هدف ساموئل اومتیتی پس از بازنشستگی؛ حضور در دنیای مربیگری

هدف ساموئل اومتیتی پس از بازنشستگی؛ حضور در دنیای مربیگری

پایگاه خبری فوتبالی - ساموئل اومتیتی در سن ۳۱ سالگی به طور رسمی از دنیای فوتبال خداحافظی کرد و به دوران حرفه‌ای خود که نوید آینده‌ای درخشان را می‌داد اما با آسیب‌های مزمن زانو از مسیر خارج شد، پایان داد.

به گزارش فوتبالی، این قهرمان جام جهانی ۲۰۱۸  دوران اوجی را با تیم‌های لیون، بارسلونا و فرانسه تجربه کرد، اما اکنون آماده است تا یک چالش جدید را آغاز کند.

 اومتیتی فاش کرد که هدف نهایی او ورود به دنیای مربیگری است و گفت که از همین حالا برای زندگی در کنار خط زمین آماده شده است.

ماجراجویی فوتبالی اومتیتی در لیون آغاز شد، جایی که او به سرعت به عنوان یک مدافع باهوش و خونسرد متمایز شد. پیشرفت چشمگیر او باعث شد در سال ۲۰۱۶ به بارسلونا منتقل شود، جایی که ابتدا تحت هدایت لوییس انریکه شکوفا شد.

 او به یک بازیکن ثابت تبدیل شد، به خاطر توانایی‌اش در بازی‌سازی از عقب زمین مورد تمجید قرار گرفت و خود را به عنوان یکی از امیدوارکننده‌ترین مدافعان میانی اروپا تثبیت کرد.

با این حال، بخت او مدت کوتاهی پس از قهرمانی در جام جهانی با تیم ملی فرانسه در سال ۲۰۱۸ تغییر کرد. مشکلات مداوم زانو، زمان بازی او را محدود کرد و باعث شد برای مدت‌های طولانی در بارسا از میادین دور بماند. علی‌رغم تلاش‌ها برای بهبودی، او هرگز نتوانست بهترین فرم خود را به دست آورد. پس از یک دوره کوتاه در لیل، اومتیتی این هفته تصمیم دشوار بازنشستگی را گرفت و گفت که بدنش دیگر نمی‌تواند با خواسته‌های این ورزش کنار بیاید.

در حال حاضر، اومتیتی برای کسب مدارک مربیگری آماده می‌شود، در حالی که وارد دنیای کارشناسی نیز شده و به تیم پوشش خبری دزون برای سری آ پیوسته است.

با وجود بازنشستگی زودهنگام، اومتیتی از قبل برای آینده خود برنامه‌ریزی کرده است. او در مصاحبه با (OLTV) توضیح داد: "من بسیار عاشق این کار هستم، هر مسابقه را تماشا می‌کنم. می‌دانم که قرار است در چند هفته آینده مدارکم را بگیرم. این کار چند سال طول خواهد کشید، اما مربی شدن هدف نهایی است که برای خودم تعیین کرده‌ام".

 او افزود که الهام خود را از تمام چیزهایی که در طول دوران حرفه‌ای خود یاد گرفته، می‌گیرد و بر اشتیاق خود برای ماندن در ارتباط با فوتبال تاکید کرد.

اوج دوران حرفه‌ای اومتیتی در روسیه رقم خورد، جایی که او نقشی محوری در قهرمانی فرانسه در جام جهانی داشت. او در شش بازی در کنار رافائل واران به عنوان بازیکن ثابت به میدان رفت و گل سرنوشت‌ساز را در نیمه‌نهایی مقابل بلژیک به ثمر رساند. آن ضربه سر، جایگاه فرانسه را در فینال تضمین کرد، جایی که آن‌ها با غلبه بر کرواسی برای دومین بار در تاریخ‌شان قهرمان جهان شدند.