وب سایت رسمی برنامه نود-تیم ملی فوتبال ایران فردا در شن یانگ به مصاف چین می رود.
به گزارش وبسایت نود، شهر شن یانگ مرکز استان لیائونینگ واقع در شمال شرقی چین در منطقه ای سردسیر نزدیک کشورهای کره شمالی و روسیه است. نام قبلی این شهر مانچو بوده است و مرکز حمل و نقل تجاری در شمال شرق با ژاپن، روسیه و کره شمالی است.
شن یانگ در معنی لغوی به معنای به سمت یانگ از رودخانه شن است. یافته های انسان شناسی نشان می دهد که انسان برای اولین بار 8000 سال پیش در شن یانگ اقامت داشته است.
مساحت شهر چیزی در حدود 12942 کیلومترمربع است که 3464 کیلومترمربع آن منطقه ی شهری است که در مقایسه با مساحت 730 کیلومترمربعی تهران پی به بزرگی این شهر خواهیم برد(مساحت شهری تقریبا 4.7 برابر تهران)
طبق آخرین سرشماری 8 میلیون و 100 هزارنفر جمعیت شن یانگ است که 6 میلیون و 255 هزار نفر از آن ها را جمعیت شهری تشکیل می دهند. مهمترین پوشش های گیاهی شهر را گل های پینوس و رز روگوزا تشکیل می دهند.
این شهر یکی از بزرگترین شهرهای صنعتی چین است و دارای کارخانجات خودروسازی و نظامی بزرگی از جمله کارخانه ساخت هواپیمای نظامی نیروی هوایی چین است. تولید ناخالص داخلی شن یانگ با حدود 116 میلیارد دلار نشان دهنده قدرت صنعتی این شهر است.
شهر شن یانگ چین اولین بار توسط شین کای حدود 300 سال قبل از میلاد تاسیس شد. اولین اثر فرهنگی کشف شده در این شهر پرنده چوبی است که از قدیمی ترین مجسمه های چوبی جهان است.
ارتفاع شن یانگ نسبت به سطح دریا 55 متر است که در مقایسه با تهران (در شمالی ترین نقطه تهران تقریبا 2000 متر و در جنوبی ترین نقطه 1050متر) که میانگین 1190 را دارد ارتفاع بسیار کمتری نسبت به سطح دریا داراست و این خود دلیلی برای سخت بودن کار بچه های تیم ملی در این شهر کم ارتفاع است.
بخش غربی شهر در دشت آبرفتی رودخانه لیائو واقع شده است و بخش شرقی متشکل از کوه های چِنگ بای و پوشیده از جنگل است. آب و هوای شن یانگ مرطوب و تحت تاثیر باران های موسمی است. تابستان گرم و مرطوب دارد و زمستان سرد که متاثر از آب و هوای سیبری است.
نزدیک به نیمی از باران های سالانه در ماه جولای و آگوست (بازی تیم ملی 6 سپتامبر برگزار می شود که دقیقا 7 روز از ماه های جولای و آگوست را پشت سر گذاشته ایم) می بارد. دوره یخبندان 183 روز است که نشان دهنده زمستان طولانی این منطقه است.
در حال حاضر دمای هوای این شهر در حین نگارش در گرمترین 26 و خنک ترین 17 با 65 درصد رطوبت و ابری است که به نظر می رسد در روز بازی تغییری نداشته باشد. (طبق نظر هواشناسی بین المللی) گویش مردم شهر ماندارین است و دو رقص محلی این شهر در کل چین محبوب عجیبی دارد.
شن یانگ مرکز قرارگرفتن خانه های بسیاری از سازمان های هنری چین است که از جمله آنان می توان گروه شن یانگ آکروباتیک و گروه رقص لیائونینگ و باله لیائونینگ را نام برد.
از آثار این شهر می توان به کاخ سلطنتی , موزه لوکوموتیو (دارای 16 لوکوموتیو بخار از آمریکا، لهستان، ژاپن، روسیه، بلژیک، لهستان، آلمان، چین و چک) برج مخابراتی تلویزیونی 305.5 متری ، معبد تائوتیست، معبد کاین و بتکده شِلی، چهارمعبد پاگودا(که در شمال، جنوب، شرق و غرب شهر واقع است) کتابخانه ملی و موزه قدیمی(باستانی) نام برد.
به طور مثال ساخت کاخ سلطنتی به دلیل نشان دادن قدرت شن یانگ در سال 1626 بود و به دستور نورهاچی ساخته شد که مرکز نمادین شن یانگ است و دارای بیش از 300 اتاق با تزئینات فاخر و 20 باغ به عنوان نمادی از قدرت دارد. غذای سنتی این منطقه چین کلم ترش، مرغ، قارچ خورشتی و پای گوشت است.
اما شن یانگ از نظر فوتبالی هم شهر مهمی است. باشگاه لیائونینگ نماینده این شهر در سوپرلیگ چین است و باشگاه شن یانگ دانگجین باشگاه شهر شن یانگ در لیگ دو این کشور حضور دارد.
لیائونینگ هم اینک با 22 بازی و 26 امتیاز در رده سیزدهم سوپرلیگ چین قرار دارد. لیائونینگ سابقه قهرمانی جام باشگاه های آسیا در سال 1989 با پیروزی مقابل نیسان ژاپن را هم در کارنامه دارد. ورنر لورانت سرمربی سایپا در سال 2006 دو سال بعد یعنی در سال 2008 و یِوگنی سوکوموروخوف سرمربی سابق استقلال در سال 2000 هدایت این تیم را بر عهده داشته اند.
ورزشگاه محل بازی تیم های ملی چین و ایران هم یکی از شش ورزشگاه میزبان مسابقات مقدماتی فوتبال المپیک تابستانی 2008 پکن بود. نام مستعار این ورزشگاه تاج کریستال است و 60000 هزارنفر گنجایش دارد.
رضا یونسیان
ورزشگاه المپیک
موزه لوکوموتیو شن یانگ
موزه باستان
مجسمه مائو
ایستگاه راه آهن
ایستگاه مترو
کتابخانه ملی شن یانگ
