پایگاه خبری فوتبالی - پاکو خمز شاید جزو معدود کسانی باشد که مورد اعتماد همزمان و طولانی مدت مالک و طرفداران تراکتور قرار داشت.
به گزارش فوتبالی، پاکو خمز شانزدهمین سرمربی محمدرضا زنوزی در تراکتور بود. مردی که بیشترین زمان ممکن را روی نیمکت داغ و لرزان تیم تبریزی سپری کرد ولی او هم نتوانست یک فصل فوتبالی را در تراکتور خصوصی آغاز کرده و به انتها برساند و پس از شکست سنگین چهار بر یک در خانه مقابل ذوب‌آهن عطای کار را به لقایش بخشید.
اما این سرمربی پر سر و صدا و محبوب چرا در تبریز موفق نشد؟ خمز مردی بود که با حضور خود به عنوان جایگزین قربان بردیف، سبک بازی تراکتور را تهاجمی‌تر و مخاطب‌پسند‌تر کرد و حتی توانست تیمی که با ورژن روسی در رده‌های میانی جدول حضور داشت را در نهایت چهارم کرده و راهی پلی‌آف لیگ قهرمانان آسیا کند و این فصل هم تیمش را با حضور در رده سوم تحویل نفر بعدی دهد اما چه شد که حاصل کار خمز در فصل جاری موفقیت‌آمیز تلقی نشد؟
در نظر داشته باشید که خمز بدترین نتایج را در قامت سرمربی تراکتور مقابل سه تیم مدعی استقلال، پرسپولیس و سپاهان گرفت و باخت تحقیرآمیز ۷ بر ۱ مقابل استقلال در ورزشگاه آزادی با این سرمربی اسپانیایی به دست آمد ولی حتی این شکست بی‌سابقه هم باعث نشد تا وی کار خود را از دست بدهد.
در واقع پاکو شدیداً مورد اعتماد و حمایت مالک و طرفداران تراکتور قرار داشت و حتی باز هم تعداد کثیری از تی‌تی‌ها بابت جدایی وی ناراحت هستند و شاید اگر خود خمز برای جدایی پیش‌قدم نمی‌شد، برای بازی بعدی مقابل نساجی هم روی نیمکت می‌نشست.
با اینکه تراکتور کنونی در رده سوم جدول حضور دارد (که البته ممکن است با پیروزی سپاهان در دیدار معوقه فردا مقابل ذوب‌آهن به رده چهارم سقوط کند) اما سرمایه‌گذاری این فصل زنوزی و البته بالا رفتن انتظارات طرفداران از شخص پاکو باعث شده بود تا امسال تی‌تی‌ها انتظار نتایجی متفاوت‌تر در قامت یک مدعی جدی قهرمانی را داشته باشند.
اما دلیل اینکه خمز نتوانست این انتظار را به انجام برساند چه بود؟ شاید اولین و اصلی‌ترین دلیل عدم اصرار این سرمربی به حفظ شاکله اصلی تیم فصل قبل خود بود. خمز با اینکه همواره نشان داده بود سخت به سبک بازی رضا اسدی علاقه‌مند است اما هیچ اصرار خاصی روی تمدید قرارداد وی نشان نداد. سرمربی سابق تراکتور حتی بابت جدایی کاپیتان فصل گذشته خود هم اصراری نداشت و در صحبت‌های خود علناً اظهار داشت که او یک سرمربی تمرین‌دهنده است و روی خرید نفرات دخالتی ندارد و فقط پست‌های مورد نیاز خود را مشخص می‌کند! این در حالی است که تراکتور این فصل خریدهایی گران داشته و حفظ بازیکنی مانند اسدی برای این تیم غیرممکن نبوده است.
اگر به پست‌های یازده‌گانه تراکتور دقتی داشته باشید، می‌بینید که این تیم در پست دروازه‌بان، مدافعان کناری، مدافعان وسط، وینگرها و مهاجم نوک، نفراتی متفاوت نسبت به فصل گذشته دارد و شاید در پست هافبک تغییرات کمتر بوده است. همین تغییرات زیاد باعث شد تا خمز وارد دردسری بزرگ شود و شاید ابزار جدید سرمربی اسپانیایی همانند فصل گذشته قابلیت تطبیق‌پذیری با خواسته‌های وی را نداشت.
این موضوع به کنار، خمز نتوانسته بود همانند فصل پیش قلب بازیکنانش را به دست بیاورد و شاید ارتباط عاطفی کمتری با شاگردانش نسبت به فصل گذشته داشت. به یاد بیاورید که خمز در اوایل فصل جاری چند بار به شدیدترین شیوه ممکن به بازیکنانش تاخت و آن‌ها را بازیکنانی خواند که شایسته پیراهن تراکتور نیستند و البته بنا به شنیده‌ها رفتار تندتری هم نسبت به گذشته داشت تا محبوبیت کمتری نسبت به فصل گذشته بین شاگردانش داشته باشد. ( این گزاره به معنای محبوبیت صفر نیست!)
عصبانیت در مواجهه با رسانه‌ها، طرح گلایه‌های تکراری، عدم توجه آنچنانی به دستیاران، استفاده از شیوه بازی مشخص در تمامی بازی‌ها و در نهایت عدم برد حتی یک تیم مدعی در فصل جاری باعث جدایی راه پاکو از تراکتور شد و شاید باید منتظر عملکرد جانشین یا جانشینان وی ماند تا به سنجش درستی از عملکرد مرد اسپانیایی رسید.
1997
