وب سایت رسمی برنامه نود-در اینکه محمد بنا یکی از بهترین مربیان کشتی فرنگی دنیاست، شکی وجود ندارد و اصلا شما بگویید بهترین مربی دنیا؛ اما این بهترین بودن به تنهایی نمیتواند ضامن موفقیت شما برای تمام دورهها باشد.
به گزارش سایت نود، با نگاهی به عملکرد محمد بنا و تیمش در دو المپیک لندن و ریو میتوان به این نکته پی برد که محمد بنا در این اواخر تا حدودی مشورتناپذیر شده بود و به پیشنهادهای شورای فنی کشتی فرنگی وقعی نمینهاد.
تدوین فرآیند مسابقات انتخابی
فدراسیون کشتی ایران در این یکی دو سال اخیر تلاش زیادی داشت تا فرآیند مسابقات انتخابی و گزینشی داخلی را در دو بخش آزاد و فرنگی نهادینه کند؛ اتفاقی که با نظر مثبت کارشناسان و منتقدان فدراسیون روبهرو شد و همه خوشحال بودند تا بعد ازگذشت سالها و دههها، فرآیندی قانونمند و مدون تکلیف حضور کشتیگیران برتر را برای مسابقات جهانی، المپیک و بازیهای آسیایی مشخص خواهد کرد. خوشبختانه این مهم در کشتی آزاد به خوبی شکل گرفت و در سال گذشته، هفت ملیپوش تیم آزاد برای مسابقات جهانی از دل رقابتهای انتخابی بیرون آمدند اما دریغ و افسوس که آقای خاص کشتی ایران در کشتی فرنگی بسان گذشته، ساز مخالف را کوک کرد و با صدایی رسا اعلام کرد به مسابقات انتخابی یا حداقل مسابقات دروناردویی هم اعتقادی ندارد.
سوریان و گام اولی خلاف جهت فرآیند
چندینماه قبل از المپیک و در آن روزهایی که قرار بود تمام نفرات تیم فرنگی از دل رقابتهای انتخابی بیرون بیانید، مشهدیها میزبانی یکی از این رقابتها بودند. حمید سوریان هم راهی مشهد شده بود و در سالن شهیدبهشتی این شهرستان مشغول گرم کردن خود بود تا با حریفانش در سبکوزن سرشاخ شود. اما در کمال تعجب همگان، سوریان راه رختکنی را در پیش گرفت و او هم با صدایی رسا و مانند سرمربیاش اعلام کرد که در مسابقات انتخابی کشتی نخواهد گرفت.
پشت سر الف، ب...
طبیعی است که بعد از حمید سوریان، دیگر نامداران کشتی فرنگی هم خود را ملزم به حضور در مسابقات انتخابی ندیدند. بهعنوان مثال وقتی امید نوروزی میبینید که سوریان از پیکار با حریفان داخلی شانه خالی میکند، چرا او باید رنج این مبارزات را به جان بخرد؟ قاسم رضایی هم همین رویه را در پیش گرفت تا مشخص شود محمد بنا بازهم میخواهد با اعمالنظر و سلیقه شخصی خود، تیمش را برای ریو بچیند.
