وبسایت رسمی برنامه نود - یکی از جالب ترین بازی های دور نخست لیگ قهرمانان اروپا در تورین برگزار و با تساوی بدون گل قهرمان ایتالیا مقابل قهرمان لیگ اروپا به پایان رسید. انتقادها علیه نمایش یوونتوس پس از دیدار مقابل سویا بسیار زیاد شد. اما نگاهی تحلیلی داشته باشیم به این مسابقه و دلایل عصبانیت و کلافگی هوادارهای بانوی پیر (کلیه مطالب آماری از fourfourtwo)
به گزارش وبسایت نود، فصل جدید لیگ قهرمانان اروپا آغاز شد و کلیه تیم ها در اولین مسابقه خویش در مرحله گروهی به میدان رفتند. یوونتوس با تغییر و تحولاتی که در تابستان ایجاد شد، با سیمایی نسبتاً متفاوت وارد رقابت های فصل جدید شده است. بیانکونری بر خلاف فصل گذشته، یک شروع قدرتمندانه را در سری آ به معرض نمایش گذاشته اما آن طوری که به نظر می رسد، هوادارهای مشتاق یوونتوس به چیزی کمتر از فتح لیگ قهرمانان اروپا راضی نخواهند شد. طبیعی است که یوونتوس به دنبال کسب ارزشمند ترین جام اروپایی باشد و با ستاره های کنونی این تیم، نیل به این مقصود دور از دسترس نیست. مکس آلگری نیز تیم خودش را صرفاً برای قهرمانی سری آ یا کوپا ایتالیا نبسته و خودش هم به خوبی می داند که فتح لیگ قهرمانان اروپا چه ارزش بی نهایتی را داراست.
هوادارهای یوونتوس در نخستین بازی این فصل لیگ قهرمانان اروپا میزبان تیم سویا بودند. سویا شاید یک «غول» نباشد اما همیشه در صف «غول کُش ها» حضور داشته است. سویا یکی از زیرک ترین تیم های فوتبال اروپا محسوب می شود که هرگز نمی توان از شکست دادن آنها مطمئن بود حتی اگر یوونتوس باشید. وقتی که بیانکونری به دردناک ترین شکل ممکن و با اشتباه کودکانه پاتریس اورا، از گردونه لیگ قهرمانان اروپا 16-2015 حذف شد، بسیاری از طرفدارها با قبول آن شکست، چشم به آینده دوختند، آینده ای که برای آنها دو جام دیگر یعنی اسکودتو و کوپا ایتالیا را به ارمغان آورد. شروع خوب یوونتوس در فصل جدید سری آ، به شدت انتظارات را از این تیم بالا برده است. جو تورین به گونه ای بود که انگار هیچ کس به کمتر از یک برد کوبنده مقابل سویا راضی نمی شد. آغاز بازی یوونتوس-سویا بسیار گرم و جذاب بود. چند بار قطع توپ از تیم حریف، چند ضد حمله از سوی یوونتوس، دو موقعیت خوبی که سامی خدیرا از دست داد و پاس زیبایی که پائولو دیبالا برای وی فرستاد. سویا در اوایل بازی، کمی آشفته به نظر می رسید ولی در ادامه توانست سرعت بازی را به سود خویش کاهش داده و حملات آتشین و بعضاً بی پروای یوونتوس را خنثی کند.
اگر از درایت سویا برای اداره بازی صحبت شد، حتماً هم باید یادی کنیم از سرخیو ریکو دروازه بان این تیم که به خوبی از دروازه اش محافظت کرد. سویا از این بازی یک امتیاز می خواست و برای نیل به این هدف، پلن A را بسته نگهداشتن دروازه قرار داده بود. یوونتوس در نیمه دوم با شور و نشاط بیشتری بازی کرد. دنی آلوز به عنوان بال راست بیانکونری می توانست نقش بسیار مهمی را در افزایش تحرک و سرعت بازی تیمش ایفا کند. جالب این که این بازیکن برزیلی سال ها قبل در همین تیم سویا بازی می کرد. البته دنی آلوز چند سانتر کم دقت را انجام داد و در مجموع بسیار پایین تر از حد انتظار ظاهر شد. یوونتوس در نیمه دوم این بازی چند بدشانسی بزرگ هم داشت از جمله ضربه سر هیگواین روی سانتر دنی آلوز که به تیر افقی دروازه سویا اصابت کرد و یا چند فرصت عالی دیگر که با بی دقتی از دست رفت. حداقل یک صحنه مشکوک به پنالتی هم به سود یوونتوس تشخیص داده نشد تا حاصل این بازی، یک تساوی بدون گل باشد برای دو تیم. نتیجه مساوی شد اما رضایت خاطر طرفین از این نتیجه، به هیچ وجه مساوی نبود. سویا بسیار خشنود از یک امتیاز ارزشمند در تورین و برعکس، هوادارهای یوونتوس بسیار ناراضی و کلافه بابت از کف رفتن دو امتیاز خانگی.
