پایگاه خبری فوتبالی - انزو مارسکا، سرمربی چلسی، فاش کرده است که کول پالمر پس از حضور کوتاهش در دیدار اخیر مقابل لیدز دچار درد کاملاً شدید شده، موضوعی که نگرانیها درباره جدی بودن مصدومیت مزمن کشاله ران این ستاره انگلیسی را افزایش داده است.
به گزارش فوتبالی، مصدومیت کشاله ران باعث شده فصل پالمر حالتی مقطعی و ناپیوسته داشته باشد و او تاکنون فقط در شش بازی در تمامی رقابتها به میدان برود. همچنین از ماه سپتامبر تاکنون حتی یک بار هم نتوانسته ۹۰ دقیقه کامل بازی کند. باشگاه چلسی همچنان وضعیت او را بهصورت روزانه زیر نظر دارد و به همین دلیل تصمیم گرفت او را برای دیدار سهشنبه شب لیگ قهرمانان اروپا مقابل آتالانتا به ایتالیا نبرد.
با وجود ادامه این مشکلات، در حال حاضر هیچ گفتوگوی داخلی درباره جراحی احتمالی پالمر در باشگاه انجام نشده است. با این حال، این مسئله که او پس از برخی مسابقات و حتی جلسات تمرینی هنوز احساس ناراحتی میکند، باعث نگرانی کادر فنی شده است.
توماس توخل، سرمربی تیم ملی انگلستان، امیدوار است بتواند پالمر را در فهرست ۲۶ نفره جام جهانی تابستان آینده در آمریکای شمالی قرار دهد، اما این مصدومیتهای بدهنگام باعث شده او از زمان آغاز کار توخل در ماه ژانویه، تنها ۶۵ دقیقه در یک بازی انتخابی (مقابل آندورا) به میدان برود. این در حالی است که پالمر در پست بازیساز مرکزی، رقابتیترین موقعیت ترکیب تیم ملی انگلستان را در اختیار دارد.
بازگشت پالمر با یک مشکل غیرمنتظره دیگر هم همراه شد؛ شکستگی انگشت پا که سه هفته پیش در خانه برایش رخ داد، هرچند گفته میشود این آسیب حالا کاملاً بهبود یافته است. او برای دیدار شنبه مقابل اورتون آماده حضور در ترکیب اصلی چلسی است، اما هنوز توانایی بازی کامل را ندارد. مارسکا اعلام کرد که پالمر پس از تمرین روز پنجشنبه در کمپ تمرینی کوبهام، احساس «متناقضی» از نظر درد داشته است.
پالمر هفته گذشته در دیدار مقابل لیدز، از دقیقه ۶۱ بهعنوان بازیکن تعویضی وارد زمین شد؛ مسابقهای که با شکست ۳ بر ۱ چلسی در الند رود به پایان رسید.
مارسکا در پاسخ به این پرسش که آیا پالمر مجبور است تا پایان فصل با دردهای مقطعی بازی کند، گفت: «امیدوارم نه، اما شرایط او کاملاً روزبهروز تغییر میکند. بعضی روزها بهتر است و بعضی روزها بدتر. مثلاً بعد از بازی با لیدز، روز بعد حالش کاملاً بد بود، در حالی که فقط نیم ساعت بازی کرده بود. بعد از بازی با بورنموث، وضعیتش خوب بود و یک ساعت بازی کرد. واقعاً الگوی مشخصی ندارد؛ همه چیز به این بستگی دارد که هر روز چه احساسی دارد.»
