به گزارش "ورزش سه"، سیدجلال رافخایی در ماه‌های گذشته یکی از پرخبرترین بازیکنان فوتبال ایران بوده است. او در ابتدای فصل پس از سال‌ها حضور در ملوان از این تیم جدا شد و راه ماشین‌سازی را در پیش گرفت. رافخایی در ماشین سازی عملکرد بدی نداشت اما با رسول خطیبی به اختلاف خورد و به ناچار این تیم را ترک کرد. تصمیم احساسی رافخایی برای خداحافظی از فوتبال مثل بمب صدا کرد اما این پایان کار نبود و او با پیراهن خونه به خونه به فوتبال برگشت.
رافخایی پس از مدت‌ها سکوت درباره اتفاقات پیش آمده در گفت و گو با "ورزش سه" حرف‌های جالبی را بر زبان آورد که ماحصل آن را در ادامه می‌خوانید:
هنوز به رفاقت با خطیبی پایبندم متاسفانه اتفاقات خوبی در ماشین سازی برای من رخ نداد اما به خاطر رفقای خوبی که در این باشگاه دارم و مسئولان باشگاه به خصوص دکتر میرمعصوم سهرابی که برایم بسیار عزیز است دوست ندارم به این مسائل بپردازم. از سوی دیگر من همچنان به رفاقت با رسول خطیبی پایبندم اما اتفاقاتی افتاد که در شان رفاقت ما و باشگاه ماشین سازی نبود. به هر حال من افکاری برای خودم دارم و تصمیم گرفتم پس از آن اتفاقات برای فسخ قرارداد اقدام کنم. این در حالی بود که باشگاه هرگز راضی به جدایی من و سعید دقیقی نبود ولی شان ما حفظ نشد و تصمیم به جدایی گرفتیم.
خداحافظی‌ام احساسی نبود شاید خیلی‌ها تصور می‌کنند تصمیم من برای خداحافظی از فوتبال احساسی بوده اما واقعا برای من اینطور نبود. می‌توانید از سعید دقیقی که آن روزها مدام کنارم بود بپرسید، دلیل اصلی که باعث شد من آن تصمیم را بگیرم، این بود که احساس کردم خانواده‌ام بیشتر از من ناراحت هستند. بعد از خداحافظی‌ام از فوتبال بسیاری از دوستان صمیمی‌ام مثل فرهاد کاظمی، حمید غفاری بازیکن سابق ملوان، چوکای تالش و استقلال رشت، کریم قربانی بازیگر صداوسیما، مازیار زارع، پژکان نوری و حتی یونس باهنر و داریوش اسفندیاری، خیلی از طرفداران ماشین سازی که نمی دانم شماره ام را از کجا پیدا کردند ، با من تماس گرفتند و لطف داشتند. سهرابی، مدیرعامل باشگاه ماشین سازی هم به من زنگ زد و عذرخواهی کرد. طرفداران تیم می‌گفتند خواهش می کنیم خداحافظی نکن و از این دست مسائل. با این حال من روی تصمیمم مصر بودم اما وقتی به انزلی برگشتم و جو خانه مان را دیدم، فهمیدم که دیگر تصمیم شخصی‌ام نباید بگیرم.
به خاطر خانواده و دوستانم به فوتبال برگشتم من اگر واقعا خداحافظی می‌کردم می توانستم زندگی راحت‌تری داشته باشم اما به خاطر خانواده‌ام و دوستان صمیمی‌ام تصمیم گرفتم به پیشنهاد خونه به خونه جواب مثبت بدهم. مذاکرات من با خونه به خونه و آقای مرزبان از 3 هفته پیش شروع شده بود، 3 بار به بابل رفتم تا اینکه قرارداد بستم. به هر حال تصمیم گرفتم برگردم. با صحبت‌هایی که مرزبان با من انجام داد، اکنون پر از انرژی هستم و انگیزه های شخصی خودم را دارم تا بتوانم بازیکن مفیدی برای خونه به خونه باشم. من معمولا آدمی نیستم که حرفم دوتا شود اما در این مورد واقعا شرایط فرق می‌کرد و تصمیم گرفتم به فوتبال برگردم.
فکر نمی‌کردم به این زودی از ماشین‌سازی بروم نمی خواهم خیلی از اتفاقات مربوط به ماشین سازی را بیان کنم اما دوست دارم این را بگویم که ماشین سازی را مانند ملوان دوست داشتم. طرفدارانش را دوست داشتم و واقعا از حضور در این تیم لذت می‌بردم. وجود چنین باشگاه‌های قدیمی در فوتبال ایران یک نعمت است و امیدوارم ماشین سازی سال‌های سال در فوتبال ایران بدرخشد. امسال هم آرزو می‌کنم موفق باشند. فقط جمله‌ای که روز آخر به مدیران باشگاه گفتم، تکرار می‌کنم:«آمده بودم کمک کنم اما فکر نمی‌کردم به این زودی از ماشین‌سازی بروم.»
خونه‌به‌خونه، اپوزیسیون ملوان نیست نباید به تیم خونه به خونه اینطور نگاه کرد که ملوانی‌های قدیمی در این تیم اپوزیسیون تشکیل داده‌اند. من غیر از ملوان در ذوب‌آهن و ماشین سازی بازی کردم و یا بازیکنان دیگر در استقلال و پرسپولیس و سپاهان هم کار کردند. در تیم خونه به خونه بازیکنان باتجربه دور هم جمع شدند و در کنار یکسری جوان کار می کنیم. امیدوارم حمایت همه جانبه‌ای صورت بگیرد و تا روزهای آخر نتایج خوبی بگیریم و در راه صعودبه لیگ برتر شرمنده مردم بابل و مسئولان باشگاه نشویم.
مایلی‌کهن تماسی با من نگرفت با اینکه در رسانه‌ها اعلام شد، مایلی‌کهن برای منصرف کردن من از خداحافظی از فوتبال هیچ تماسی با من نگرفت. فقط محمد حبیبی پیر ملوان با من تماس گرفت و نگران شرایطم بود. حبیبی همواره در بهترین و بدترین شرایط به من لطف داشته است.
آرزوی موفقیت برای ملوان از ملوانی‌ها دلخور نیستم. به هر حال اتفاقاتی که سال گذشته رخ داد را عده‌ای می‌خواستند تقصیر یکسری بازیکنان بیندازند. به هر حال گذشته‌ها گذشته و امیدوارم ملوان با هدایت هر شخصی و هر مدیری سرپا باشد و دوباره به لیگ برتر برسد. من، مازیار زارع و پژمان نوری اول طرفدار ملوان بودیم، سپس توپ جمع‌کن شدیم و بعد به عنوان بازیکن به تیم محبوبمان خدمت کردیم. برای ملوان و دوستان خوبم در این تیم آرزوی موفقیت می‌کنم و امیدوارم دیگر اتفاقات ناگوار مانند سال گذشته برای این تیم رخ ندهد. شخصا دعا می‌کنم ملوان به لیگ برتر برگردد.
