در حالی که حساسیت در لیگ برتر به اوج خود رسیده، نبرد های کلوپ و گواردیولا با تیم هایی متفاوت ادامه پیدا می کند.
به گزارش کاپ، با وجود اینکه خیلی ها منتظر حضور استوریج یا اوریگی بودند، کلوپ ترکیبی را به میدان فرستاد که حریف را به دردسر بیندازد. حریفی که برای تحقق مالکیت قاطعانه توپ، عادت به پاسکاری مرتب در عقب زمین دارد.
گواردیولا هم با بهره گیری از تمامی مهره های کلیدی و با تاکید بر باز پس گیری توپ های سرگردان سعی در خنثی کردن برنامه های لیورپول داشت.
لیورپول بازی را سریع تر و گرسنه تر آغاز کرد. دقیقا همانطور که کلوپ انتظار داشت، و خیلی زود هم روی حرکت خوب لالانا به گل رسید. گلی که پاداشی برای عملکرد خوب و اغلب نادیده گرفته شده وینالدوم بود. تلاش بی امان بازیکنان لیورپول، اجازه یک لحظه استراحت را در نیمه اول به حریف نداد. آنها سعی داشتند با بستن فضاهای موجود، ارتباط بین بازیکنان سیتی را دشوار کنند. سیلوا و دی بروین عملا از جریان بازی حذف شده بودند و پخش کردن توپ بین هافبک های تدافعی و مدافعین در بازی در عرض و یا پاس رو به عقب خلاصه می شد.
در این بازی بارها شاهد صاحب توپ شدن دروازبان سیتی بودیم و فیرمینو هم با دوندگی و فشار سعی بر فرصت سازی داشت.
نیمه دوم با اینکه به شکل متفاوت و محافظه کارانه تری دنبال شد، اما به نتیجه ای مشابه ختم شد. سیتی در دقایق ابتدایی، راهی برای فرار از فشار لیورپول پیدا نمی کرد، و تنها زمانی که اوریگی به میدان آمد، و فیرمینو و مانه خسته شدند، ،استونز توانست پا به توپ وارد زمین لیورپول شود.
نیل تیلور، خبرنگار گاردین در خصوص این بازی نوشت: چیزی که در طول بازی هرگز تغییر نکرد نگرش و عملکرد بی عیب و نقص بازیکنان لیورپول در هر جایی از زمین که بازیکنی از حریف وجود داشت بود، برای رسیدن به چنین مرحله ای سالها تمرین نیاز است.
تمامی ویژگی های لیورپول فعلی را می توان در جمیز میلنر خلاصه کرد. بازی ساده و در عین حال زیبا، خستگی ناپذیر، جنگنده، با تمرکز و تسلیم ناپذیر. وینگر 22 ساله پنجاه میلیونی ملی پوش، در برابر هافبک 30 ساله ای که از بازی های ملی خداحافظی کرده و با قراردادی آزاد به لیورپول آمده. این تقابل احتمالا تنها یک برنده دارد، اما میلنر تمام معادله ها را بر هم می زند. کسی که در هیچکدام از دوئل ها تسلیم نشد و خطر استرلینگ را خیلی خوب دفع کرد، و آنقدر خوب این کار را انجام داد که استرلینگ را مجبور به تغییر موقعیت کرد، تا شاید بتواند از مکانی دیگر کاری انجام دهد.
حمایت از دیگر بازیکنان در وظایف دفاعی، حضور مداوم در حمله و پخش توپ عالی هم از نکات مثبت بازی میلنر بود. لیورپول معمولا وقتی زیر فشار قرار بگیرد پیروز نمی شود، اما این بار در دفاع عالی کار کرد. این دقیقا همان نوع پیروزی بود که لیورپول به آن نیاز داشت. برد به روش های مختلف برابر تیم هایی مثل میدلزبورو، اورتون، استوک و حالا هم سیتی. به نوعی می توان گفت لیورپول راه ساده بردن را پیدا کرده است.
ستاره های بازی مقابل سیتی مدافعین لیورپول بودند. مارک اوگدن در وصف آنها می گوید:
لاورن و کلاوان در دفاع چنان سازماندهی شده، قابل اطمینان، محکم و استوار بودند که راه نفوذی به حریف ندادند و مهاجم هدف حریف آگوئرو در محوطه جریمه موفق به لمس توپ نشد. کلاوان 4 میلیونی به طور خیلی ساده به خط دفاعی 100 میلیونی سیتی یاد داد که چگونه باید وظایفشان را انجام دهند.
در پایان می توان گفت جنس این پیروزی جور دیگری بود و پیامی بلند و واضح را به استمفوردبریج رساند. لیورپول به این سادگی از میدان رقابت خارج نمی شود.
لیورپول 
