وب سایت رسمی برنامه نود- در بخش اول این گزارش، تمام آنهایی که در این فصل عملکردی خوب یا تأثیرگذاری مثبتی بر فوتبال انگلیس داشتند را معرفی کردیم و مختصری در مورد عملکرد آنها در این فصل لیگ برتر نوشتیم.
به گزارش وب سایت نود، برندگان فصل شامل همه بازیکنان، مربیان و تیم هایی می شدند که عملکردی موفق، فراتر از حد انتظار، یا باثباتی در طول فصل داشتند. حالا که با شاگرد خوب های کلاس لیگ برتر انگلیس آشنا شدید، بد نیست مردودی های فصل رو به پایان لیگ برتر انگلیس را هم بشناسید. شاگرد تنبل های این فصل یا هزینه های هنگفتی روی دست باشگاه گذاشته و به هیچ وجه در اندازه هایی که از او انتظار می رفت، ظاهر نشده و فقط نام او بر روی باشگاه سنگینی می کرد؛ مربیانی که به لطف مالکان ثروتمند باشگاه خود در بازار نقل و انتقالات حسابی ولخرجی کردند اما حیف از سرمایه های باشگاه که هدر رفتند! مهاجمانی که برای گشودن قفل دروازه حریفان جذب شدند، اما انگار پاهای خودشان قفل بود و بیشتر شبیه مدافعان بازی می کردند؛ و خیلی دیگر که وب سایت رسمی نود در این گزارش فهرستی از این افراد را معرفی و علت ناموفق بودن آنها را نیز شرح می دهد. پس ادامه این گزارش را از دست ندهید.
لوئیس فان خال
معلوم نیست خانواده گلیزر دیگر باید چه کار می کردند و چقدر پول برای خرید بازیکنان مورد نظر فان خال خرج می کردند تا این تیم نتیجه بگیرد؟ مالکان آمریکایی شیاطین سرخ بودجه 150 میلیون پوندی را جهت اجرای برنامه های مربی هلندی پرداخت کردند و هر بازیکنی را که سرمربی هلندی سفارش داده بود، به خدمت گرفتند. این در حالیست که ارزش قرارداد تمام بازیکنان تیم منتخب این فصل لیگ برتر که اسامی آنها دو روز پیش اعلام شد، تقریباً 49 میلیون پوند است که این رقم اندکی بیشتر از رقم قرارداد وین رونی است. پرداخت چنین بودجه هنگفتی در تاریخ باشگاه بی سابقه بود زیرا تا پیش از این سیاست منچستر و آلکس فرگوسن پرورش استعدادها و بازیکن سازی بود نه خرید ستاره های گرانقیمت سایر تیمها. فان خال در مقاطعی از فصل نتایج خوبی با منچستر گرفت، اما در ادامه منچستر باز هم روند ناموفق خود را دنبال می کرد. عاملی که باعث می شود عدم موفقیت فان خال خیلی به چشم نیاید اینست که در این فصل هر چهار تیم بزرگ انگلیس ناکام بودند و در این میان وضعیت چلسی بدتر از همه بود؛ از اینرو نتیجه گیری ضعیف او خیلی به چشم نیامد. از اعتماد به نفس بالای جناب فان خال هم بگوئیم که در مصاحبه ای گفته بود فصل بعد هم سرمربی شیاطین سرخ خواهد بود زیرا دلیلی برای اخراج او وجود ندارد. همه نتایج و عملکرد تیم طبق برنامه های پیش بینی شده پیش از فصل به دست آمده اند! وی در ادامه خود را به عنوان یکی از بهترین مربیان جهان معرفی کرد.
