پایگاه خبری فوتبالی - فرانک دی بوئر پس از یک دوران مربیگری که با شکوه آغاز و با آشفتگی ادامه یافت، بازگشت به دنیای مربیگری را رد کرد.
به گزارش فوتبالی، دی بوئر در سال‌های اخیر دوران درخشانی را به عنوان یک سرمربی نداشت و روزهای تاریکی را روی نیمکت سپری کرد.
این تاکتیک‌دان هلندی که زمانی به خاطر هدایت آژاکس به چهار عنوان متوالی اردویسیه تحسین می‌شد، دوره‌های بعدی حضورش در اینتر، کریستال پالاس و تیم ملی هلند، او را دلسرد کرد. دی بوئر که اکنون در اسپانیا ساکن شده و از زندگی خانوادگی راضی است، می‌گوید از دنبال کردن خطوط کنار زمین دست کشیده است.
تعداد کمی از مربیان هلندی دورانی به اندازه دی بوئر را تجربه کرده‌اند. در آژاکس، بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۶، او چیزی کم از یک اسطوره نداشت، چهار عنوان متوالی اردویسیه و سوپرجام یوهان کرایف را کسب کرد و جوایز متوالی رینوس میشلز به عنوان بهترین مربی کشور را از آن خود کرد. تیم آژاکس او تجسم ایده‌آل‌های فوتبال هلند بود که آمیخته با مالکیت توپ سنگین، هجومی و تسلط بی‌امان بود.
اما پس از از دست دادن کسب پنجمین عنوان قهرمانی لیگ در سال ۲۰۱۶ با اختلاف کم، دی بوئر استعفا داد و به دورانی از سلطه داخلی پایان داد. آنچه به دنبال آن آمد، دنباله‌ای از تجربیات سخت بود که دیدگاه او را نسبت به مربیگری فوتبال و جایگاه خودش در آن تغییر داد.
انتقال او به اینتر در سال ۲۰۱۶ تنها ۸۵ روز به طول انجامید. میانگین گلزنی پایین در بازی‌ها و چهار شکست در پنج مسابقه، باعث شد او قبل از زمستان اخراج شود. ماه‌ها بعد دوره ناموفق او در کریستال پالاس با تنها ۷۷ روز و پنج بازی در لیگ برتر رخ داد که همه آنها با شکست به پایان رسید. آنچه به عنوان ماموریتی برای مدرن‌سازی تیم‌ها آغاز شده بود، به سرعت به الگویی از هرج و مرج‌های کوتاه‌مدت تبدیل شد.
در مصاحبه‌ای اخیر با "فوتبال اینترنشنال"، دی بوئر به صراحت اعلام کرد که روزهای مربیگری او به احتمال زیاد به پایان رسیده است. با توجه به اینکه آژاکس در جستجوی یک مربی جدید است، از او پرسیده شد که آیا مایل است به صندلی داغ آمستردام بازگردد یا خیر. او گفت: "اصلا. تمام آن بدبختی‌ها. من فقط امیدوارم که آنها (در آژاکس) اوضاع را درست کنند. همچنین برای جانی (هیتینگا)، یک مرد واقعی آژاکس. آنها می‌توانند مقداری بهبود در تیم خود ایجاد کنند. آنها قطعا کیفیت دارند، به خصوص برای اردویسیه. بیایید برای مقداری ساختار امیدوار باشیم. اینکه آژاکس، همانطور که باید باشد، تقریبا بر هر حریفی مسلط شود. منظورم ۵۰ دقیقه نیست، بلکه ۷۰ یا ۸۰ دقیقه است. هفته گذشته، نیمه اول مقابل تونته، شرم‌آور بود. می‌توانست ۵-۰ شود. این نباید در آژاکس اتفاق بیفتد. شما اکنون این را با (آرنه اسلوت، مربی لیورپول) می‌بینید: آنها بازیکنان فوق‌العاده‌ای دارند، اما اوضاع خوب پیش نمی‌رود. آن پازل باید در آژاکس هم سر جای خود بیفتد."
علیرغم علاقه او به باشگاهی که مسیر حرفه‌ای او را تعریف کرد، دی بوئر اعتراف می‌کند که اشتهای خود را برای منفی‌گرایی و فشار بی‌امان فوتبال از دست داده است.
دی بوئر گفت: "هرگز نگو هرگز، اما دقیقا هیجان‌زده نیستم. اصلا دلم برای تمام آن منفی‌گرایی تنگ نشده است. من سه بار پدربزرگ شده‌ام، کارهایی برای یوفا و در تلویزیون برای وایاپلی انجام می‌دهم، خانه‌ام در اسپانیا است و زیاد پدل بازی می‌کنم. من از زندگی‌ام بسیار خوشحالم."
دی بوئر که اکنون در اسپانیا مستقر است، وقت خود را بین زندگی خانوادگی، کار بر روی پروژه‌های یوفا و خدمت به عنوان تحلیلگر تلویزیونی برای وایاپلی تقسیم می‌کند، جایی که تفسیر و بینش‌های تاکتیکی ارائه می‌دهد. دور از کانون توجه، او همچنین به گلف و پدل علاقه پیدا کرده است، ورزش‌هایی که به گفته خودش، او را فعال و باثبات نگه می‌دارند.
