پایگاه خبری فوتبالی - در حالی که روبن آموریم با امید ساختن تیمی متفاوت پا به اولدترافورد گذاشته بود، این روزها نام او بیش از هر زمان دیگری در مقایسه با لوئیس فن‌خال مطرح می‌شود؛ اما نه از سر تحسین، بلکه به‌عنوان هشداری جدی.
به گزارش فوتبالی ، شکست تلخ منچستریونایتد برابر اورتون، بحرانی را دوباره در این باشگاه زنده کرده که نشانه‌هایش حتی قبل از شروع مسابقه دیده می‌شد. آموریم پس از بازی با صراحت از نگرانی‌اش گفت؛ او اعتراف کرد که از بازگشت تیم به همان نوسانات ناامیدکننده فصل قبل «می‌ترسد» و اذعان داشت که شاگردانش نتوانستند ریتم بازی را در جریان ۹۰ دقیقه تشخیص دهند؛ مسئولیتی که آن را تماماً بر عهده گرفت.
اما منتقدان معتقدند دوران پاسخگویی خود آموریم فرا رسیده است. آن‌ها او را سخت‌گیرترین سرمربی یونایتد از زمان فن‌خال می‌دانند؛ مربی‌ای که همچون سرمربی هلندی، تیمی با استعدادهای بزرگ را در قالبی خشک و انعطاف‌ناپذیر قرار داده است. نمایش کسل‌کننده مقابل اورتون برای بسیاری یادآور همان روزهایی بود که هواداران یونایتد از تماشای تیمشان ناامید می‌شدند.
حتی وقتی اورتون ۱۰ نفره شد، تغییری در شکل بازی یونایتد مشاهده نشد. ورود میسون مونت تنها نقش‌ها را در سیستم ۳-۴-۲-۱ جا‌به‌جا کرد، نه طرح کلی تیم را. دیوید مویس نیز در تحلیل خود اشاره کرد که یونایتد از چهارچوب سفت‌وسختش خارج نمی‌شود و همین موضوع باعث شد اورتون با وجود فشار، کنترل بازی را از دست ندهد. گل دیرهنگام دوزبری‌هال هم فقط تمرکز شاگردان اورتون را بالا برد.
ترکیب محافظه‌کارانه آموریم بار دیگر سوژه انتقادات شده است. او با هفت بازیکن دفاعی بازی را شروع کرد و تنها چهار مهره هجومی در زمین داشت؛ انتخابی که با وجود مهاجمی مانند زیرکزی، طبیعی است به موقعیت‌های کم و گل نزدن منجر شود. در کناره‌ها هم شرایط مطلوب نیست. نصیر مزراوی هنوز به‌دلیل دوری از تمرینات پیش‌فصل آماده نشان نمی‌دهد و پاتریک دورگو که با رویکرد «تحلیل داده» جذب شد، نتوانسته اعتماد هواداران را جلب کند. صحنه‌هایی مثل پاس رو به عقب او برابر تاتنهام، نمونه‌ای از عدم جسارت و افت روحیه اوست.
این ضعف در جناحین باعث از بین رفتن ویژگی همیشگی یونایتد یعنی بازی با وینگرهای تأثیرگذار شده است. با خروج رشفورد، سانچو و آنتونی، تنها آماد باقی مانده و او به‌تنهایی قادر نیست هویت هجومی تیم را بازسازی کند.
اگر وضعیت به همین شکل ادامه پیدا کند، خطر گرفتار شدن یونایتد در چرخه‌ای مشابه دوران فن‌خال کاملاً جدی است؛ چرخه‌ای که با فوتبال بی‌روح آغاز شد و در نهایت حمایت سکوها را به‌طور کامل از بین برد.
منچستریونایتد 