منچستر سیتی
استقلالی های شهر منچستر (منچستر سیتی) در این چند فصل حال و روز بهتری نسبت به پرسپولیسی های این شهر (یعنی منچستر یونایتد)داشته است؛ آبی پوشان ورزشگاه اتحاد با سرمایه گذاری های عظیمی که اعراب در این باشگاه انجام داده اند، امکانات سخت افزاری و نیروهای انسانی با کیفیتی را در تمام سطوح باشگاه به خدمت گرفته و از اینرو خود را به عنوان یکی از مدعیان اصلی و دائمی قهرمانی در لیگ جزیره معرفی کرده اند. من سیتی به جایگاهی رسیده که با در اختیار داشتن سرمایه و امکانات گسترده، دیگر کسب هر عنوانی به جز قهرمانی برای آنها ناکامی محسوب می شود. به دلیل ضعف توأمان تیم های بزرگ لیگ برتر در این فصل، مانوئل پلگرینی فرصت خوبی داشت تا با کمترین زحمت و دردسر یک قهرمانی دیگر را برای من سیتی به ارمغان بیاورد. من سیتی که در بهترین حالت فصل را با مقام سوم به پایان خواهد رساند، تا دو هفته به پایان رقابتها متحمل 10 شکست شده است. این تعداد باخت برای تیم مدعی قهرمانی به هیچ وجه پذیرفته نیست؛ چه اینکه وستهام رده ششمی با وجود پنج امتیاز کمتر از من سیتی، 6 بازی را واگذار کرده است. لازم به ذکر است که من سیتی در این فصل به لطف در اختیار داشتن سرخیو آگوئرو به عنوان یکی از بهترین مهاجمان شاغل در انگلیس، عنوان بهترین خط حمله را به خود اختصاص داده است، اما نتوانست به خوبی از ظرفیت مهاجمان برجسته خود بهره ببرد. البته اعلام نام پپ گواردیولا به عنوان مربی فصل بعد من سیتی در افت این تیم در اواخر نیم فصل دوم بی تأثیر نبود. پلگرینی پس از آنکه مطمئن شد فصل آینده در ورزشگاه اتحاد نخواهد بود، انگیزه خود را از دست داد و شاید او بیش از همه منتظر پایان مسابقات بود؛ در هفته های پایانی فصل، پلگرینی به نوعی من سیتی را تحمل می کرد زیرا می دانست حتی در صورت کسب عنوان قهرمانی، آینده ای در این تیم نخواهد داشت. برخی این اتفاق را نشانه حرفه ای بودن باشگاه می دانستند و برخی دیگر هم به شدت از این اقدام باشگاه انتقاد می کردند؛ اما تردیدی نیست که اعلام زود هنگام مربی فصل بعد، اشتباهی بزرگ از سوی یک باشگاه متمول و رو به رشد به حساب می آید.
آرسنال و استاد ونگر
عده ای از روانشناسان عقیده دارند اینکه شما بتوانید با شرایط دشوار موجود سازگاری پیدا کنید، گاهی بزرگترین موفقیت به حساب می آید و گاهی هم بدترین شکست؛ این دیگر به تشخیص خود شما بستگی دارد که چه برداشتی از اوضاع پیرامونی تان داشته باشید. با این پیش زمینه ذهنی، وضعیت توپچی های لندن در فصل جاری لیگ برتر بررسی را می کنیم. اما پیش از آن بد نیست بخشی از صحبت های آرسن ونگر با یکی از مطبوعات بریتانیا را با هم مرور کنیم:
در این فصل خیلی هم بد کار نکردیم اما در بعضی بازیها امتیازات حساسی را از دست دادیم که شاید به قیمت از دست رفتن قهرمانی برای ما تمام شود. ما داریم مبارزه می کنیم و تا آخر هم دست از تلاش بر نخواهیم داشت؛ هدف ما اینست که در بین چهار تیم اول قرار بگیریم. اگر به جایگاه بهتر از چهارمی دست پیدا کنیم نتیجه ای بسیار عالی خواهد بود؛ اما نمی خواهیم رؤیا پردازی کنیم، و فعلاً تمام تمرکز ما روی حریف بعدی آرسنال است.
اگر نگاهی اجمالی به حرف های آرسن ونگر داشته باشیم، تا حدودی متوجه می شویم که ونگر با بالا رفتن سنش، کم کم انگیزه و جاه طلبی گذشته خود را از دست داده است. وقتی ونگر به سادگی از کسب عنوان چهارمی لیگ به عنوان هدف انتهای فصل تیمش حرف می زند، یعنی او انرژی لازم برای چالش بزرگی مثل قهرمانی در لیگ برتر انگلیس را ندارد؛ سرمربی تیمی که سابق بر این غول فوتبال بریتانیا به حساب می آید، و در برابر حریف به سادگی گل نمی خورد چه برسد به شکست، اکنون می گوید حرف از قهرمانی نزنید چون نمی خواهیم رؤیاپردازی کنیم. یعنی تیمی که در یکی دو دهه گذشته، قهرمانی لیگ برتر برایش تکراری و عادی شده بود، اکنون باید در رؤیاهای خود دنبال قهرمانی بگردد. 14 تیم لیگ برتری بیش از آرسنال بازیکن مصدوم دارند اما نتایج آنها خیلی بهتر از توپچیهاست. 3 برد از 12 بازی آخر حاصل کار مردان ونگر است؛ این آمار شاخصه تیم های میانه رو به پائین جدول است نه تیم باسابقه ای مثل آرسنال. جالب اینکه مردان ونگر در این 12 بازی حریف قدری را پیش رو نداشتند و هنوز با صخره های سخت لیگ برخورد نکرده اند. اگر جدول را تنها بر اساس نتایج بازی های سال 2016 تنظیم کنیم، آرسنال هم امتیاز با تیم هایی مثل سوانسی و بورنموث در جایگاه نهم قرار می گیرد. میانگین یک امتیاز در هر بازی هیچ مجالی برای توجیه یا دفاع از عملکرد آرسنال باقی نمی گذارد. حتی بر مبنای برنامه ریزی خود آرسنالیها برای روند امتیازگیری در طول فصل، نتایج آنها یک شکست کامل به حساب می آید و بس!
