به گزارش "ورزش سه"، هرچند چلسی هفته گذشته تاتنهام را شکست داد اما ایده‌های پوچتینو در فاز حمله در آن بازی، می‌تواند امروز هم برای کونته دردسرساز شود. برای توضیح این مسئله، باید رویکرد هجومی تاتنهام در بازی با چلسی را تحلیل کنیم.
در واقع در این یادداشت، بیش از آنکه درباره تقابل سیتی-چلسی حرف بزنیم، عملکرد تیم پوچتینو در فاز حمله در نیمه اول بازی هفته گذشته چلسی-تاتنهام را بررسی می‌کنیم؛ بازی‌ای که یکی از مهمترین بازیهای این فصل لیگ برتر، چه از نظر تاکتیکی و چه از نظر تاثیرگذاری روی سرنوشت لیگ بود. چون: چلسی که در 6 بازی پیاپی حتا یک گل هم نخورده بود، به شدت مقابل نقشه بازیِ تاتنهام آسیب‌پذیر شده بود. پوچتینو در پایان بازی در مصاحبه‌اش گفت: «چیزی که من را ناامید کرده، این است که تمام امار بازی رای به برتری تاتنهام می‌دهند، اما ما بازی را باخته‌ایم.»
از این تصویر آغاز کنیم؛ از 12 شوتی که تاتنهام به سوی دروازه چلسی زد و 6 تا از این ضربات توی چارچوب بود. فقط دو ضربه مشخص شده در سمت چپ تصویر در نیمه دوم زده شده و 10 ضربه دیگر در نیمه اول به سوی دروازه چلسی زده شده است. 10 ضربه به سوی دروازه تیمی که در شش بازی قبلی خود حتا یک گل هم نخورده بود. تاتنهام روی نقشه اصلی طراحی حمله خود، دروازه چلسی را باز کرد.
به این چند فریم از تصاویر که حمله‌ی دقیقه 33 تاتنهام را نشان می‌دهد؛ نگاه کنید. ویمر دفاع چپ تاتنهام متوجه حرکت اُریب هری کین در میان مدافعان چلسی می‌شود و او را صاحب توپ می‌کند. کین پس از دریافت توپ، به عرض، رو به داخل می‌زند و فقط مدافعان چلسی را مقابل خود می‌بیند. کین شوت می‌زند و کورتوا با واکنش عالی مانع باز شدن دروازه اش می‌شود. صحنه بعدی، صحنه گل تاتنهام در دقیقه 11 توسط اریکسن است:
در 5 تصویر پیاپی می‌بینیم که: دمبله با یک پاس ساده، «دله الی» را صاحب توپ می‌کند، او با توپ استارت می‌زند و همچنان هیچ فشاری از سوی هافبک‌های چلسی در کار نیست تا اینکه داوید لوییز به سوی دله الی می‌رود اما هافبک تاتنهام به موقع توپ را به اریکسن می‌رساند و اریکسن پس از کنترل توپ، با یک شوت در زاویه مناسب، دروازه را باز می‌کند.
تاتنهام 6 حمله دیگر شبیه این دو حمله‌یی که تصاویرش در مطلب امده، در نیمه اول طراحی کرد. فصل مشترک در این دو حمله را می‌بینید؟ درباره ضعف سیستم پایه 2-5-3 مصطلح است که «فضای پشت پیستون‌ها، خالی است و می‌توان از کناره‌ها به حریف ضربه زد.» اما حرکت طولی مداوم و زیاد مقابل تیمی که سه مدافع میانی دارد، فرصت مناسبی به این تیم می‌دهد تا سازماندهی دفاعی خودش را پیدا کند و روی ارسال از کانال‌های کناری هم با داشتن سه مدافع میانی سرزن، شانس دفع حمله را داشته باشد. برنامه پوچتینو این بود که پیش از ورود به زمین حریف یا به محض ورود به زمین حریف، از کانال‌های کناری رو به داخل بازی کند و در کمترین فرصت، چند نیروی هجومی خود را مقابل سه مدافع میانی چلسی قرار دهد.
یعنی شکلی از طراحی حمله که با کمترین تعداد پاس ممکن، تاتنهامی‌ها را نه باید چندین مدافع و هافبک دفاعی، بلکه فقط مقابل سه مدافع میانی چلسی قرار دهد. در هر دو حمله تاتنهام، در تصاویر مشخص است که ماتیچ و کانته فشار اوردن به بازیکن صاحب توپ را وظیفه خود نمی‌دانند. در این شکل از حملات تاتنهام، تعداد زیادی از بازیکنان تاتنهام در حمله‌یی متمرکز مقابل تعداد زیادی از بازیکنان چلسی قرار نمی‌گرفتند؛ بلکه موقعیت 4 مقابل 3 یا 3 مقابل 3 در مقابل باکس چلسی ایجاد می‌شد. و منطقه ضربه نهایی تاتنهام هم در همان جا بود؛ یعنی شوت از فضای نزدیک به باکس چلسی.
برای پوچتینو خیلی مهم بود که با مشارکت تعداد پایینی از بازیکنان‌اش به ضربه نهایی برسد، چون این باعث می‌شد روی ضدحمله احتمالی چلسی، احتمال شوک خوردن تاتنهام کم باشد. طراحی حملات «از بیرون به داخل» تاتنهام با کمترین تعداد پاس ممکن، کاملا جواب داد و تاتنهام روی این شکل بازی هم به گل رسید و هم چندین ضربه دیگر به چارچوب زد. در نیمه دوم افت امادگی جسمانی تاتنهام، کار چلسی را راحت کرد.
چلسی در هفتمین بازی پیاپی هم با سیستم 1-2-4-3 و با ترکیب‌ای که در 7 بازی دست نخورده، پیروز شد. اما در نیمه اول این بازی، راه ضربه زدن به چلسی هم مشخص شد. شاید شکل طراحی حملات تاتنهام، کمک بزرگی باشد برای گواردیولا؛ مردی که تیم‌اش روز شنبه مقابل چلسی قرار می‌گیرد تا حساس‌ترین بازی هفته چهاردهم را انجام دهند.
تلاش برای صدرنشینی موقت
اجرای مناسب ایده‌های پوچتینو مقابل چلسی، می‌تواند روی تقابل امروز گواردیولا و کونته هم تاثیر بگذارد. تیم‌های پپ همیشه در فاز حمله در بازی سریع میان خطوط مهارت مناسبی دارند و در این شرایط، پروژه اصلی کونته پیچیده کردن شرح وظایف کانته و ماتیچ در فاز دفاع و به خصوص در پوشش فضای جلوی سه مدافع میانی روی پاس‌های سریع بازیکنان سیتی است.
به تازگی مارتی پرارنائو نویسنده کتاب «گواردیولا؛ تکامل» در مصاحبه‌یی فاش کرده که از نظر این مربی، کونته و توخل بهترین پتانسیل‌ها در میان مربیان جوان هستند. برنده این بازی، دست کم برای 24 ساعت در صدر جدول خواهد بود. و بعد نتیجه بازی لیورپول مقابل بورنموث، تکلیف صدر جدول انگلیس را در پایان هفته چهاردهم روشن می‌کند.
فرزاد حبیب‌اللهی/آنالیزور تیم پرسپولیس و روزنامه نگار آزاد
بخشی از این مقاله در سایت assonalisti.it منتشر شده است.
منچسترسیتی 
