وبسایت رسمی برنامه نود - یواخیم لوو سرمربی تیم ملی آلمان پس از آزمودن مهاجم کاذب، اکنون گزینه های مطلوبی را در پُست مهاجم مرکزی در سیستم محبوب خویش یعنی 1-3-2-4 در اختیار دارد.
به گزارش وبسایت نود، یواخیم لوو حتی پیش از پایان دوران میروسلاو کلوزه در تیم ملی آلمان، در جستجوی گزینه های مناسب برای خط حمله «مانشافت» بود. میل مفرط تیم ملی آلمان در استفاده از مهاجم کاذب (یار 9 کاذب) و وجود هافبک های تهاجمی زیاد در فوتبال آلمان باعث شد تا بار خط حمله تیم ملی این کشور به دوش بازیکنانی بیافتد که تفاوت های زیادی با مهاجمان کلاسیک (سنتر فوروارد) داشتند. هر یک از این بازیکنان، به درجه ای از موفقیت در پیراهن مانشفات دست یافتند اما یواخیم لوو سرمربی آلمان برای اولین بار پس از میروسلاو کلوزه توانسته مهاجمان کلاسیک مطلوبی را در این تیم پیدا کند.
وبسایت رسمی بوندس لیگا، مثلث مهاجمان وسط مورد نظر یواخیم لوو در تیم ملی آلمان را مورد بررسی قرار داده است. اگر چه این سه بازیکن به نسل های متفاوتی از فوتبال آلمان تعلق داشته اما قادر به حل مشکلات خط حمله تیم مدافع عنوان قهرمانی جام جهانی هستند. تیمو ورنر پدیده لایپزیگ که هنوز در ابتدای راه بوده و دو مهاجم احیاء شده ولی با تجربه تر یعنی ماریو گومز و ساندرو واگنر که بازی های خوبی را در تیم های وولفسبورگ و هوفنهایم به معرض نمایش گذاشته اند.
تیمو ورنر
تیمو ورنر 21 ساله در اردوی اخیر تیم ملی آلمان برای اولین بار توسط یواخیم لوو دعوت شد. سرمربی مانشافت اعتقاد دارد که اگر ورنر به همین ترتیب ادامه بدهد، به زودی تبدیل به یک مهره عالی در تیم ملی می شود. ورنر با به ثمر رساندن 14 گل در فصل جاری بوندس لیگا برای تیم تازه وارد لایپزیگ، سری میان سرها و بزرگان بوندس لیگا علم کرده است. نخستین بازی ملی تیمو ورنر در دیدار دوستانه با انگلیس با مصدومیت همسترینگ وی خاتمه یافت تا شاید حاوی این نکته باشد که او هنوز هم برای تطابق با سرعت و سطح منحصر به فرد مسابقات ملی، بسیار جوان است.
درست در همان شبی که لوکاس پودولسکی از تیم ملی خداحافظی می کرد، یک جوان جویای نام همچون تیمو ورنر، پیراهن آلمان را پوشید. هنگامی که لوکاس پودولسکی – میروسلاو کلوزه زوج رؤیایی خط حمله مانشافت در جام جهانی 2006 هنرنمایی می کردند، تیمو ورنر یک کودک 9 ساله بود. او در آکادمی باشگاه محل زادگاه خود یعنی اشتوتگارت رشد کرد و تبدیل به یک پدیده شد. از بدشانسی و یا شاید خوش شانسی ورنر، اشتوتگارت به دسته پایین سقوط کرد و این ستاره نوظهور به لایپزیگ پیوست. حال این پرسش مطرح می شود که آیا ورنر با توجه به تجربه کم و جوانی اش، قادر به تحمل بار سنگین مسابقاتی در حد جام جهانی است یا خیر؟
ساندرو واگنر
ساندرو واگنر را باید یکی از ستاره هایی دانست که بسیار دیر مطرح شد. وی در باشگاه بایرن مونیخ اصول فوتبال را فرا گرفت و به همراه چهره هایی همچون مانوئل نویر، جروم بواتنگ، متس هوملس و مسوت اوزیل به قهرمانی مسابقات زیر 21 ساله های اروپا در سال 2009 دست یافت اما بر خلاف بسیار از هم تیمی هایش، مراحل رشد و ترقی را به کُندی پیمود. ساندرو واگنر از غافله نسل طلایی فوتبال آلمان جا ماند و هم تیمی هایش با راهیابی به تیم اصلی مانشافت، جام جهانی 2014 را بالای سر بُردند اما واگنر طی 3 سال حضور در هرتا برلین، فقط 7 گل را در 71 بازی به ثمر رساند و پال داردای سرمربی برلینی ها، علاقه ای به حفظ او نداشت. او در سال 2015 توسط باشگاه هرتا برلین کنار گذاشته و به تیم تازه صعود کرده دارمشتات پیوست. ساندرو واگنر در تیم های دیگری همچون دوئیسبورگ، وردر برمن و کایزرسلاترن نیز تجربه موفقی نداشت اما حضور در دارمشتات، نقطه عطف زندگی ورزشی او بود.
