پایگاه خبری فوتبالی - آندونی زوبیزارتا، سنگربان بزرگ تاریخ فوتبال اسپانیا، در گفت‌وگویی تازه یکی از تلخ‌ترین و عجیب‌ترین لحظات دوران حرفه‌ای خود را بازگو کرده است؛ لحظه‌ای که به گفته او نشانه‌ای روشن از فشار روحی شدید پس از جدایی از بارسلونا بوده است.
به گزارش فوتبالی ، زوبیزارتا که طی دو دهه حضور در دپورتیوو آلاوز، اتلتیک بیلبائو، بارسلونا و والنسیا، به یکی از ماندگارترین دروازه‌بانان لالیگا تبدیل شد، می‌گوید سخت‌ترین دوران زندگی ورزشی‌اش پس از شکست ۴–۰ بارسا برابر میلان در فینال لیگ قهرمانان ۱۹۹۴ آغاز شد؛ شکست سنگینی که پایان «تیم رؤیایی» یوهان کرایف را رقم زد و در نهایت با جدایی او از نیوکمپ همراه شد.
این دروازه‌بان ۶۴ ساله که سال گذشته از سمت مدیریت ورزشی پورتو استعفا کرد، در گفت‌وگو با «اوندا سرو» توضیح داد: «شروع کارم در والنسیا خوب بود. تیم پر از بازیکنان باکیفیت بود و کارلوس آلبرتو پریرا هم روی نیمکت حضور داشت.» اما تنها چند ماه بعد، رویدادی غیرمنتظره همه چیز را تغییر داد.
او روایت می‌کند: «یک روز پاییزی وقتی از خانه‌ام در روکافورت به سمت محل تمرین در پاترنا می‌رفتم، ناگهان کنار خیابان توقف کردم. فکر می‌کردم پنج دقیقه کافی است، اما زمانی که گذشت خیلی طولانی‌تر بود. وقتی به تمرین رسیدم، همه چیز تمام شده بود. پریرا پرسید چه شده؟ اما حقیقت این بود که دو ساعت تمام داخل ماشین نشسته بودم و هیچ چیز از آن مدت به یاد نمی‌آورم.»
زوبیزارتا می‌گوید امروز می‌داند که آن اتفاق نشانه روشنی از فشار روانی شدید بوده است: «همان موقع باید به یک متخصص مراجعه می‌کردم. آن دو ساعتِ فراموش‌شده، زنگ خطری جدی بود.»
بارسلونا 
