وبسایت رسمی برنامه نود - هواداران فوتبال و عاشقان این رشته ورزشی پر هیاهو همیشه دوست دارند ستاره ها و اسطوره های مورد علاقه خود را در مستطیل سبز و یا نهایتا در کنار زمین به عنوان مربی ببینند. اما فوتبالیست هایی هم بوده اند که پس از پایان دوران ورزشی خود، بخت خود را در دنیای سیاست جسته اند، تعدادی از آنها موفق بوده اند و برخی ناموفق، نگاهی می اندازیم به ستاره های دیروز دنیای فوتبال و مردان سیاست امروز و دیروز.
مارک ویلموتس، کاپیتان و سرمربی سابق تیم ملی بلژیک
سرمربی سابق بلژیک و بهترین گلزن این کشور در ادوار جام جهانی که چند سالی هم قرمزها، با هدایت او خوش درخشیدند و حتی 2 بار هم توانستند به رده اول رنکینگ فیفا برسند، یکی از کسانی است که تجربه حضور در سیاست را دارد. مارک ویلموتس در سال 2003 و زمانی که از فوتبال خداحافظی کرد و کفش های خود را آویخت در اقدامی عجیب رو به سیاست آورد و خود را نامزد انتخابات مجلس کرد و به عنوان یکی از اعضای حزب لیبرال فرانسوی زبان جنبش اصلاحات و با هدف توسعه پروژه های ورزشی وارد مجلس کشورش شد. اما 2 سال بیشتر دوام نیاورد و به دلایل مختلف که خیلی هم مشخض نشد از کار خود استعفا داد، کاری که چندان عرف نیست و اعتراض منتقدان را هم در پی داشت.
کارلوس والدراما، ستاره تیم ملی کلمبیا
کارلوس والدراما ستاره سال های نه چندان دور تیم ملی کلمبیا که نیاز به معرفی چندانی ندارد، یکی از بهترین بازی سازهای زمان خود که به خوبی برای مدل موهای بور خاصی که داشت در سراسر جهان شناخته شده است. او در سال 2014 تصیمیم گرفت که از طرف حزب سیاسی U برای انتخابات مجلس کشورش کاندید شود. او در این باره گفته بود:
من بازی های بسیار زیاد و فوق العاده ای را برای تیم ملی کشورم انجام دادم و حالا می خواهم بهترین بازی ها را در زندگی و با حضور در مجلس سنا انجام دهم.
لیلیان تورام، مدافع سابق یوونتوس، بارسلونا و تیم ملی فرانسه
مدافع موثر سال های نه چندان دور تیم ملی فرانسه که موفق شده با این تیم عنوان قهرمانی جام جهانی 1998 را هم کسب کند نیز از جمله کسانی است که هر از چند گاهی اظهار نظرهای سیاسی خاصی داشته است که بعضی از آنها هم بسیار تند و تیز بوده اند. از جمله این موارد می توان به درگیری لفظی جنجالی او با نیکولا سارکوزی در انتخابات ریاست جمهوری سال 2005 اشاره کرد. او که از سوی جناح راست فرانسه مورد اهانت قرار گرفته بود و به وی لقب «بچه طبقه دوازده اجتماع» را داده بودند، در یک برنامه تلویزیونی به مباحثه با نیکولا سارکوزی که مردی از همین جناح بود پرداخت. او بارها در مورد نژاد پرستی در فرانسه صحبت کرد که در یکی از معروف ترین نقل قول هایش گفت:
حتی اگر مدیر بزرگترین بیمارستان و یا مركز مهندسی در پاریس هم باشید چون یك فرانسوی اصیل و سفیدپوست نیستید محكوم به انزوا خواهید بود و نگاه مردم شما را آزار می‌دهد.
