داستان هایی از تاریخ فوتبال ایتالیا؛ دزدی بزرگ و صبحانه به صرف فوتبال!

وبسایت رسمی برنامه نود - ایتالیا در دهه 1920 میلادی تحت حاکمیت دیکتاتوری محض فاشیست ها روزگار می گذراند. فاشیست ها پس از سلطه کامل بر کلیه شئونات کشور، برای اولین بار در سال 1925 یک ردپای آشکار را در فوتبال ایتالیا بر جای گذاشتند که امروزه تحت عنوان «نخستین دزدی» از آن یاد می شود.

به گزارش وبسایت نود، نخستین تأثیر مستقیم حکومت فاشیستی بنیتو موسولینی بر فوتبال ایتالیا در سال 1925 بود. لئاندرو آپیناتی رهبر محلی منصوب از سوی حکومت فاشیست ها در منطقه و شهر بولونیا پس از جنگ جهانی اول محسوب می شد. تبهکاران حکومتی با استفاده از باتون، اسلحه و روغن کرچک مبادرت به ایجاد یک ویرانی سازمان یافته به منظور تشکیل یک منطقه سوسیالیستی کردند. با افزایش قدرت فاشیست ها و حرکت آنها به سوی دیکتاتوری، دیگر نیازی به اعمال خشونت بیش از حد نبود زیرا بسیاری از مردم حتی از اعتراض نسبت به فاشیست ها واهمه داشتند.

جنوا-بولونیا در هفته 24 فصل 25-1924

در فصل 25-1924 یک جنجال بزرگ بین دو تیم بولونیا (تحت حمایت آرپیناتی) و جنوا به وجود آمد. در آن زمان اگر یک بازی به نتیجه مساوی ختم می شد، به جای ضربات پنالتی باید مسابقه تکراری برگزار می گردید. برای تعیین تکلیف قهرمان در آن فصل، 5 مسابقه موسوم به «پلی آف» برگزار شد که سومین مسابقه را جنجالی ترین و دراماتیک ترین رویداد در تاریخ کالچو می دانند. جعیتی بالغ بر 20000 نفر از جمله خود آرپیناتی در روز 7 ژوئن 1925 به ورزشگاه شهر میلان سرازیر شده تا این مسابقه حساس را از نزدیک تماشا کنند. سیل جمعیت به قدری زیاد بود که هر لحظه خطر ورود آنها به داخل زمین احساس می شد. جیووانی مائورو بازیکن سابق میلان و اینتر که یک وکیل حقوقی بود، قضاوت این مسابقه را بر عهده داشت. در همان مدتی که وی قضاوت بازی های مهم را انجام می داد، بیش از 10 سال یکی از اعضای مؤثر کمیته های مختلف بود و یک شخصیت معتبر محسوب می شد.

7 ژوئن 1925؛ سومین پلی آف بولونیا-جنوا (شهر میلان)

جنوا تحت هدایت ویلیام گاربوت، در نیمه اول با نتیجه 2-0 پیش افتاد و بین دو نیمه، همگان قهرمانی را برای این تیم می دانستند. بولونیا در اواسط نیمه دوم به شدت حملات خود افزود تا این که یک شوت از فاصله نزدیک به سوی دروازه جنوا روانه کرد. دروازه بان جنوا شیرجه زد و مائورو داور بازی که اعتقادی به گل شدن این ضربه نداشت، یک کرنر را به بولونیا داد. ضربه کرنر باید از نقطه ای زده می شد که گروهی از فاشیست ها با لباس مشکی حضور داشته و به داخل زمین هجوم آوردند. در حالی که داور مسابقه حدود 15 دقیقه تحت محاصره آنها قرار داشت، آرپیناتی از جای خود در سکوهای ورزشگاه تکان نخورد. داور به دلیل شرایط موجود تصمیم به تغییر تصمیم خود گرفته و گل را به سود بولونیا اعلام کرد. هشت دقیقه بعد، بولونیا گل مساوی را به ثمر رساند اما یاران جنوا نتیجه تساوی و همچنین بازی در وقت اضافه را نپذیرفتند. طبق قوانین آن زمان، اگر حین برگزاری مسابقه، هجوم تماشاگران منتسب به هر تیم به داخل زمین اتفاق بیافتد، باید آن تیم بازنده شود.