جیمی واردی
خیلی با خودمان کلنجار رفتیم که نام او را در کنار بازیکنان و مربیان موفق این فصل بنویسم، اما هر بیشتر عملکرد واردی در طول این فصل را بررسی کردیم، باز هم او را یک برنده واقعی ندیدیم. بسیار جای تعجب دارد بازیکنی با خصوصیات برجسته ای مثل شم گلزنی بسیار بالا، حضور در جمع گلزنان برتر، مهاجم ثابت تیم ملی، دارای قابلیت های فضا سازی و ایجاد موقعیت های خطرناک گلزنی، و ...، پس چرا برای بالا بردن آمار گل های زده خود دست به هر حیله و فریبی می زند و نمونه کاملی از بازی ناجوانمردانه را در زمین به نمایش می گذارد؟ به لحاظ فنی، واردی در این فصل آنقدر خوب کار کرد که توانست با گلزنی در 11 بازی متوالی رکورد جدیدی را به نام خود ثبت کرده و از رکورد قبلی که گلزنی در 10 بازی متوالی توسط رود فان نیستلروی بود، پیشی بگیرد. جیمی واردی به حدی کافی از تکنیک و مهارت های فردی برخوردار است که با اتکا به آنها می تواند فوتبال سالمی ارائه کرده و البته بر تعداد گل هایش بیفزاید. آنچه که اکثر کارشناسان و مفسران مسابقات فوتبال در مورد آن اتفاق نظر دارند اینست که جیمی واردی در تمام طول فصل سعی داشت با این حربه داور را فریب دهد. در اکثر مواردی که داور اعلام پنالتی نمی کند، واردی بسیار عصبانی و با پرخاشگری به داور معترض شده و رفتارهای ناشایستی از خود نشان می دهد. اگر این رفتارهای او در یورو 2016 هم ادامه داشته باشد، ضربه جبران ناپذیری به سه شیرها خواهد زد؛ پس رونی هاجسون باید فکر اساسی برای این مسئله بکند. در این فصل، جیمی واردی علیرغم عملکرد خیره کننده و آمار گلزنی عالی، اخلاق و بازی جوانمردانه را باخت!
چلسی و آبراموویچ
مرد روسی چندین سالی را عادت کرده بود در پایان فصل تیمش یا قهرمان شده باشد یا نایب قهرمان؛ آبراموویچ چهار فصل را بدون قهرمانی در لیگ برتر سپری کرد تا اینکه طاقتش طاق شده و برای کسب موفقیت، بار دیگر دست به دامان مورینیو شد. پس از قهرمانی فصل گذشته چلسی، که پس از چهار فصل برای آنها به دست آمد، با اطمینان خاطر بیشتری پای به رقابت های این فصل گذاشت و برای جذب بازیکنان مورد نظر مورینیو هم حسابی سر کیسه را شل کرد. اما غافل از این بود که امسال شانس از او روی گردان شده و هر چه بزند به در بسته خواهد خورد. رومن آبراموویچ در این فصل سرمایه هنگفتی را به هدر داد و پس از برکناری مربی پرتغالی، بار دیگر به سراغ گاس هیدینگ کهنه کار رفت. اگر چه با آمدن هیدینگ اوضاع چلسی اندکی بهتر شد، اما اصلاً انتظارات مالک روسی را برآورد نکرد. گاس هیدینگ که در بدو ورود خود چلسی را در رده شانزدهم تحویل گرفت، در بهترین حالت فصل را در جایگاه نهم جدول به پایان خواهد برد. به نظر شما با توجه به سرمایه های میلیاردی که آبراموویچ در چلسی خرج می کند، کسب جایگاه نهمی برای این تیم موفقیت به حساب می آید یا شکست؟
مورینیو
آقای خاص در این فصل به شکل خاصی هم بد بود. خاصیت آقای خاص در چلسی این بود که جایگاه تیم در جدول رده بندی را تا رده شانزدهم تنزل دهد. چلسی با هدایت مورینیو بدترین شروع فصل در دوران مالکیت آبراموویچ داشت و تا هفته دوازدهم، تنها یازده امتیاز به دست آورد. هر چه رقابتها پیش می رفت، چلسی نه امتیاز می گرفت و نه خوب بازی می کرد. معلوم نیست آقای خاص چگونه تا پایان هفته شانزدهم 9 شکست را در کارنامه چلسی ثبت کرده بود! باخت مقابل استوک سیتی در چارچوب جام حذفی انگلیس از دیگر شاهکارهای آقای خاص بود که اوضاع را روز به روز برای او و تیمش بدتر می کرد. مورینیوی مغرور آنقدر بد کار کرد که خودش هم به این مسئله اعتراف کرد و سرانجام در ماه دسامبر طی توافقی دو جانبه، از این باشگاه لندنی جدا شد.
