به گزارش "ورزش سه"، علیرغم استفاده از کولاروف به عنوان یکی از دو دفاع میانی و قراردادن دو دفاع کناری برای پرس شدید به هافبک های میانی، بدون شک مهم ترین نکته ترکیب گواردیولا، عدم استفاده از جو هارت درون دروازه بود. با این تفاسیر، مذاکره سران من سیتی با دروازبان شیلیایی بارسلونا اصلا خبر عجیبی نبود. بسیاری از رسانه ها در اسپانیا خبر از توافق قطعی من سیتی با کلودیو براوو داده اند.
علیرغم نمایش های نه چندان مطلوب هارت در پیش فصل تابستانی و همچنین تزلزل در مسابقات یورو در قالب سنگربان سه شیرها، مهم ترین دلیل تمایل پپ به خرید دروازبان جدید، ضعف مفرط هارت در بازی با پا است. در ذهن گواردیولا، در زمان مالکیت توپ، دروازبان به عنوان یک مدافع مرکزی و آغاز کننده حملات شمرده می شود.
اما آمار هارت در بازی با پا چگونه است؟ در فصلی که گذشت، کمتر از 52.6 درصد پاس های او به مقصد رسید. این آمار، حداقل در فلسفه پپ یک فاجعه محسوب می شود. البته باید در نظر داشت که بسیاری از این خطاها زیر فشار و پرس حریف انجام شده است. البته این آمار در لیگ برتر آنقدرها هم بد نیست و هارت را در هفتمین دروازبان موفق در بازی با پا قرار داده است. در فصل گذشته، بعد از مینیوله با (60.1 درصد)، پتر چک، تیم هاوارد، لوکاژ فابیانسکی، داوید دخیا و آرتور بروک قرار داشتند.
برای یک سنگربان در لیگ برتر، آمار هارت معقول به نظر می رسد. اما در تیمی که پپ گواردیولا سرمربی آن است، اصلا نمی تواند قابل قبول باشد. در فصل گذشته در بوندس لیگا، میانگین دقت پاس مانوئل نویر (80.8%) بوده است که بهترین آمار در لیگ آلمان محسوب می شود. اما نکته جالب اینجاست که در رتبه دوم نیز دیگو بنالیو از ولفسبورگ با (77.2درصد) قرار گرفته است.
هشت دروازبان دیگر در رتبه های اول بوندس لیگا نیز از بهترین دروازه‌بان لیگ برتر آمار بهتری دارند. براوو در اسانیا و پنج لیگ معتبر اروپا، با آمار فوق العاده (84.2%) در رتبه اول قرار دارد. در اسپانیا، بعد از او خوان کارلوس از رایو والکانو با (64.6درصد ) و کیلور ناواس از رئال مادرید با (63.4درصد) در رتبه های بعدی قرار دارند.
پس چرا درصد دروازبان های شاغل در لیگ انگلیس تا این حد پایین است؟ بسیاری از کارشناسان دلیل آن را سرعت و تحت فشار بودن دروازبان ها در جزیره می دانند که این موضوع بی شک تاثیر زیادی، خصوصا در پاس های بلند دارند. این اتفاق، می تواند قانع کننده ترین دلیل برای این حجم از اختلاف در بین دروازه‌بان‌های جزیره و دیگر لیگ های معتبر باشد.
از پاس هایی که توسط براوو در فصل گذشته ارسال شده است، 31.7 درصد پاس بلند بوده است که این آمار برای نویر 34درصد و اما برای هارت 72.1درصد بوده است.
البته این آمارها، به طور کامل عملکرد هارت را تبرئه نمی کند. 52 درصد از پاس های بلند براوو و 47 درصد از پاس های ناواس به مقصد می رسد اما این عدد در مورد هارت تنها 35 درصد است. البته باز هم ممکن است این عدم دقت به این دلیل باشد که امثال براوو و نویر زیر فشار کمتری از سوی تیم حریف قرار دارند.
هر چند به هر صورت، نظر گواردیولا بیشتر روی دروازه‌بانی است که بیش از 80 درصد پاس های فصل قبل او به مقصد رسیده باشد. زمانی که سرمربی اسپانیایی، هدایت بارسلونا را بر عهده داشت، میانگین دقت پاس ویکتور والدس بین 75 الی 78 درصد بود. با توجه به سوابق پپ، طبیعی است که او به دنبال سنگربانی باشد که بیشتر با تجارب خودش از فصول گذشته همخوانی داشته باشد.
بحث بعدی، حضور ویلی کابایه‌رو در لیست دروازبان های سیتیزن هاست. دروازه‌بانی که در بازی اول تیم در لیگ برتر برابر ساندرلند که در بسیاری از دقایق بازی تیم تحت فشار بود، موفق شد آمار 80 درصد پاس صحیح را به ثبت برساند. به هر حال در دو فصلی که کابایه‌رو در فهرست بازیکنان سیتی حضور دارد، آمار 52.9 و 62.6 درصد را از خود به جای گذاشته است.
کابایه‌رو در آخرین فصل حضورش در مالاگا و قبل از عزیمت به انگلیس، آمار 62.1 درصد را در لالیگا بر جای گذاشته بود. این آمار، نمی تواند به سود نظریه پردازانی باشد که معتقدند فشار و پرس در لیگ برتر شدیدتر از بازی های لیگ اسپانیا است، و البته می تواند تاییدکننده نظر پپ نیز باشد که کابایره‌و در بازی با پا، از هارت کیفیت بیشتری دارد. به هر ترتیب با اضافه شدن براوو، گواردیولا می تواند با خیال راحت بازی سازی را از مقابل دروازه آغاز کند.
جاناتان ویلسون-هو اسکورد
ترجمه: آریا فاطمی مقدم
منچسترسیتی 