ژورژ وه‌آ، فوق ستاره سابق میلان و تنها برنده آفریقایی توپ طلا
ژرژ وه‌آ، ستاره سابق میلان و تنها برنده آفریقای توپ طلا در سال 95 از جمله محبوب ترین بازیکنان دهه 90 روسونری است. او در سال 2005 و پس از پایان دومین جنگ داخلی در لیبریا به حضور در رقابت انتخاباتی کشورش ابراز تمایل کرد که با عدم استقبال مردم کشورش همراه شد. زیرا لیبریایی ها به درستی او را در سیاست بی تجربه و عاری از آموزش و تحصیلات سیاسی دانستند و به وی لقب «کودک چوبی» دادند، البته دو تابعیتی و شهروند فرانسه بودن او هم در بین تندرو ها بی تاثیر نبود.
اما این پایان کار ستاره دهه نود لیبریا نبود، او که نتوانسته بود تحصیلات خود را در دانشکده «آلن جانسون» دانشکده هاروارد به پایان برساند، سرانجام در سال 2014 با غلبه بر فرزندش رابرت، برای ایجاد تغییرات دموکراتیک راهی پارلمان کشورش شد.
کاخابر کلادزه، مدافع کناری میلان
خیلی ها او را بخاطر تکل های خشنی که داشت به یاد می آورند. کاخا کالادزه این روزها دیگر درگیر فوتبال نیست. صحبت هایش از جنس نفت و برق و آب است. فوتبالیستی که پس از قهرمانی به همراه دیناموکیف و دینامو تفلیس در لیگ اوکراین و گرجستان، تمرکزش را روی سیاست گذاشت و پس از موفقیت در مجلس گرجستان، به عنوان یکی از اعضای حزب میلیاردر گرجستانی، “بیدزینا ایوانشویلی”، وزیر انرژی این کشور نام گرفت.
آندری آرشاوین و رومن پاولیچنکو، ملی پوشان روسی آرسنال و تاتنهام
کسی هنوز نتوانسته به رابطه مردان روسی که روزی در خط حمله تیم های لندنی لیگ برتر انگلیس بازی می کردند و اکنون وارد سیاست شده اند پی ببرد و درباره آن قضاوت کند اما چیزی که مشخص است این است که آنها می خواهند در دنیای سیاست هم تلاش خود را انجام دهند. در سال 2007 یکسال پیش از آنکه رومن پاولیوچنکو به تاتنهام بپیوندد، در شهر زادگاهش یعنی «استاوروپول» به کمپین ملی ولادیمیر پوتین پیوست و برنامه های سیاسی رئیس جمهور کنونی روسیه را در این شهر اجرا کرد. برخی کارشناسان فوتبال در آن زمان معتقد بودند که تنها دلیل وارد شدن او به دنیای سیاست، بحران اقتصادی دنیا بود که حقوقش را تحت تاثیر قرار داده بود. در همین سال آندری آرشاوین که به نوعی رقیب پاولیوچنکو در تیم ملی محسوب می شد و بعدها این رقابت به شمال لندن و رقابت میان تاتنهام و آرسنال کشیده شد، کارهای سیاسی خود را آغاز کرد. او هم وارد کمپین پوتین شد اما بر خلاف رقیبش پس از دستیابی پوتین به سمت ریاست جمهوری به طور کامل از سیاست کنار کشید و تمرکزش را روی فوتبال گذاشت.
آندری شوچنکو، مهاجم سابق میلان، چلسی و تیم ملی اوکران و برنده توپ طلا
آندری شوچنکو مهاجم به یاد ماندنی تیم ملی اوکراین و البته بازیکنی که با میلان و در سال های ابتدایی قرن بیستم یکم خاطرات زیادی در ذهن علاقه مندان به فوتبال ساخته است هم از دیگر سیاسیون ورزشکار است. مهاجم تیم های میلان، چلسی و دیناموکیف که در سال 2012 از فوتبال خداحافظی کرد، همیشه به عنوان یکی از بهترین مهاجمان دنیای فوتبال شناخته می شد. هیچکس زوج خط حمله میلان رویایی سال های قبل که توسط او و اینزاگی تشکیل شده بود را فراموش نخواهد کرد. در ژوئن 2012 و بعد از خداخافظی از فوتبال، شوچنکو به حذب سوسیال دموکرات کشورش اوکراین پیوست. او در مورد علاقه خود به مربیگری مصاحبه های زیادی انجام داده بود و همه انتظار داشتند که او پس از خداحافظی از دنیای فوتبال تبدیل به یک مربی موفق و بزرگ شود و به این حرفه روی بیاورد اما مهاجم سابق میلان به شدت در سیاست غرق شده است. او در سال 2012 و بلافاصله پس از آویختن کفش هایش جذب حذب !Ukraine – Forward شد و به عنوان کاندیدای دوم حذبش برای شرکت در انتخابات مجلس اوکراین معرفی شد اما نتوانست به مجلس کشورش راه یابد. او که در دنیای سیاست ناکام مانده بود در خصوص علاقه به حضور در دنیای مربیگری و بازگشت به عرصه فوتبال گفت:
فوتبال دنیایی است که من آن را می فهمم و دنیایی است که می خواهم در آن بمانم.