جان رودی
همواره انتخاب بدترینها خیلی دشوارتر از بهترین بازیکنان است اما جان رودی چنان عملکرد ضعیفی در درون دروازه نوریچ داشت که جای هیچ تردیدی برای انتخاب او به عنوان بدترین دروازه بان، و شاید هم بدترین بازیکن، فصل باقی نمی گذارد. در سری گزارش های هفتگی یکی از سایت های انگلیسی با عنوان برنده و بازنده هفته، نام جان رودی بیش از تمامی بازیکنان شاغل در لیگ برتر جزء فهرست بازندگان هفته ذکر شده بود. مسئولان نوریچ هم که از بازی های ضعیف رودی به ستوه آمده بودند، در ژانویه گلر تیم ملی جزایر قناری را به خدمت گرفتند اما او هم نتوانست کاری از پیش ببرد. به واقع، این گفته مربیان کاملاً درست است که می گویند نیمی از قدرت یک تیم، حضور دروازه بان خوب است. زمانی که تیمی 61 گل خورده دارد، تردیدی نیست که این تیم از نداشتن یک دروازه بان حتی معمولی رنج می برد. جان رودی که 24 بار درون دروازه تیمش ایستاد، در 10 بازی آخری که مسئولیت حفاظت از دروازه نوریچ را بر عهده داشت 13 گل دریافت کرد و در پنج دیدار آخر هم بدترین آمار دفع توپ را در بین تمامی دروازه بانان لیگ برتر به خود اختصاص داد (یا میانگین تقریبی 58 درصد). در مجموع، جان رودی تمامی خصوصیات یک دروازه بان ضعیف را یکجا داشت و همه ویژگی ضعیف خود را هم در زمین نمایش می داد!
نوریچ سیتی
تیم رده نوزدهم جدول که تا دو هفته مانده به پایان رقابتها 61 گل خورده و تفاضل منفی 26 دارد، خیلی خیلی خوش شانس بوده که تا همین الان سقوطش به دسته پائین تر قطعی نشده است. نوریچ با وجود بازیکنان و به ویژه دروازه بانان ضعیفی که داشت، و البته بازی های ضعیف تری که ارائه می داد، به شدت خطر سقوط را حس کرده و برای بقاء در لیگ برتر باید هر دو مسابقه باقیمانده خود را پیروز شود. البته اگر نوریچ در لیگ برتر باقی بماند (اتفاقی که بسیار بعید به نظر می رسد)، این تیم همچنان به عنوان یکی از بازنده های فصل انتخاب خواهد شد. به غیر از آستون ویلای از پیش سقوط کرده، از میان سه تیم نیوکاسل، ساندرلند و نوریچ، دو تیم دیگر هم راهی دسته پائین تر خواهند شد. نوریچ در دو بازی آینده خود ابتدا میزبان منچستر یونایتد و در هفته آخر هم میهمان اورتون خواهد بود. آنگونه که از شواهد بر می آید نوریچ کار بسیار سختی را در پیش رو داشته و بعید به نظر می رسد شانسی برای باقی ماندن در لیگ برتر نصیب آنها شود.
داورانی که بد قضاوت کردند و کارشناسان داوری که بدتر انتقاد کردند
گرچه انگلیس همواره داوران زبده ای در سطح جهانی داشته، اما نباید از این واقعیت غافل شویم که هنوز هم داوران ضعیف و با سطح کیفی پائین تر از لیگ برتر، در این رقابتها سوت می زنند. اینها افرادی هستند که دوره های آموزشی و کلاس های آمادگی داوری به اندازه کافی و در سطح کیفی مناسب را پشت سر نگذاشته اند و به اصطلاح با ارفاق توانسته اند مجوز قضاوت در لیگ برتر را به دست آورده اند. استفاده از چنین داورانی باعث بروز مشکلات عدیده ای مانند عدم وحدت رویه در بین داوران خواهد شد. لازم است تا کارشناسان و خبرگان داوری برای فصل آینده چاره اندیشی مناسبی جهت رفع این معضل بزرگ داشته باشند.
احمد تقی زاده
