وبسایت رسمی برنامه نود - تیم ملی فوتبال کوزوو در آستانه برگزاری اولین مسابقه رسمی تاریخ فوتبال این کشور مقابل فنلاند است اما هنوز بسیاری از بازیکن های کوزوویی تبار که سابقه حضور در تیم های ملی آلبانی، سوئیس و ... را دارند، مجوز بازی برای کوزوو را از فیفا دریافت نکرده اند. روزنامه ایندپندنت داستان فوتبال کوزوو را برای ما بازگو می کند.
به گزارش وبسایت نود، در خانه محقر باشگاه فوتبال اینتر تورکو و در فاصله چند مایل از دریای بالتیک، یکی از مهم ترین مسابقات فوتبال در تاریخ نوین بالکان دوشنبه شب برگزار خواهد شد. کوزوو در اولین مسابقه رسمی تاریخ فوتبال این کشور و در چارچوب مرحله مقدماتی جام جهانی 2018 به مصاف فنلاند خواهد رفت. به نقل از روزنامه انگلیسی ایندپندنت، تیم ملی فوتبال کوزوو به نمایندگی از مردم سرزمینی که همواره اسیر مشکلات و کش مکش های سیاسی بوده اند، از هم اکنون تا کمتر از دو سال فرصت دارد که خود را میادین فوتبال اروپا نشان بدهد. کوزوویی ها طی این دو سال فرصت دارند تا با سختکوشی یک تیم احترام بر انگیز را ساخته و از قله های موفقیت بالا بروند. آنها باید یک تیم و البته یک فدراسیون را از صفر بسازند و حتی اگر در بغل گوششان، صربستان همچنان مشغول مخالفت باشد.
توضیح عکس: روزی که کوزوو به عضویت یوفا در آمد
یکی از مهم ترین داستان های فوتبال اروپا در این دهه به کوزوو مربوط می شود. آنها تا چندی پیش به افراد خانواده خود که در تیم ملی کشورهای همسایه بازی می کردند، چشم امید داشتند اما حالا مردم سرزمینی که همیشه مورد مناقشه بوده، خودشان صاحب یک تیم ملی فوتبال شده اند. بسیاری از بازیکن هایی که اهل کوزوو بودند ولی در تیم های ملی دیگر بازی می کردند اکنون با استقلال سرزمین مادری خود، قصد بازگشت به کوزوو و پوشیدن پیراهن آبی وطن واقعی خویش را دارند.
فیفا برای حل این مسئله به موانع زیادی برخورد کرده است. بدنه حاکم بر فوتبال باید تشخیص بدهد که چه بازیکن هایی قادر به حضور در تیم ملی کوزوو بوده و چه بازیکن هایی از شرایط لازم بر اساس قوانین موجود برخوردار نیستند. بسیاری از مردم سرزمین مورد مناقشه کوزوو طی این سال ها در سرتاسر قاره اروپا پراکنده شده و برگزاری مسابقه کوزوو-فنلاند به موفقیت یا ناکامی در بازگرداندن کوزوویی های مهاجر به سرزمین مادری بستگی دارد.
وقتی که سوئیس مقابل آلبانی در یورو 2016 قرار گرفت، بسیاری از این مسابقه به عنوان بازی جامعه مهاجرین کوزوویی در سوئیس نام بردند. 7 بازیکن از فهرست سوئیس در آن بازی از جمله گرانیت ژاکا دارای تبار کوزوویی بودند. 11 بازیکن فهرست آلبانی نیز در سوئیس به دنیا آمده یا بزرگ شده بودند از جمله تولانت برادر گرانیت ژاکا.
عضویت کوزوو در یوفا و فیفا تا اواخر ماه می امسال و تا چند روز پیش از بازی مقابل فرانسه، به طور رسمی پذیرفته نشده بود. بازیکن های کوزوویی می بایست یک تیم ملی را انتخاب می کردند که اغلب آنها نیز حضور در آلبانی یا سوئیس را ترجیح دادند. اما به تازگی همه چیز تغییر کرده است. اکنون کوزوو در مسابقات مقدماتی جام جهانی حضور داشته و بسیاری از بازیکن ها از نقاط مختلف تصمیم گرفته اند که به کوزوو آمده و برای تیم آلبرت بونیاکی (سرمربی تیم ملی فوتبال کوزوو) بازی کنند. با این که بسیاری از بازیکن های داوطلب برای حضور در تیم کوزوو، سابقه حضور در تیم ملی آلبانی را در رده های سنی مختلف دارند اما هیچ کدام در رقابت های یورو 2016 عضو تیم های سوئیس یا آلبانی نبودند.
