به گزارش "ورزش سه"، تیم یواخیم لوو مانند همه تورنمنت های اخیر در حالی پای به این رقابت ها می گذارد که تعداد زیادی از ستاره هایش را به دلیل مصدومیت در اختیار ندارد اما نشان داده اند که اجازه نمی دهند این مسئله روی کیفیت بازی شان تاثیر بگذارد.
آلمان
هر چند هسته اصلی شیوه مورد علاقه یواخیم لوو یعنی فوتبال تهاجمی جذاب، مالکیت توپ بالا، بازی با ضرباهنگ بالا، بازی شناور و تکنیکی خدشه‌ناپذیر است اما این به آن معنا نیست که آنها هیچگاه شیوه بازیشان را تغییر نمی‌دهند.
در طول رقابت‌های جام‌جهانی گذشته لوو نتیجه‌گرایانه‌تر از همیشه تیمش را به میدان فرستاد و از سیستم 3ـ3ـ4 استفاده کرد که در آن 4 مدافع میانی به میدان می‌رفتند و تاکید زیادی روی استفاده از ضربات آزاد و انسجام در خط دفاعی بود.
اما از زمانی که آلمان قهرمان جام‌جهانی شد، او آرایش بازی تیمش را تغییر داد و در رقابت‌های مقدماتی یورو از سیستم 1ـ3ـ2ـ4 استفاده کرد. سبک بازی تیم او یک توتال فوتبال مدرن است؛ با یک خط دفاعی که با فاصله از محوطه جریمه بازی می‌کند؛ مانوئل نویر نقش دروازه‌بان ـ سوئیپر را دارد و مدافعان کناری هم اجازه نفوذ دارند. بازیکنان حرکات ترکیبی زیادی انجام می‌دهند و با جابجایی‌های زیاد موقعیت‌های خطرناکی ایجاد می‌کنند.
بعد از بازنشستگی میروسلاو کلوزه از بازی‌های ملی در جام‌جهانی 2014، لوو معمولا از شماره 9 کاذب استفاده می‌کند و در این پست از ماریو گوتزه، توماس مولر یا آندره شورله بهره می‌برد. پلن B او شامل از استفاده یک مهاجم مرکزی کلاسیک است. هر چند لوو از علاقه‌اش به سبک بازی مالکانه و پرواکتیو صحبت می‌کند، اما تیمش توان ضدحمله‌ای زیادی هم دارد. لوو در دیدارهای اخیر از دفاع 3 نفره و همین‌طور آرایش 2ـ4ـ4 نیز استفاده کرده است که البته هیچ کدام چندان موفق نبودند
.
اوکراین
میخایلو فومنکو ترجیح می‌دهد تیمش با آرایش 1ـ3ـ2ـ4، با تاکید بر کارهای دفاعی بازی کند. دروازه‌بان اصلی تیم آندری پیاتوف باتجربه است و یاروسلاو راکیتسکی و یوگن خاچریدی مدافعان میانی تیم هستند. دو مدافع کناری تیم هم ویاچسلاو شفچوک و آرتم فدتسکیهستند. هر دو مدافع کناری در باشگاه‌هایشان نقش‌های هجومی برعهده دارند اما فومنکو از آنها می‌خواهد که روی کارهای دفاعی تمرکز کنند و نفوذهای آنها را محدود کرده است. یوگن کونوپلیانکا و آندری یارمولنکو دو بال تیم هستند که وظیفه نفوذ از کناره‌ها را برعهده دارند. آنها معمولا از کمی عقب‌تر در زمین خودشان بازی می‌کنند و وظیفه دارند ضدحملات سریع تیم را سازماندهی کنند. آنها تکنیکی و خلاق هستند نه تنها در پاسکاری‌ها بلکه در هدایت حملات.
پست هافبک دفاعی تیم را تاراس استپاننکو و کاپیتان 34 ساله تیم روسلان روتان پر می کنند؛ هرچند هر دو بازیکنانی کند هستند و دیر در درگیری‌ها وارد می‌شوند. به همین خاطر با خطر دریافت کارت زرد و حتی کارت قرمز مواجه هستند.
دنیس گارماش، هافبک هجومی دیناموکیف پشت سر تک مهاجم تیم بازی می‌کند. اولویت اصلی او ایجاد ارتباط بین خطوط و تلاش برای برقراری ارتباط بین کوپولیانکا و یارمولنکو است. گارماش به خوبی بازی‌خوانی می‌کند و قدرت تصمیم‌گیری خوبی دارد.
گزینه‌های فومنکو در خط حمله محدود است؛ هر 3 مهاجم او یوگن سلزنیوف، رومن زوزولیا و فیلیپ پودویتسکی، همگی بازیکنان سختکوش هستند اما از غریزه کافی در گلزنی برخوردار نیستند. زوزولیا، مهاجم دنیپرو، جدی‌ترین گزینه برای قرار گرفتن در ترکیب اصلی و دلیل آن دوندگی بالای او و تعهد او به کارهای تیمی است.
ترکیب احتمالی دو تیم:
