دروازه بان سابق تیم ملی گفت: بهترین بازی ملی ام را در خانه سوریه انجام دادم.
بهزاد غلامپور از مسابقات مقدماتی جام جهانی 1994 و دیدار با تیم ملی سوریه خاطرات زیادی دارد. گفتگوی دروازه بان اسبق تیم ملی با کاپ را مشاهده می کنید.
از بازیهای مقدماتی جام جهانی 1994 بگویید؛ رقابت هایی که در ایران و سوریه برگزار کردید.
در این مسابقات من و عابدزاده دروازه بان های مورد نظر علی پروین برای تیم ملی بودیم. قبل از آن برای بازیهای آسیایی 1990 بود که علی آقا پروین از من و احمدرضا برای حضور در دروازه تیم ملی دعوت کرد. البته پیش از آن در دیدار دوستانه با لهستان اولین بازی ملی خود را انجام داده بودم.
روش علی پروین برای استفاده از دروازه بانها چگونه بود؟ آیا در تیم ملی هم مثل پرسپولیس از سیستم چرخشی استفاده می کرد؟
من در بازی اول مقابل عمان فیکس بازی کرده بودم ولی در بازی دوم از عابدزاده در ترکیب اصلی استفاده شد. البته نمی دانم قرار بود سیستم چرخشی درون دروازه استفاده شود یا خیر؟ در هر حال همیشه زحمت خود را در بازیها و تمرین می کشیدم با این امید که روزی به تیم ملی دعوت شویم. البته در آن روزها احمدرضا یکی از بهترین های آسیا بود
در آن روزها در رقابت های جام آزادگان و جام باشگاههای آسیا درخشیده بودید. آیا انتظار نداشتید جای عابدزاده را بگیرید؟
خیلی به این مسایل فکر نمی کردیم چون من و احمدرضا علاوه بر این که رقیب بودیم اما با هم رفاقت داشتیم. در بازیهای آسیایی 1990 هم حتی یک دقیقه بازی نکردم اما آنچه برایمان مهم بود برد تیم ملی بود. هر وقت هم به من بازی می رسید با جان و دل بازی می کردم. در مرحله اول مقدماتی جام جهانی هم ما دو نفر دروازه بانان تیم ملی بودیم که از بازی دوم و با مصدومیت عابدزاده من در تمام بازیها فیکس شدم.
از لحظه مصدومیت عابدزاده خاطره خاصی دارید؟ بازیکنها در آن لحظه چه عکس العملی نشان دادند؟
هنوز یک ربع هم از بازی نگذشته بود که احمدرضا برای دفع توپ از محوطه بیرون آمد اما زیر پایش خالی شد و رباط پایش پاره شد. در آن لحظه اصلا فکر نمی کردیم شدت مصدومیت زیاد باشد و در انتظار بازگشت او بودیم. ولی وقتی برانکارد وارد میدان شد متوجه شدیم احمدرضا دیگر به بازی نمی رسد و من بلند شدم تا خودم را گرم کنم.
فیکس شدن ناگهانی در بازی، استرس زا نبود؟
در آن روزها جوان بودیم و هر وقت فرصت می کردیم بازی کنیم، دوست داشتیم بهترین بازی خود را انجام دهیم.
برای بازی با سوریه می دانستید که فیکس هستید. تمرین خاصی انجام ندادید؟
آن روزها ناصر ابراهیمی و علی پروین علاوه بر کارهای تاکتیکی تیم، بیشتر سمت ما شوت می زدند. ابراهیمی با این که تخصص دروازه بانی نداشت به خوبی ما را تمرین داد و من با آمادگی وارد میدان سوریه شدیم. در آن مسابقه حریف صاحب یک پنالتی شد که ضربه پنالتی را دفع کردم. البته در برگشت توپ، آن ها سریع تر از مدافعان ما به توپ رسیدند و در بازگشت توپ را گل کردند. بازی یک بر یک شد و با این گل سوری ها چنان خوشحالی کردند که زننده گل مصدوم شد!
از مرحله برگشت بگویید. در این مرحله مسابقات در سوریه برگزار می شد و ایران هم با سوریه امتیاز مساوی داشت.
مرحله برگشت در سوریه برگزار شد و موفق شدیم عمان را با گل حمید درخشان شکست دهیم. عمان هم تیم خوبی بود که حشمت خان مهاجرانی به خوبی آن را آماده مسابقات کرده بود.
در روز آخر باید با سوریه مساوی می کردید. آیا بازی در سوریه درچنین شرایطی نگران تان نکرده بود؟
جو تیم خوب بود. تیم هم در اوج آمادگی به سر می برد و اصلا نگران صعود نبودیم در بازی با سوریه هم بیشتر توپ ها را مدافعان ما دفع کردند و کمتر اجازه دادند توپ به من برسند. در این نیمه خاکپور اخراج شد و ده نفره شدیم اما علی آقا در رختکن به ما گفت خوب دفاع کردید. در ادامه هم همین طور دفاع و حمله کنید. فکر می کنم بهترین بازی ملی من، همان مسابقه در سوریه بود. یادم می آید سوری ها با این که از نیمه اول با گل حمید درخشان عقب افتاده بودند، اما تا دقیقه 90 تیم خود را تشویق کردند و سرانجام در آخرین لحظات با یک پنالتی به گل تساوی دست یافتند که البته در صعود ما تاثیری نداشت.