چرا کسی اعتراض نکرد؟
با اینکه در آن زمان بسیاری از منتقدان و خبرنگاران به این رویه نادرست اعتراض کردند اما در شورای فنی تیم کشتی فرنگی، کسی جرات اعتراض نداشت و به نظر میرسید حفظ صندلی این شورا مقدم بر بسیاری از مسائل است. متاسفانه این شورا در اقدامی عجیب و تاملبرانگیز، درست در روزهایی که باید با قدرت وارد کارزار روند انتخاب اعضای تیمملی برای ریو میشد، در نامهای تمام اختیارات را به محمد بنا داد و نفرات این شورا اعلام کردند در مورد تیم اعزامی به ریو نظری ندارند؛ با این شرط که پاسخگوی نتایج تیمملی هم محمد بنا باشد. اما سوال اینجاست که اگر قرار بر این باشد که شورای فنی کشتی فرنگی در حساسترین زمان ممکن، عنان کار از دست بدهد و یک نفر را مسئول تمام کارها بداند، دیگر چه نیازی به تشکیل این شورا بوده است؟
سوءاستفاده از بنا توسط شاگردانش
اما همانطور که محمد بنا با روحیات تمام شاگردانش در اردوهای تیم فرنگی آشناست، در طرف مقابل کشتیگیران هم خصوصا آنهایی که صاحب اسم و رسمی برای خود هستند، با روحیات و اخلاق آقای خاص کشتی آشنایی کامل دارند. شاید به جرات بتوان گفت تمام 6 ملیپوشی که مانند المپیک لندن، راهی ریو 2016 شدند، از ماهها قبل از اعزام میدانستند که محمد بنا آنها را برای المپیک انتخاب خواهد کرد. در تمام این سالها مشخص شده است که محمد بنا، بنای انتخاب نفرات اصلی را براساس تجربه و عنوان شاگردانش قرار میدهد و اعتقاد چندانی به استفاده از نیروهای جوان و کمعنوان را برای مسابقات مهم ندارد. همین مساله باعث شد کشتیگیرانی چون سامان عبدولی، محمد فقیری، محمد نوربخش، محسن حاجیپور، مهدی زیدوند، پیام بویری، مهدی نوری، مهدی علیاری، امیر قاسمیمنجزی و... فقط حضور فیزیکی در اردوها داشته باشند و از پیش بدانند که محمد بنا به آنها اعتقادی نخواهد داشت و صرفا به آنها بهعنوان حریفان تمرینی برای اصلیها نگاه میشود. جالب است که در جمع همین کشتیگیران و در همان چند وزنی که مسابقه انتخابی برگزار شد و مثلا کشتیگیری به نام مهدی نوری موفق به شکست حبیب اخلاقی شد، بازهم پشت خط ماند و محمد بنا دوبنده اصلی را به نفر برنده نداد.
سوالات پرشمار و بیجواب، در کشتی فرنگی
یکی از امیدهای کسب مدال ما در ریو به وزن اول فرنگی برمیگشت جایی که حمید سوریان با کلکسیونی از طلاهای جهانی و المپیک به دنبال دومین طلای المپیکش بود اما بازهم به چند ماه گذشته که نگاه میکنیم؛ پس از دور زدن مسابقات انتخابی مشخص بود که حمید نفر برگزیده بنا برای ریو خواهد بود اما عجیب اینجا بود که محمد بنا حتی برای کسب ابتدایی سهمیه ریو 2016 هم اجازه حضور به کشتیگیری جز سوریان را نمیداد و اینطور شد که حمید سوریان در فاصله چند ماه به المپیک در سه تورنمنت سنگین و پرفشار شرکت کرد تا بالاخره در آخرین آن توانست سهمیه وزن 57 کیلوگرم ریو را به دست آورد. واقعا کسی در این میان نبود تا به محمد بنا اشارهای کند که آقای خاص کشتی ایران، هر ورزشکاری در طول یک سال یک یا نهایتا دوبار نقطه اوج دارد و نمیتواند برای هر مسابقهای با بیشترین کارایی و راندمان مثبت وارد شود. نتیجهاش را هم دیدیم، حمید سوریان نمیتوانست بیشتر از سه دقیقه در کشتیهای ریو تلاش کند و در وقتهای دوم کشتیاش بازندهای از پیش مشخص شده بود. خلاصه کلام، محمد بنا حالا مسئولیت شکستها را برعهده گرفته و اعلام کرده میخواهد بماند و دوباره بسازد. این خبر خوبی است و چه کسی است که استقبال نکند؛ اما سوال اساسی اینجاست که آقای بنا اینبار جواب اعتمادمان را چگونه میدهی؟
پویان صفربیگلو