وبسایت رسمی برنامه نود - گرت ساوت گیت مربی فعلاً موقت تیم ملی انگلیس در مهم ترین مسابقه دوران مربیگری اش روی نیمکت سه شیرها نشست و پس از برد قاطعانه مقابل رقیب کهنه و قدیمی یعنی اسکاتلند، نمره قبولی گرفت. به نظر می رسد که او به زودی یک قرارداد دائمی را با اتحادیه فوتبال انگلیس امضاء خواهد کرد.
به گزارش وبسایت نود، ساوت گیت درخواست کرده که هر چه زودتر تکلیفش مشخص شده و به عنوان مربی دائمی انگلیس انتخاب شود. حتی وین رونی کاپیتان سه شیرها نیز از ساوت گیت حمایت کرد. آیا او گزینه مناسبی برای به دست گرفتن سکان رهبری تیم ملی کشورش است؟
شاید یک باخت سنگین و غیر منتظره در دیدار دوستانه با اسپانیا مانعی برای حضور دائمی گرت ساوت گیت در تیم ملی انگلیس شود وگرنه نمایش شاگردان ساوت گیت در دیدار با اسکاتلند به اندازه ای خوب بود که جای هیچ انتقادی را برای رسانه ها باقی نگذاشت. اگر چه اسکاتلند یک تیم قدرتمند در عرصه فوتبال دنیا نیست اما نحوه بازی انگلیس در مقابل این همسایه و رقیب دیرین فرا تر از حد انتظار ارزیابی شد.
بازیکن های انگلیس بسیار پر تحرک و قدرتمندانه بازی کرده و جای هیچ واکنش خطرناکی را برای شاگردان گوردون استراکان باقی نگذاشتند. این نتیجه موقعیت استراکان را بسیار لرزان و جای پای ساوت گیت را مستحکم کرد. در واقع باید گفت که ساوت گیت برای اولین بار پس از 41 سال، تیم ملی کشورش را به یک پیروزی پُر گل مقابل اسکاتلند رساند و پس از پایان بازی، با اعتماد به نفس بیشتری خواستار امضای قرارداد دائمی با اتحادیه فوتبال انگلیس شد.
پل هِیوارد نویسنده Daily Telegraph تیم ملی اسکاتلند را قدیمی ترین دشمن انگلیسی ها دانست تا اهمیت این نتیجه را به مخاطبین گوشزد نماید و حتی پیراهن صورتی رنگ این تیم را به سخره گرفت. این فوتبال نویس مشهور اعتقاد دارد که اگر گرت ساوت گیت همان مسیر اسلاف شکست خورده اش یعنی روی هاجسون و سم الردایس را ادامه می داد، هرگز چنین نتیجه ای رقم نمی خورد و گوردون استراکان نیز با اطمینان بیشتری به صندلی اش می چسبید. پیروزی مقابل اسکاتلند یا به قول انگلیسی ها، « Auld Enemy» با سه گلی که از طریق ضربه سر به دست آمد، همه مشکلات سه شیرها را عجالتاً به باد فراموشی سپرد تا تماشاگران حاضر در ومبلی دوباره فریاد « Olé! Olé!» سر بدهند.
اغلب رسانه های انگلیسی طبق معمول پس از یک برد خوب، همه چیز را عالی می بینند و فقط از ساوت گیت تعریف و تمجید می کنند. شاید آنها فراموش کرده اند که تیم ملی فوتبال اسکاتلند یکی از بدترین دوران حیات خویش را سپری می کند و تنها تیم بریتانیایی بود که سهمیه یورو 2016 را به دست نیاورد، شاید آنها فراموش کرده اند که همین اسکاتلند حدود یک ماه پیش با همین نتیجه 3-0 به اسلوواکی باخت، شاید آنها فراموش کرده اند که اسکاتلند طی 6 ماه اخیر، فقط در یک بازی رسمی و آن هم مقابل تیم ضعیف مالت پیروز شده و از ستاره های بزرگی همچون دنیس لو، کنی دالگلیش و گرائم سونس تهی شده است.
پل هِیوارد معتقد است که پس از دو ضربه مهلک به تیم ملی انگلیس در یورو 2016 و سپس رسوایی الردایس، مسئولان اتحادیه باید به ساوت گیت اعتماد کنند. شاید هم در قحط الرجال کنونی مربیان کلاس بالای انگلیسی، حق با وی باشد و کسی بهتر از ساوت گیت پیدا نشود. هیچ مربی عاقل غیر انگلیسی هم حاضر به نشستن روی نیمکت سه شیرها نیست زیرا رسانه ها هرگز علاقه به حضور یک خارجی روی نیمکت تیم ملی کشورشان ندارند.
