گزارشگر فوتبال در روزهای پایانی سال صحبت های جالبی را بر زبان آورد.
به گزارش کاپ، علیرضا علیفر همواره به واسطه استفاده از کلمات متفاوت در گزارش‌های خود مورد توجه قرار داشته و سوژه‌های زیادی هم به تولید کنندگان دابسمش می‌دهد. ماحصل گفت‌وگوی قانون با علیفر را در ادامه می‌خوانید:
* اگر قرار بود یک تیم فوتبال 9 نفره را ارنج کنید، سیستم شما چطور بود؟
یک نفر که دروازه بان است. من از 3 مدافع استفاده می‌کردم که قطعا در یک خط نبودند! 3 هافبک می‌گذاشتم، یک نفر پشت مهاجم و یک نفر هم فوروارد.
* اگر به شما بگویند که یا باید در تیمتان دفاع خطی داشته باشید یا هر چه در زندگی دارید، بدهید؛ کدام را انتخاب می‌کنید؟
اگر اجبار باشد که دفاع خطی را میچینم. به هر حال گاهی اوقات آدم در زندگی مجبور است سلیقه خودش را اعمال نکند. اگر مرا در مربیگری مجبور کنند با دفاع خطی تیمم را میچینم اما هم قبل و هم بعد از بازی می‌گویم که مرا مجبور کرده‌اند.
*چرا وقتی یک صحنه حساس پیش می‌آید، شما از «وووووووو» در گزارشتان استفاده می‌کنید؟
طبیعتا در محوطه جریمه همواره هیجان فوتبال بالاست. هر گزارشگری هم برای انتقال این هیجان سبک خاص خودش را دارد. من نسبت به عکس العمل مخاطب گزارشم را قطع می‌کنم و گاهی اوقات هم لازم است که از «و» به صورت طولانی استفاده کنم. این سبک من است و مورد توجه مردم هم بوده است. من باعث شدم دیگر گزارش فوتبال از آن حالت قدیمی و خشک بیرون بیاید! شما اگر فوتبال را بدون گزارشگر و با صدای استادیوم پخش کنید، خیلی بهتر از بعضی گزارش هاست.
* اگر پنالتی مشابه مسی-سوارز و رضاییان-طارمی را در بازی که شما گزارشگر بودید، رخ می‌داد، چگونه گزارش می‌کردید؟
به نظرم این تاکتیک خیلی زیبا و جذاب است، بنابراین اگر گزارش با من بود، خیلی تعریف و تمجید می کردم. البته اگر مربی باشم، هیچ وقت چنین نوع پنالتی را پیشنهاد نمی کردم، بلکه یک نفر در بازی که 2 گل جلو بودیم، دنبال آقای گلی بود.
* وقتی در خیابان یک هوادار را می‌بینید، پیش خودتان می‌گویید که ای‌کاش فلان سوال را از شما نپرسد؟
قبلا اینطور بود که مردم به سمت ما می‌آمدند، صحبت می‌کردند و امضا می‌گرفتند اما الان همه دنبال عکس گرفتن هستند. فرصت برای حرف زدن در خیابان با مردم ندارم اما از هیچ سوالی هم نمی‌ترسم.
* بعد از ماجرای «امیر دولاب» بازهم از ویکی پدیا استفاده می‌کنید؟
بله، هنوز این کار را می‌کنم. شما از هر چیزی که می‌خواهید در اینترنت اطلاعات بگیرید، مجبورید سراغ ویدیکی پدیا بروید. مثلا وقتی می‌خواهید بدانید «ابراهیم تاتلیسس» چند ساله است، از ویکی پدیا کمک می‌گیرید. این موضوع فقط به ورزش و فوتبال ختم نمی‌شود. البته بعد از آن ماجرا دیگر فقط به ویکی پدیا اطمینان نمی‌کنم و از چند سایت دیگر هم اطلاعات می‌گیرم.
* تا به حال شده حسرت بخورید که چرا جای فلان فرد نیستید؟
من هیچ وقت زیاده‌خواه نبودم و به همین خاطر همین آرزو نکردم جای کسی باشم. زندگی بقیه آدم‌ها هم مثل برف از دور قشنگ است. برف از صفحه تلویزیون زیباست اما وقتی خودتان زیر آن باشید، گرفتار می‌شوید. هر فرد موفقی هم مشکلات خاص خودش را دارد.
* خاطره‌ای دارید که هر وقت یادتان بیفتد بخندید؟
این زمین خوردن‌های آدم‌ها در برف و باران خنده‌ام می‌اندازد و خودم هم چند باری گرفتارش شده‌ام.
* آن موقع که سرهنگ نیروی انتظامی بودید، اگر کسی مثل حالا از صحبت‌های شما سوژه طنز می‌گرفت، چگونه با او برخورد می‌کردید؟
من بیشتر در دورانی که سرهنگ راهنمایی و رانندگی بودم، سعی می‌کردم در خیابان نباشم و در بخش اداری فعالیت می‌کردم. با مردم خیلی خوب رفتار می‌کردم و آنها هم چون کارشان گیر بود، با ادب و خوب جواب مرا می‌دادند!
* اگر بخواهید گزارشگران را ارنج کنید، کدام نفرات ترکیب دفاع خطی‌تان را تشکیل می‌دهند؟
نمی‌توانم اسم کسی را بیاورم. به هر حال این افرادی که الان گزارشگر فوتبال هستند، از میان 100 هزار نفر داوطلب این کار انتخاب شدند و هیچ کدام لایق دفاع خطی نیستند!
* تا به حال شده برای اینکه دابسمش جالبی تولید شود، از واژه‌های عجیبی در گزارشتان استفاده کنید؟
من برای دابسمش ساختن کار نمی‌کنم. من با 22 سال سابقه قدیمی ترین گزارشگر فوتبال ایران هستم و شهرت و محبوبیت زیادی دارم. این کارها برای کسانی است که تازه آمدند و می‌خواهند مطرح شوند. اگر از من دابسمش می‌سازند، به خاطر جراتی است که دارم و هیچ کس ندارد. بارها هم تنبیه شدم اما بازهم این کار را می‌کنم.