گرانیت ژاکا چندی پیش در صفحه رسمی خود در یکی از شبکه های اجتماعی نوشت که پس از عضویت قطعی کشور کوزوو در یوفا و فیفا، او قصد داشت برای تیم ملی کوزوو بازی کند اما فیفا چنین اجازه ای به وی نداد زیرا در یورو 2016 برای سوئیس بازی کرده بود. ژردان شکیری، والون بهرامی و گرانیت ژاکا مهم ترین بازیکن هایی کوزوویی تباری هستند که مجوز حضور در تیم ملی سرزمین مادری خویش را به دست نیاوردند. تصور کنید که تیم ملی کوزوو با حضور چنین ستاره هایی چه تیم قدرتمندی می شد.
فدراسیون فوتبال سوئیس هرگز با کوزوویی ها در راستای بازگرداندن بازیکن های کوزوویی تبار به زادگاهشان همکاری نکرد. حتی فدراسیون فوتبال سوئیس در این راستا یک بیانیه صادر کرد و از مسئولان کوزوویی خواست تا به جای تلاش برای متقاعد کردن بازیکن های کوزوویی برای بازگشت به سرزمین مادری، به فکر تشکیل زیرساخت های قوی فدراسیون فوتبال خود باشند. این رفتار سوئیسی ها باعث واکنش های احساسی زیادی در نزد بازیکن های مهاجر و خانواده آنها پدید آورد. به همین دلیل هیچ بازیکن سوئیسی در ترکیب تیم کوزوو حضور نخواهد داشت و همین قضیه درباره بازیکن های ملی پوش آلبانی در یورو 2016 نیز صادق است. بازیکن هایی که پیش از یورو 2016 و قبل از ورود کوزوو به فیفا برای آلبانی یا هر کشور دیگری بازی کرده اند، اجازه حضور در تیم ملی کوزوو را خواهند داشت. جالب این که فیفا همچنان در حال بررسی این دسته از بازیکن ها است تا تصمیم گیری نهایی درباره حضور یا عدم حضور آنها در تیم ملی کوزوو گرفته شود. (یک اتفاق نادر در تاریخ فوتبال به وقوع پیوست. به جای سرمربی تیم ملی، وظیفه انتخاب بازیکن بر عهده فیفا است!)
اولین بازیکنی که مجوز حضور در تیم ملی کوزوو را گرفت، سینان بیتیکی است. او عضو تیم های پایه ای منچستر سیتی بوده و برای تیم ملی زیر 21 ساله های اتریش بازی می کرد. جالب این که زوج وی در تیم ملی کوزوو یعنی برسانت سلینا نیز که سابقاً در منچستر سیتی با او هم بازی بود، اکنون به طور قرضی در توئنته حضور دارد. ودات موکری که سابقه بازی برای تیم ملی زیر 21 ساله های آلبانی را داشته و برای حضور در تیم ملی ترکیه نیز واجد شرایط است، همین جمعه شب مجوز بازی برای کوزوو را گرفت. فیفا در حال مطالعه روی پرونده 6 بازیکن دیگر برای صدور مجوز حضور در تیم ملی کوزوو است از جمله سمیر اویکانی دروازه بانی با 20 بازی ملی برای آلبانی، میلوت راشیکا با 2 بازی ملی برای آلبانی، هرولیند شالا و آلبان مها که همگی منتظر نهر تأیید فیفا هستند. والون بریشا ملی پوش نروژی ردبول سالزبورگ نیز یکی از مهم ترین بازیکن ها در برنامه های تیم ملی کوزوو خواهد بود. امیر رحمانی که در اکتبر گذشته برای آلبانی در بازی مقابل کوزوو گلزنی کرد، اکنون قادر به همراهی کوزوو در بازی مقابل فنلاند است. به نظر می رسد که تراژدی پر درد کوزوو رو به پایان بوده ولی این تیم تا چند ساعت پیش از آغاز اولین بازی خود در مقدماتی جام جهانی، هنوز از وجود یا عدم وجود بسیاری از بازیکن های خود بی خبر بوده و شاید این اتفاق عجیب، سال ها بعد به عنوان یکی از عجایب تاریخ فوتبال برای آیندگان تعریف شود، داستانی با تم تراژیک اما کمی هم طنز آلود!
4464
