پایگاه خبری فوتبالی- فوتبال ازبکستان روز به روز پیشرفت می‌کند و قوی‌تر می‌شود.

به گزارش فوتبالی، با توافق نهایی بین باشگاه استقلال و رستم آشورماتوف، یک بازیکن دیگر از تیم ملی ازبکستان به لیگ برتر ایران اضافه شد. با اضافه شدن او به جلال‌الدین ماشاریپوف، اوستون اورونوف و اوتکیر اوسوپوف، حالا 4 بازیکن تیم ملی ازبکستان در لیگ برتر ایران حضور دارند.

افزایش ازبکستانی‌های لیگ برتر می‌تواند هوش و حواس ما را به تیم ملی این کشور بیشتر از قبل معطوف کند. این تیم در سال‌های اخیر تبدیل به یکی از رقبای سنتی ایران شده و حسابی به پر و پای ملی‌پوشان ما پیچیده است.

آخرین پیروزی تیم ملی ازبکستان بر تیم ملی ایران حدود 13 سال پیش رقم خورد. ازبک‌ها توانستند ما را با هدایت کارلوس کی‌روش در ورزشگاه آزادی با یک گل شکست دهند. این همان بازی کذایی است که باعث شد سیدمهدی رحمتی از تیم ملی خداحافظی کند و کی‌روش دیگر او را دعوت نکند.

بعد از آن، تیم ملی در 7 بازی متوالی ازبکستان را مغلوب کرد، چه در تهران و په در ازبکستان! آخرین آنها هم پیروزی در فینال تورنمنت کافای سال قبل بود. در یک بازی جنجالی و با تک گل سردار آزمون و البته با هدایت امیر قلعه‌نویی.

بعد از آن مسابقه، ایران و ازبکستان 4 بار مقابل هم قرار گرفته‌اند که هر 4 بازی مساوی شده است! ابتدا یک تساوی دو بر دو در تاشکند، آن هم در حالی که ایران در نیمه اول با دو گل پیش افتاده بود، اما ازبک‌ها در نیمه دوم جبران کردند و بازی را به تساوی کشاندند.

پس از آن دو تیم در دو بازی متوالی در تهران و تاشکند به تساوی بدون گل رسیدند و بالاخره آخرین تقابل دو تیم که همین چند هفته پیش در ورزشگاه آزادی انجام شد و با تساوی دو بر دو به پایان رسید و صعود تیم ملی به جام جهانی 2026 قطعی شد.

4 تساوی متوالی مقابل ازبکستان، قطعا اتفاقی نیست. ما قطر، امارات، ژاپن، کره جنوبی، عراق و سایر تیم‌های خوب آسیا را در تقابل‌های اخیر شکست داده‌ایم اما مقابل ازبکستان به مشکل خورده‌ایم و حسابی به دردسر افتاده‌ایم.

گذشته از این که ازبک‌ها به طور کاملا مشخص در سال‌های اخیر حسابی روی فوتبال‌شان سرمایه‌گذاری کرده‌اند و به تدریج نتیجه‌اش را هم گرفته‌اند، مرور اسم و رسم لژیونرهای آنها می‌تواند به ما بگوید که چرا در یک سال اخیر، مقابل تیم ملی این کشور به زحمت افتاده‎‌ایم.

از دروازه شروع کنیم. اوتکیر یوسوپوف در فولاد خوزستان بازی می‌کند. او یکی از بهترین دروازه‌بان‌های فصل گذشته لیگ برتر بود و آنقدر خوب بازی کرد که همین حالا می‌تواند دروازه‌بان اول تیم‌های استقلال یا پرسپولیس هم باشد؛ بدون این که هواداران این دو تیم احساس نگرانی کنند.

در خط دفاع، تیم ملی ازبکستان 3 لژیونر دارد. رستم آشورماتوف که فصل گذشته بازیکن روبین‌کازان روسیه بود و با استقلال به توافق رسیده و خیال هواداران این تیم را راحت کرده است. نفر دوم حسین‌الدین علی‌قلی‌اف است که در تیم ریزه‌اسپور در لیگ برتر ترکیه بازی می‌کند. و بالاخره نفر اصلی یعنی عبدالقدیر خوسانوف که حالا دیگر در ترکیب اصلی منچسترسیتی جا افتاده است!

6 هافبک تیم ملی ازبکستان در کشورهای دیگر بازی می‌کنند. جلال‌الدین ماشاریپوف کاپیتان آنها که بازیکن استقلال است و کمتر کسی است که او را به عنوان بهترین هافبک این تیم قبول نداشته باشد. خوجیمات ارکینوف 24 ساله در الوحده امارات با احمد نورالهی همبازی است و اتفاقا هم‌پست او هم هست.

عزیزبیک تورگونبائف بازیکن 30 ساله تیم سیواس‌اسپور ترکیه است. عباس‌بیک فیض‌الله‌اف یکی از بهترین بازیکنان ازبکستان است که در تیم زسکا مسکو بازی می‌کند. اتابک شکوراف برای الفیحای عربستان به میدان می‌رود و در نهایت اوستون اورونوف که بازیکن پرسپولیس است و کیفیت فنی او قابل انکار نیست.

در خط حمله الدور شاهمرادوف مهم‌ترین بازیکن ازبکستان است. او هم‌اکنون بازیکن آ اس رم ایتالیا است و سابقه بازی در اسپتزیا، جنوا و کالیاری را هم دارد. آخرین لژیونر ازبک‌ها هم بابر عبدی خولیکف است که با پیراهن تیم سومگاییت در لیگ آذربایجان به میدان می‌رود.

تجمع این لژیونرها در یک تیم ملی، که بیشتر آنها در تیم‌های باشگاهی و لیگ‌های معتبر و بزرگی بازی می‌کنند و تجربه تقابل با بزرگان فوتبال آسیا و اروپا را به دست آورده‌اند، باعث شده تا تیم ملی ازبکستان به تدریج تبدیل به تیمی بزرگ، قدرتمند و با اعتماد‌به‌نفس شود.

اما بی‌شک فوتبال ازبکستان به این اکتفا نخواهد کرد. نتایج تیم‌های پایه‌ای این کشور در آسیا و رقابت‌های جهانی نشان می‌دهد که تیم ملی ازبکستان در دو سه سال آینده از این هم قوی‌تر خواهد شد و اصلا بعید نیست که در آینده‌ای نزدیک، حتی مساوی کردن با تیم ملی این کشور هم برای ما تبدیل به یک آرزوی بزرگ شود!

لیگ‌ها

تیم‌های داخلی

تیم‌های خارجی

حواشی بازیکنان

لینک‌های محبوب