جهانبخش:پدرم می خواست پرسپولیسی شوم/از قضاوت های نادرست ناراحت می شوم

مهاجم تیم ملی ایران گفت: زنان هم در ایران کم کم می‌توانند به ورزشگاه‌ها بروند.

به گزارش کاپ،علیرضا جهانبخش در گفت و گو با اسپورتال هلند  درباره دوران کودکی اش اظهار داشت: خاطرات من مربوط به شهر قزوین است. من در آن جا بزرگ شده‌ام و پدرم در یک کارخانه دوچرخه‌سواری کار می‌کرد. چیزی که در هلند زیاد است، یعنی دوچرخه‌. مادر من خانه‌دار بود و خارج از خانه کار نمی‌کرد و من فرزند وسط خانواده‌ هستم.خاطرات زیادی از دوران کودکی‌ام  دارم.

وی ادامه داد:وقتی مادرم من را به سوپر مارکت می‌فرستاد تا خرید کنم، برای خودم هم توپ می‌خریدم و فوتبال بازی می‌کردم. مادرم مجبور بود یکی، دو ساعت منتظرم بماند تا به خانه برسم و من در این مدت فوتبال بازی می‌کردم. ما در یک خانواده‌ با طبقه اجتماعی متوسط رشد کردیم و در آن جا رقابت‌های فوتبال را با هم‌سالان خودم پیگیری می‌کردم. وقتی ۱۲ – ۱۰ سال سن داشتم با بچه‌های ۲۰ – ۱۹ ساله فوتبال بازی می‌کردم.

مهاجم آلکمار درباره پیوستن خود به این تیم خاطرنشان کرد:برای خانواده‌ام سخت بود  ولی من در ۱۹ سالگی ایران را ترک کردم و به هلند رفتم. آن هم وقتی که یک کلمه انگلیسی بلد نبودم.پدرم پرسپولیسی بود و  آرزو داشت من را در لباس پرسپولیس ببیند و من در آن جا بازی کنم،  ولی من به او گفتم که می‌خواهم به اروپا بروم و در آن جا بازی کنم. با مهدوی کیا درباره این موضوع صحبت کردم. او به من گفت‌ فقط همین کار را انجام بده. ماه‌های اول حضورم در اروپا بسیار سخت سپری شد. صحبت کردن بسیار برایم سخت بود و در هتل تنها بودم.

به گزارش کاپ،جهانبخش درباره عدم همراهی آلکمار در سفر به سرزمین های اشغالی بیان داشت:هیچ تماسی از سوی سفارت ایران در هلند با  باشگاه آلکمار صورت نگرفت. من وقتی درباره ایران قضاوت نادرستی صورت می‌گیرد ناراحت می‌شوم. متاسفانه مردم ایران را بر مبنای چیزی که اخبار می‌شنوند قضاوت و باور می‌کنند. من نمی‌گویم که همه این اخبار اشتباه است، بعضی اوقات اخبار درست است،  ولی چیزهای زیادی است که درباره ایران گفته می‌شود و درست نیست. مردم باید به کشورم بروند و ببینند فرهنگ ایران واقعی چیست.

جهانبخش درباره مساله ورود زنان به ورزشگاه‌ها در ایران، گفت‌: فکر می‌کنم که این مساله در حال تغییر است و زنان هم در ایران کم کم می‌توانند به ورزشگاه‌ها بروند. اگر این مساله به خوبی سازماندهی شود خیلی خوب می‌شود. این  که تمام خانواده‌ فوتبالیست‌ها به ورزشگاه‌ها بروند باعث افتخار و غرور بازیکنان می‌شود.