پایگاه خبری فوتبالی – اللهیار صیادمنش هم به لیست لژیونرهای ناکام ایران در فوتبال انگلیس پیوست.
به گزارش فوتبالی، «لیگ برتر انگلیس به فوتبالیستهای ایرانی نمی‌سازد!» این جمله‌ای است که از چند سال پیش در بین فوتبالدوستان ایرانی رد و بدل می‌شود و اتفاقا طرفداران و موافقان زیادی هم دارد.
حتی فوتبالیستهای بزرگی مثل کریم باقری و آندرانیک تیموریان علیرغم قابلیت‌های بالا و فیزیک مناسبی که داشتند نتوانستند در لیگ برتر انگلیس دوام بیاورند و خیلی زود تیم‌های‌شان را ترک کردند.
حسین کعبی، علیرضا جهانبخش، سعید عزت‌اللهی و کریم انصاری‌فرد هم دیگر بازیکنانی هستند که به باشگاه‌های انگلیسی رفتند اما نتوانستند توقعات را برآورده کنند و خیلی زود سر از تیم‌های دیگر و کشورهای دیگر درآوردند.
در این بین 3 بازیکن ایرانیِ دیگر هم بودند که مدتی در انگلیس بازی کردند. این 3 بازیکن اشکان دژاگه، رضا قوچان‌نژاد و سامان قدوس بودند که قدوس همین حالا هم برای تیم لیگ برتری برنتفورد بازی می‌کند. نقطه مشترک این 3 نفر این است که آنها شروع فوتبال‌شان در خارج از ایران بود.
برخی کارشناسان معتقدند بازیکنان ایرانی، فیزیک مناسبی برای بازی در فوتبال انگلیس ندارند. اما سوال اینجاست که چرا بازیکنانی مثل کریم باقری، آندو تیموریان یا اشکان دژاگه که فیزیک خوبی داشتند هم در این لیگ موفق نبودند.
سوال بعدی که ایجاد می‌شود این است که مثلا سون هیونگ مین کره‌‌ای چه برتری فیزیکی نسبت به فوتبالیستهای ایرانی دارد که سالهاست در تاتنهام می‌درخشد؟ پس می‌شود به این نتیجه رسید که مشکل فوتبالیستهای ایرانی در فوتبال انگلیس، صرفا فیزیک نیست.
به نظر می‌رسد مشکل اصلی همان ضعف فوتبالیستهای ایرانی در کارهای تاکتیکی به ویژه در سرعت عمل و انتقال از دفاع به حمله باشد. سرعت عمل، تاکتیک‌هایی که نیاز به سرعت بازیکن دارند و انتقال از دفاع به حمله چیزهایی هستند که در فوتبال باشگاهی انگلیس بیش از بقیه لیگ‌ها دیده می‌شوند.
اما دقیقا همین فاکتورها منطبق با نقاط ضعف فوتبالیستهای ایرانی است. فوتبالیستهای ژاپنی و کره‌‌ای در این موارد بهتر از فوتبالیستهای ایرانی هستند و برتری دیگری نیست به ایرانی‌ها ندارند.
در همه این سال‌ها این نقطه ضعف در فوتبالیستهای ایرانی برطرف نشده است و به همین دلیل است که می‌بینیم لژیونرهایی ایرانی کمتر تمایل به حضور در فوتبال انگلیس دارند. چون خودشان هم حدس می‌زنند که در انگلیس موفقیتی در انتظارشان نیست.
راه حل‌ها البته مشخص است. سرمایه‌گذاری روی فوتبال پایه و استفاده از مربیان خارجی. این همان برنامه‌ای است که فوتبال ژاپن و کره از سال‌ها پیش آن را دنبال کرده است و امروز نتیجه‌اش را می‌بیند.
1359