14 گل طی یک فصل باعث شد تا او یکی از گزینه های بالقوه یواخیم لوو برای خط حمله تیم ملی آلمان در یورو 2016 باشد. قابلیت بالا در حفظ توپ و تخصص در بازی به عنوان مهاجم مرکزی، از جمله نقاط قوت ساندرو واگنر بود که موجب جلب توجه یوگی لوو گردید. او در تابستان گذشته به هوفنهایم پیوست و تحت نظر یولیان ناگلزمن، به اوج بازگشت. 11 گل طی 24 مسابقه بوندس لیگا در فصل جاری باعث شده تا واگنر یکی از گزینه های غیر قابل چشم پوشی از جانب یوگی لوو باشد. ساندرو واگنر انسان مغروری بوده و خودش را بهترین مهاجم آلمانی می داند. او یک چارچوب شناس و تمام کننده حرفه ای بوده و در 29 سالگی، بدون تجربه ملی یا اروپایی، سورپرایز احتمالی یواخیم لوو در مسابقات آتی است.
ماریو گومز
شاید در فوتبال آلمان، در حق ماریو گومز کم لطفی شده باشد. او تقریباً همانند دیوید ترزگه فرانسوی، در هر بازی برای تیم ملی کشورش گلزنی می کند اما بر خلاف همتای فرانسوی خود، مورد لطف و عنایت چندانی در آلمان قرار ندارد. هنر اصلی ماریو گومز، رساندن توپ به تور دروازه است. ماریو گومز در بایرن مونیخ به اندازه ای که تصور می شد، ندرخشید و حتی در فیورنتینا نیز ناموفق بود اما حضور در سوپر لیگ ترکیه و گلزنی های پیاپی برای بشیکتاش، موجب احیای زندگی ورزشی او گردید.
هت تریک 7 دقیقه ای ماریو گومز برای وولفسبورگ در بازی اخیر با بایر لورکوزن، نشان داد که وی هنوز هم یک گزینه قابل اتکاء برای خط حمله مانشافت است. 261 بازی در بوندس لیگا، 150 گل و 37 پاس گل را نمی توان یک آمار فوق العاده ندانست. فقط کافی است تا نسبت گل به بازی را در این آمار کم نظیر ماریو گومز بررسی کنیم تا به نبوغ ذاتی او پی ببریم. 9 گل طی 11 بازی اخیر برای وولفسبورگ باعث شده تا گومز احیاء شود و مجدداً یک جای مهم را در برنامه های لوو برای خود باز کند. او در بازی اخیر مقابل تیم ملی جمهوری آذربایجان در باکو نیز موفق به گلزنی شد. ویژگی بارز ماریو گومز این است که صرفاً یک بازیکن باشگاهی محسوب نمی شود و 43 گل طی 70 بازی ملی بیان گر توانایی بالای وی برای بازی با پیراهن تیم ملی کشورش می باشد.
یکی از نکات جالب پیرامون ماریو گومز، گلزنی های مداوم برای تیم هایی بوده که تحت نظر آندریس یونکر اداره می شوند. از روزی که این مرد هلندی روی نیمکت وولفسبورگ نشسته، نوار گلزنی های گومز برای گرگ ها قطع نشده است. گومز در هر 5 بازی که یونکر به عنوان مربی موقت بایرن مونیخ، روی نیمکت نشسته بود نیز برای او و تیمش گلزنی کرد. آندریس یونکر راز این موفقیت دو نفره را در یک توصیه می داند. او از شاگردش خواسته که هرگز برای توپ به عقب برنگشته و صرفاً در محوطه جریمه برای شکار فرصت ها و تخصص اصلی اش یعنی رساندن توپ به تور دروازه، تلاش کند. ماریو گومز 31 ساله یکی از بهترین تمام کننده های فوتبال آلمان و حتی اروپا است و آخرین شانس خود در تیم ملی را تجربه می کند.
آیا این سه مهره و سه مهاجم مرکزی و کلاسیک یوگی لوو قادر به پُر کردن جای خالی میروسلاو کلوزه و لوکاس پودولسکی خواهند بود؟
وبسایت رسمی بوندس لیگا
4464