آرسن ونگر خیلی محترمانه و تلویحاً چنین واقعیتی را عیان ساخت و حتی از صحبت درباره احتمال مربیگری تیم ملی انگلیس نیز طفره می رفت. برای فوتبال انگلیس، واقعیت تلخی خواهد بود که در تاریخ لیگ برتر، هرگز یک مربی انگلیسی به قهرمانی نرسیده و فقط یک تیم با مربی انگلیسی، مقام نایب قهرمانی لیگ برتر را به دست آورده است.
اسکاتلند در این بازی به ویژه در نیمه اول به دنبال استفاده از ضعف تیمی انگلیس بود اما کیفیت بازی شاگردان ساوت گیت به طور چشمگیری در این بازی ارتقاء یافت و پس از مدت ها، یک بازی دلچسب را از سه شیرها دیدیم. حتی مخالفین قرارداد دائمی ساوت گیت نیز نتوانستند بازی خوب و با کیفیت انگلیس مقابل اسکاتلند را انکار کنند. انگلیسی ها در دیدار مقابل اسکاتلند کاملاً به شیوه سنتی فوتبال انگلیس یعنی سانتر از کناره ها به 3 گل رسیده و تقریباً همه حرکات آنها از جناحین طراحی می شد.
برخی از کارشناس ها وجود انگیزه مضاعف برای پیروزی مقابل دشمن دیرین و کُری های رایج بین مردم این دو کشور را مهم ترین عامل ارتقای کیفیت بازی تیم ملی انگلیس می دانند که حتی اگر چنین باشد، باز هم باید به ساوت گیت اعتبار ویژه ای داد که چنین هنری داشته و توانسته بازیکن های تیمش را از لحاظ انگیزشی و روحی تا این حد برساند.
وقتی که ساوت گیت هدایت تیم ملی زیر 21 ساله های انگلیس را بر عهده داشت، به سرعت کم رد و بدل شدن پاس ها بین بازیکن های تیمش انتقاد می شد ولی در این بازی، سرعت تیمی و سرعت رد و بدل شدن پاس ها بین بازیکن های انگلیس بسیار خوب بود. در این بازی، 8 بازیکن حاضر در ترکیب اصلی سه شیرها در شب سیاه شکست مقابل ایسلند در ترکیب تیم روی هاجسون حضور داشتند.
سم والاس نویسنده Guardian اعتقاد دارد که آدام لالانا، دنیل استوریج و جان استونز یک بازی بسیار خوب را ارائه داده و مبنای بازی سه شیرها مالکیت توپ در وسط زمین، بازیسازی از عقب و انتخاب لحظات مناسب برای پیشروی و نفوذ به عمق دفاع حریف بود. اگر ساوت گیت بتواند چنین سیستمی را در تیم ملی نهادینه کند، تحولی بزرگ در برنامه های تاکتیکی سه شیرها ایجاد خواهد نمود.
یکی دیگر از برگ برنده های ساوت گیت بر خلاف کاپلو، هاجسون و الردایس، اختلاف سنی کم بین او و بازیکن های تیم است. شاید همین موضوع به وی کمک کند تا ارتباط روحی بهتری را با بازیکن های تیم به ویژه جوان تر به وجود بیاورد که یک امر بسیار حیاتی است. ساوت گیت از حمایت بازیکن های مهمی مانند رونی، لالانا و کیهیل برخوردار می باشد. 33 بازی بدون باخت سه شیرها در مرحله مقدماتی جام جهانی و 7 امتیاز طی 3 حضور ساوت گیت روی نیمکت انگلیس، افکار عمومی را به این نتیجه رساند که قرارداد او باید دائمی شود.
حال باید دید که آیا گرت ساوت گیت سرمربی تیم ملی انگلیس خواهد شد یا خیر، همان مرد با شخصیتی که در 17 سالگی و هنگام بازی در کریستال پالاس، آلن اسمیت سرمربی وقت به او گفته بود «تو پسر خوبی هستی ولی هرگز به درد فوتبال نمی خوری. شاید در شغل مشاور املاک موفق شوی اما در فوتبال هیچ شانسی نداری!» پس از این سرکوبی علایق، ساوت گیت از پا ننشست و در 22 سالگی، کاپیتان پالاس و سپس زوج استیوارت پیرس در خط دفاعی تیم ملی انگلیس شد و 57 بازی ملی را به ثبت رساند. بدون شک، اگر آرتورو ویدال الگوی ادب و نزاکت نباشد، گرت ساوت گیت الگوی خوبی است اما آیا در عرصه مربیگری هم به یک الگو تبدیل خواهد شد؟
محمدرضا شعاعی، گردآوری از Daily Telegraph & Guardian
4464