روماریو، مهاجم سابق تیم ملی برزیل و بارسلونا
بدون شک روماریو سیاستمدارترین مهاجم تاریخ فوتبال است. مهاجم تیم افسانه ای برزیل که حتی اگر بعد از پایان فوتبالش وارد سیاست هم نمی شد هیچکس او را از یاد نمی برد. قهرمانی سال 1994 با برزیل در جام جهانی و انتخاب به عنوان بهترین بازیکن جام، یکی از بزرگترین افتخارات روماریو است. او در سال 2010 وارد سیاست شد و به عنوان یکی از اعضای حزب سوسیالیست برزیل در مجلس این کشور حضور پیدا کرد. او از همان ابتدا انتقادات تند و تیزی نسبت به فیفا و شخص سپ بلاتر داشت طوری که او را دشمن اول رئیس وقت فیفا می دانستند.
دکتر سوکراتس، هافبک و ستاره سابق تیم ملی برزیل
سوکراتس براسیلیرو سامپایو د سوزا ویرا د اولیورا، اسطوره برزیلی که کاپیتان این تیم در جام جهانی 1982 بود و در کنار فوق ستارگانی مانند، زیکو و فالکائو توپ می زد و مانند یک کوه در خط میانی تیم های بوتافوگو، کورینتیانس و تیم ملی برزیل می جنگید و دو پا، گلزن و در یک کلام بی همتا بود. اصلا از حرکات تکنیکی خوشش نمی آمد و برخلاف بقیه برزیلی ها بسیار خشک بازی می کرد. او که تحصیلات پزشکی هم داشت به شدت بر علیه دیکتاتوری می جنگید و عاشق معمر قذافی و فیدل کاسترو بود. در اوایل دهه هشتاد او یکی از بنیان گذاران جنبش دموکراسی کورینتیانس بود که مخالف دولت نظامی وقت بود. او هم چنین یکی از اعضای حزب کارگران برزیل نیز محسوب می شد.
اولگ بلوخین، ملی پوش سابق شوروی و اوکراین
برنده توپ طلای سال 1975 جهان و کسب دو عنوان قهرمانی جام در جام اروپا در حالیکه در هر دو فینال موفق به گلزنی شد تنها گوشه ای از افتخارات اولگ بلوخین، چهره افسانه ای کشور اوکراین است. رکوردار گلزنی برای تیم های دیناموکیف و اتحاد جماهیر شوروی در سال 1998 عضو حزب کمونیست اوکراین بود و حتی به پارلمان این کشور هم راه یافت. استاد یپادوپای سابق دنیای فوتبال، یک بار دیگر و در سال 2002 هم مجددا به پارلمان کشورش راه یافت ولی با اعتراض مخالفان همراه شد، چون آنها اعتقاد داشتند که او نباید همزمان سرمربی و عضوی از پارلمان باشد. و سرانجام تیم ملی اوکراین با هدایت او توانست راهی جام جهانی 2006 شود.
