پایگاه خبری فوتبالی - ساموئل اومتیتی از بارسلونا انتقاد کرده است. او از "شکاف" با باشگاه کاتالان و "دوره‌های افسردگی" در طول مصدومیت‌های طولانی در اسپانیا پرده برداشت.
به گزارش فوتبالی، ساموئل اومتیتی، مدافع فرانسوی که پس از فسخ توافقی قراردادش با بارسلونا، در سال ۲۰۲۳ به لیل پیوست، پس از سال‌ها مشکلات زانو، در تابستان امسال در سن ۳۱ سالگی از فوتبال حرفه‌ای خداحافظی کرد.
این ملی‌پوش فرانسوی شروع درخشانی که در بلوگرانا داشت و تحت هدایت لوئیس انریکه یک بازیکن ثابت بود و چندین جام از جمله دو عنوان متوالی لالیگا را بین سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹ کسب کرد. در این دوره، او همچنین جام جهانی ۲۰۱۸ را با خروس‌ها برد و اوج دوران حرفه‌ای خود را تجربه می‌کرد.
با این حال، او به زودی دچار چندین آسیب‌دیدگی زانو شد که شروع به محدود کردن زمان بازی او برای باشگاه و کشور کرد. اومتیتی سرانجام در سال ۲۰۲۳ پس از فسخ توافقی قراردادش توسط غول اسپانیایی آزاد شد. او به فرانسه بازگشت تا به لیل بپیوندد اما دوران حرفه‌ای او به دلیل مصدومیت‌های مداوم کوتاه شد، که او را وادار کرد تا در سپتامبر امسال بازنشستگی خود را اعلام کند.
اومتیتی، که اکنون به عنوان کارشناس برای DAZN کار می‌کند، اخیرا به RMC گفت: "بعد از جام جهانی، می‌خواستم وقت بگذارم تا دقیقا بفهمم چه مشکلی دارم و تصمیمات درستی در مورد درمانم بگیرم. ما لزوما با باشگاه توافق نداشتیم، بنابراین تصمیم گرفتم به جای دیگری نگاه کنم، به متخصصان مراجعه کنم تا همه بتوانند نظر خود را به من بدهند. بیشتر آنها به من گفتند که نیازی به جراحی ندارم. در نهایت، بارسلونا به انتخاب من، به آنچه می‌خواستم گوش داد. اما من فکر می‌کنم اتفاقاتی در داخل رخ داد که مردم لزوما از آنها استقبال نکردند، در حالی که من احترام فوق‌العاده‌ای برای همه قائل هستم. فقط به این دلیل که من توان‌بخشی خود را با شما انجام نمی‌دهم، به این معنی نیست که شما را دوست ندارم. نه، فقط این است که من تصمیم دیگری گرفته بودم زیرا آنچه شما به من پیشنهاد کردید، نتیجه نداد. اما در نهایت، از آن لحظه به بعد، فکر می‌کنم شکاف ایجاد شد و مردم شروع به صحبت کردند، چیزهایی گفتند که لزوما درست نبودند و تمام تقصیر را به گردن من انداختند. مهمترین چیز برای من بازگشت بود."
اومتیتی افزود: "با نگاهی به گذشته، می‌دانم که از نظر ذهنی بسیار، بسیار، بسیار تحت تاثیر آن قرار گرفتم، شاید به دلیل دوره‌های افسردگی. چیزهای زیادی وجود داشت... من حتی از خانه خارج نمی‌شدم. مردم از همه اینها خبر نداشتند. آنها فکر می‌کردند: 'به هر حال، اگر او چیزی در شبکه‌های اجتماعی نشان نمی‌دهد، به این معنی است که کاری انجام نمی‌دهد.' اما من خیلی سخت کار می‌کردم، روزی دو یا سه جلسه تمرینی داشتم، یک دوره آمادگی داشتم... کاری که انجام می‌دادم باورنکردنی بود، حتی واقعا زندگی نداشتم، دوستانم را نمی‌دیدم. وقتی هر چیزی که در مطبوعات منتشر می‌شد را می‌خواندم، با خودم فکر می‌کردم: 'چگونه می‌توانند اینگونه در مورد من فکر کنند؟ من اینطور نیستم، پول چیزی نیست که به من انگیزه دهد. من فقط می‌خواستم فوتبال بازی کنم. من سعی کردم کارها را به روشی که باشگاه می‌خواست انجام دهم، اما نتیجه نداد؛ زانویم همیشه متورم بود. تصمیم گرفتم کارها را به روشی متفاوت انجام دهم، اما همچنان از توصیه‌هایی که به من می‌شد پیروی می‌کردم زیرا من پزشک نیستم. من همچنین کتاب‌هایی در مورد مشکلی که داشتم خواندم، خوردن گوشت و ماهی را متوقف کردم، یک رژیم غذایی باورنکردنی را دنبال کردم که به من کمک کرد التهاب را از بین ببرم. التهاب من آنقدر شدید بود که مجبور شدم رژیم غذایی‌ام را تغییر دهم. برخی از افراد لزوما کاری را که باید انجام می‌دادند، انجام ندادند و برای من، وقتی شما یک حرفه‌ای هستید، نمی‌توانید آنقدر بی‌کفایت باشید. قبلا کینه زیادی داشتم، اما کار زیادی انجام داده‌ام و از هیچ کس کینه‌ای ندارم. با همه اینها در صلح هستم."
در حالی که او اکنون به عنوان کارشناس فعالیت می‌کند، هدف نهایی این قهرمان جهان، تبدیل شدن به یک مربی نخبه در فوتبال اروپا است.
بارسلونا 
