پایگاه خبری فوتبالی- آنتونیو گالیاردی مربی تیم ملی ایران، نظری عجیب و اغراقآمیز درباره امیر قلعهنویی دارد.
به گزارش فوتبالی، آنتونیو گالیاردی دستیار ایتالیایی جدید امیر قلعهنویی در تیم ملی، در مصاحبهای درباره سرمربی تیم ملی، شرایط بازیکنان و وضعیت تیم ملی در جام جهانی حرف زده است.
صحبتهای گالیاردی البته نکات تازه زیادی ندارد اما یکی از جالبترین و عجیبترین حرفهای او درباره امیر قلعهنویی است. گالیاردی به خبرگزاری فارس گفته است: «فکر میکنم یک سرمربی فوتبال قبل از این که مربی خوبی باشد، باید انسان خوبی باشد. امیر قلعهنویی این ویژگی را دارد. این مسئله باعث میشود بازیکنان درون زمین همه توانشان را برای او بگذارند. در کنار این موضوع، قلعهنویی همانند روبرتو مانچنینی که در فوتبال ایتالیا یک برند محسوب میشود، در فوتبال ایران یک چهرهٔ بسیار معتبر است. او تجربیات گرانبهایی به واسطهٔ نزدیک به ۴ دهه فعالیت پیوسته در فوتبال ایران داشته و به تمام جزئیات رفتاری و فنی بازیکنان اشراف دارد. این نکته بسیار مثبتی برای تیم ملی ایران است.»
بیشتر حرفهای او درباره قلعهنویی حرفهای عادی و قابل پپیشبینی است اما جایی که او را مثل مانچینی در ایتالیا، یک برند در ایران میداند، عجیب به نظر میرسد. ولی طبیعی است که او به خاطر این که دستیار قلعهنویی است، از او تعریف و تمجید کند اما مقایسه او در ایران با مانچینی در ایتالیا، زیادی اغراقآمیز است. واقعیت این است که شاید بتوان به قلعهنویی در ایران به واسطه کارنامهای که در دهه گذشته از خودش به جا گذاشته، جایگاه یک برند را داد اما او و هیچ کدام از مربیان ایرانی، از هیچ منظر و نگاهی قابل مقایسه با روبرتو مانچینی نیستند.
البته این اولین اظهارنظر عجیب گالیاردی در ایران نیست. او چند روز پس از ورود به ایران در یک مصاحبه درباره دلیل حضورش در ایران گفت: «چیزی هست که شاید هیچکس باور نکند، اما میگویم. دوستانم میدانند که در زندگی فقط دو آرزو داشتم: مربیگری در ژاپن و مربیگری در ایران. من در دانشگاه تاریخ خواندم- هرچند تمامش نکردم- و فرهنگ ایرانی همیشه برایم جذاب بوده است. از وقتی در جام جهانی ۹۸ آمریکا را بردند، دنبالشان میکنم. علی دایی، مهدویکیا، علی کریمی: بازیکنان بزرگی داشتهاند و دارند. وقتی یک واسطه برای فدراسیون با من تماس گرفت، فوراً جواب مثبت دادم.»
بعد از آن مصاحبه کمتر کسی حرفهای گالیاردی را درباره آرزوی او برای مربیگری در ایران باور کرد. به هر حال کسی که در ایتالیا همکار نزدیک مانچینی بوده، باید آرزوهایی دور و درازتر داشته باشد و جاهطلبتر باشد، نه این که هدفش مربیگری در ایران و ژاپن باشد.