سول کمپل، مدافع سابق تیم ملی انگلیس و باشگاه های تاتنهام و آرسنال
مدافع سابق آرسنال و تاتنهام و تیم ملی انگلیس پس از بازنشستگی اظهارات سیاسی بسیار رک و صریحی داشته است.برای نمونه، در قضایای مربوط به مالیات گرفتن از عمارت های بزرگ یکی از منتقدین سرسخت بود و آن را یک دیوانگی محض خواند و اظهار داشت که بیشتر شبیه یک شوخی مسخره است. اما در فوریه سال 2015 از فضای سخن و کلام قدم به میدان عمل گذاشت و بیان کرد که می خواهد از طرف حزب محافظه کار کاندید شود. ولی نامش در میان چهار فرد نهایی این لیست قرار نگرفت.
دیدیه دروگبا، مهاجم افسانه ای چلسی و ساحل عاج
بهترین گلزن تاریخ تیم ملی ساحل عاج همیشه برای کشورش باعث افتخار و به ارمغان آورنده صلح بوده است. یکی از این موارد شگفت انگیز کمک مهاجم سابق آبی های لندن به سرکوب کردن یک جنگ داخلی در کشورش بود. دروگبا که سفیر حسن نیت سازمان ملل هم محسوب می شود برای نقشی که در روند صلح کشورش بازی کرد، بسیار تحسین شده است. بعد از این که ساحل عاج به جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶ صعود کرد، وی از طرفین جنگ درخواست کرد که سلاح‌های خود را زمین بگذارند، درخواستی که منجر به پایان جنگ داخلی پنج ساله در ساحل عاج شد. دروگبا همچنین به برگزاری یک بازی مقدماتی جام ملت‌های آفریقا در شهر بواک ساحل عاج که مرکز شورشی‌ها بود، کمک کرد. تلاش‌های وی برای صلح باعث شد که مجله تایم وی را در لیست ۱۰۰ فرد مؤثر جهان در سال ۲۰۱۰ قرار دهد.
زیکو، مهاجم و مربی سابق تیم ملی برزیل
زیکو که به پله‌سفید هم معروف است در سه جام جهانی 1978، 1982 و 1986 یکی از بازیکنان تاثیر‌گذار تیم ملی برزیل بود تا با بازی‌های خوب خود با پیراهن شماره 10 معروف، خاطرات بازی های پله را در ذهن‌ها زنده کند. زیکو بعد از خداحافظی از دنیای حرفه‌ای فوتبال، در اواخر دهه 90 و برای مدت کوتاهی بعد از پله، به پیشنهاد رییس جمهور وقت برزیل - فرناندو کولور ملو - وزیر ورزش این کشور شد. اما وابستگی او به دنیای فوتبال، او را بعد از مدت کوتاهی از این پست جدا کرد.
هاکان شوکور، مهاجم گلزن تیم ملی ترکیه
هاکان شوکور، بهترین گلزن تاریخ تیم ملی ترکیه و زننده سریع ترین گل تاریخ جام جهانی است. او پس از پایان دوران فوتبال اش به سیاست روی آورد و در سال ۲۰۱۱ از طرف حزب عدالت و توسعه به مجلس ترکیه راه یافت. ولی پس از طرح اتهامات گسترده علیه اردوغان و نزدیکانش، در سال ۲۰۱۳ از سمت خود کناره‌گیری کرد. چندی قبل و در اوت 2016 هم دادگاه اعلام کرد حکم بازداشت کاپیتان سابق تیم ملی ترکیه به دلیل فعالیت های سیاسی مرتبط با کودتای نافرجام فتح اله گولن علیه اردوغان صادر شده است.
جیانی ریورا، هافبک سابق میلان و تیم ملی ایتالیا
هافبک سابق میلان که 19 فصل را در این تیم سپری کرد و دو جام اروپایی و سه اسکودتو به همراه روسونری کسب کرد، در سال 1986 وارد مجلس ایتالیا شد. البته بدون شک با کمک های سیلویو برلوسکونی، رئیس میلان که تازه روی کار آمده بود. او مدتی هم در مجلس اروپا بود و پس از آن در فدراسیون فوتبال ایتالیا مشغول به فعالیت شد.
7478
