به گزارش "ورزش سه" ، نقطه تفاوت گل موریو ، ارتفاع او در پرش معکوس و البته محور انجام حرکت قیچی بود ؛ یک تصمیم سریع و غیرقابل پیش بینی که این برگردان را به جمع چند قیچی برتر تاریخ برد . اما نکته جالب این که این صحنه در فوتبال ایران تکرار شد.
باورکردنى نبود اما دیروز در بازىِ پرسپولیس و فولاد هم مى توانستیم شاهد چنین صحنه اى باشیم. این بار از سوى دو ستاره فوتبالِ ایران، دو پسرِ بااستعداد و دوست داشتنىِ شهرستانى: سروش رفیعى و مهدى طارمى. همه چیز دست به دست هم داده بود تا شاید براى اولین بار لیگِ ایران هم نماینده اى در بین نامزدهاى بهترین گلِ سال (جایزه ى پوشکاش) داشته باشد اما تیرک دروازه چند میلى متر با پسرِ بوشهرىِ پرسپولیس نامهربانى کرد. سروش سانتر کرد، مهدى فرصتى براى فکر کردن نداشت. توپ پشت سر او بود و حتى در صورت زدن ضربه سر هم به خاطر اینکه توپ حدوداً 10 متر با دروازه فاصله داشت شدت ضربه در حدى نبود که دروازه طالب لو را تهدید کند. مهدى در صدم ثانیه تصمیم گرفته بود شانسش را امتحان کند. توپ روى پاى شماره 9 جفت و جور شد، ضربه زده شد. گلر سابق استقلال هم مسیر توپ را تا برخورد به سه جافِ قاب (جایی که تیرک افقى و عمودى به هم مى رسند) تعقیب کرد اما توپ وارد دروازه نشد که اى کاش می‌شد. اى کاش توپ گل می‌شد و اى کاش این صحنه با چند دوربین درست و حسابى ضبط می‌شد تا این بار به همه بگوییم فوتبالِ ما هم چیزى کم از فوتبال اروپا ندارد؛ حداقل از نظر استعداد و خلاقیت!
و در نهایت یک تاسف هم براى تصویربرداران لیگِ برتر که همین معدود زیبایى‌ها را هم باید فقط از دریچه یک دوربین ببینیم! این بار که گذشت اما حیف است اگر روزى گل زیبایى در این لیگ به ثمر برسد، اما به خاطر ضبطِ بى کیفیت این صحنه ها نتواند همراه با دیگر گل هاى زیباى لیگ هاى جهان که از ده زاویه و با پیشرفته ترین دوربین ها تصویربردارى مى شود، نامزد شود و رقابت کند!
نویسنده : فضل الله عرب
پرسپولیس 