شاید یافتن دلیل عصبانیت و یا سیل انتقادهای بیش از حد روی یوونتوس و آلگری پس از توقف مقابل سویا، کار چندان ساده ای نباشد. آلگری هر کاری که لازم بود، انجام داد. او در نیمه دوم میرالم پیانیچ و الکس ساندرو را به جای کوادوو آساموا و پاتریس اورا به زمین فرستاد که واقعاً تعویض های مؤثری در جریان بازی بود. یوونتوس پس از این تعویض ها و به ویژه با تکیه بر خلاقیت پیانیچ، بسیار روان تر و خطرناک تر از قبل بازی کرد. حتی حضور مارکو پیاتسا به جای پائولو دیبالا در نیمه دوم نیز یک تصمیم خوب بود که شاید اگر دنیز آیتکین صحنه برخورد با پیاتسا در درون محوطه جریمه سویا را پنالتی تشخیص می داد، اکنون همگان مشغول ستایش پیاتسا و آلگری بودند. گروهی از منتقدین، روی عدم حضور پیاتسا در ترکیب اصلی یوونتوس انگشت گذاشتند و عده ای دیگر نیز، عدم استفاده از یک برنامه تاکتیکی مناسب توسط آلگری را عامل این توقف خانگی دانستند.
به هر حال، یوونتوس در 20 دقیقه پایانی، خیلی بهتر بود ولی قرار نیست که یک تیم در همه بازی ها گل بزند یا پیروز شود. استرس نمایان در چهره هوادارها، تماشاگرها و بازیکن های یوونتوس در این بازی کمی غیر طبیعی به نظر می رسید همان طور که انتقادها به آلگری پس از پایان همین بازی نیز، کمی غیر طبیعی یا غیر منصفانه بود. این بازی برای یوونتوس نکات مثبتی هم داشت، از جمله این که BBC خط دفاعی بیانکونری (بونوچی-بارزالی-کیلینی) در کنار یکدیگر قرار گرفته و تقریباً کم اشتباه ظاهر شدند. منتقدین آلگری در صورت مقایسه وضعیت یوونتوس در شروع فصل پیش با وضعیت کنونی، نقدهای منصفانه تری خواهند داشت. با توجه به تحلیل آماری بازی، می توان اهم دلایل توقف (و نه ناکامی) یوونتوس در این بازی را تحلیل کرد:
الف) کمبود جنب و جوش در نیمه اول که با بازی درگیرانه و تعداد خطاهای بیش از حد یاران سویا به اوج رسید.
ب) اغلب حملات یوونتوس از جناح راست بود ولی دنی آلوز در این ناحیه از زمین، چندان آماده نشان نمی داد به ویژه در نیمه اول. چرا باید نام یک بازیکن با تجربه همچون اشتفان لیش اشتاینر از لیگ قهرمانان اروپا خط بخورد و دنی آلوز تنها آلترناتیو جدی در جناح راست باشد؟
عملکرد دنی آلوز در هر نیمه:
ج) یکی دیگر از مشکلات بازیسازی از عقب (به ویژه در نیمه اول) این بود که بال های سویا یعنی سارابیا و ویتولو به طور مداوم در اطراف بارزالی و کیلینی پرسه می زدند تا مانع بازیسازی آنها از خط دفاعی و ارسال توپ برای هافبک های وسط یوونتوس شوند. واسکز به جای پرسینگ روی یاران یوونتوس، پاس های مرکزی آنها را بلوکه می کرد. سویا یک بلوک تدافعی مستحکم را در میانه زمین با استیون انزونزی، ویسنته ایبورا و ماتیاس کرنِویتر تشکیل داده بود. اگر به تعداد پاس های صحیح لئوناردو بونوچی به عنوان یک نمونه توجه کنیم، به آسانی قابل درک است که این دیوار غول پیکر نامرئی سویا در میانه زمین و جلوی خط دفاعی بازیساز یوونتوس، چه دیوار مستحکم و پایداری بود.
د) یوونتوس در حفظ توپ و یا ارسال پاس های هجومی دقیق در این بازی، به توفیقی دست نیافت. بیانکونری باید یاد بگیرد که چگونه از پرسینگ حریف رها شود، بر ترس و اضطراب خود غلبه کرده و بهترین تصمیم ها را در سخت ترین لحظات بگیرد.
ه) جای خالی یک بازیساز در میانه میدان یوونتوس احساس شد. همه از هیگواین یا دیالا انتقاد کردند اما کسی نگفت که چه کسی می بایست این دو ستاره را تغذیه می کرد. البته با حضور پیانیچ در نیمه دوم، اوضاع بسیار بهتر شد. در شروع فصل گذشته نیز، کلودیو مارکیزیو غایب بود و یوونتوس در میانه میدان به مشکل خورد و اکنون با تکرار دوباره تاریخ، باز هم مارکیزیو مصدوم است و دل هوادارهای یووه برای او تنگ!
بدون شک یوونتوس خیلی بد نبود ولی می توانست خیلی هم بهتر باشد. هنوز اتفاقی نیفتاده و زندگی برای آلگری و یارانش ادامه خواهد داشت.
4464
یوونتوس 
