وبسایت رسمی برنامه نود - احسان حدادی در حالی به عنوان ۲۴ المپیک ریو در رشته پرتاب دیسک دست یافت که برای حضور در این المپیک هرچه میخواست در اختیارش قرار داشت.
به گزارش سایت نود، تسنیم با این مقدمه نوشت:
شاید در مورد رقابت امروز(جمعه) پرتاب دیسک بازیهای المپیک 2016 ریو و عملکرد نمایندگان ایران خصوصا احسان حدادی یک کلمه را بتوان گفت؛ «تاسف» و دیگر هیچ!
در این بین به خوبی میدانیم که ورزش بالا و پایین زیادی دارد، ورزش قابل پیشبینی نیست. همانطور که «رابرت هارتینگ» آلمانی قهرمان المپیک در مسابقات امروز (جمعه) حذف شد، حدادی هم از گردونه مسابقات کنار رفت اما همانطور که در شرایط قهرمانی ورزشکاران خارجی میگویم «نباید خودمان را با آنها مقایسه کنیم»؛ منصفانه این است که در باخت هم از همین واژه استفاده کنیم.
حدادی در شرایطی در گروه B رقابتهای پرتاب دیسک رکورد 60:15 را کسب کرد که با این رکورد به عنوان 13 گروه خود دست یافت. پرتابگر ایران بین 18 ورزشکار گروه خود سیزدهم شد. او در مجموع دو گروه 17 و 18 نفره، بیست و چهارم شد، رتبه 24 از 35 برای نایب قهرمان المپیک!
رکورد ورودی برای رسیدن به مرحله فینال 65 متر و 50 سانتیمتر بود. رکوردی که حدادی نتوانست حتی به آن نزدیک هم شود. حال سوال اساسی این است که چه بلایی سر دارنده مدال نقره بازیهای المپیک 2012 لندن که به گفته بسیاری از کارشناسان ورزش طلاییترین مدال نقره تاریخ ورزش هم هست، آمده است؟ حاصل اردوهای بلند مدت، سفرهای برون مرزی فراوان، حضور در رقابتهای مختلف و در اختیار قرار گرفتن بخش بزرگی از بودجه فدراسیون دوومیدانی، چیست؟ شرایط او با سایر ورزشکاران دوومیدانی و حتی ورزشکاران سایر فدراسیونهای دیگر متفاوت و همیشه پرتابگرمان تافته جدا بافته بوده است؛ اما حدادی را چه شد؟
احسان حدادی ورزشکاری کم تجربه نیست که بگویم حضور او در المپیک یک افتخار است، خیر اصلا اینگونه نیست. از او توقع درخشش در المپیک میرود، چون در حد کسب مدال برای او هزینه شده است. او جزو لیست شانسهای مدالآوری ایران محسوب میشد؛ اما حدادی چه شد؟ بهتر است برای یک بار هم که شده از «چیزی از ارزشهای او کم نمیکند» استفاده نکنیم. حدادی هر چیزی که میخواست در اختیار داشت؛ ولی تفاوت ورزشکاری که در روز 65 آمپول میزند! نباید با ورزشکاری که شاید یک دهم او هم امکانات نداشت، 6 رتبه باشد.
39046