داور تحت فشار آرپیناتی مجبور به ارائه یک گزارش بی محتوا از این بازی شد و هجوم تماشاگران به داخل زمین را مورد سرزنش قرار نداد. به سبب همین گزارش داور، فدراسیون فوتبال ایتالیا نتیجه مساوی را برای این مسابقه قانونی دانسته و رأی به بازی تکراری داد. چهارمین پلی آف بین این دو تیم برای تعیین تکلیف تیم قهرمان در روز 5 جولای در شهر تورین برگزار و باز هم نتیجه مساوی رقم خورد تا کار به پنجمین بازی تکراری بکشد. هواداران بولونیا و جنوا پس از پایان بازی چهارم، در ایستگاه پورتا نووا شهر تورین با یکدیگر درگیر و از قطار بولونیا، گلوله هایی شلیک شد. بسیاری از گزارش ها حاکی از شلیک 2 یا 4 گلوله بود اما برخی منابع نیز تعداد گلوله های شلیک شده را تا 20 عدد گزارش دادند. حداقل دو هوادار جنوا مصدوم و یکی از آنها به بیمارستان برده شد. بولونیا پس از این اتفاقات، مورد جریمه اندکی قرار گرفت اما ابعاد این حادثه دردناک در سطح ملی بود و تبدیل به یک معضل در فدراسیون و مجادله در پارلمان گردید.

تیم جنوا در فصل 25-1924

فدراسیون فوتبال برای جلوگیری از این حوادث، ترجیح داد تا بازی پنجم را بدون حضور تماشاگر در تورین برگزار نماید اما مقامات مهم شهر تورین، مخالفت خود را با این بازی اعلام کردند. یک ماه پس از حادثه مرگبار در تورین و دو ماه پس از آن بازی جنجالی دو میلان، درام غم انگیز بولونیا و جنوا در ماه آگوست همان سال و به عجیب ترین شکل ممکن به پایان رسید. دو تیم در ساعت 7.30 صبح یک روز تابستانی در حومه شهر میلان و پشت درهای بسته به مصاف یکدیگر رفتند. اغلب بازیکنان جنوا از تعطیلات تابستانی برگشته تا در این بازی حضور یابند. حتی به مطبوعات دستور داده شد که محل برگزاری بازی را مخفی نگه داشته یا این که محل آن را به جای میلان، تعمداً در تورین اعلام کنند. تماشاگران این بازی در حد تعدادی خبرنگار، مقامات رسمی محلی و مسئولان دو باشگاه بود و دور تا دور زمین توسط نیروهای پلیس (carabinieri) سوار بر اسب، محاصره گشت. بولونیا که در دقیقه چهارم نیمه دوم، یکی از بازیکنان خود را به علت دریافت کارت قرمز از دست داده بود، در نهایت با حساب 2-0 پیروز شد و به عنوان قهرمانی ایتالیا دست یافت.

همه بازیکنان ایتالیایی تیم بولونیا برای اولین بار فاتح جام قهرمانی شدند اما هنوز هم مردم جنوا از این قهرمانی به عنوان «دزدی بزرگ» یاد می کنند. حتی جولیانو مونتالدو فیلم ساز مشهور ایتالیایی در دهه 1990 گفته بود:

«باورش دشوار است که مهم ترین موضوع صحبت مردم در ماراسی [ورزشگاه جنوا] پیش از جنگ [جهانی اول]، درباره حوادث این بازی (جنوا- بولونیا) بود! این زخم ها فقط در 20 سال اخیر التیام یافته ولی پیش از آن، بولونیا برای ما به معنای دزدان بزرگ بود!»

بولونیا قهرمان فصل 25-1924

بد تر این که پس از این اتفاقات، باشگاه جنوا دیگر نتوانست به عنوان قهرمانی در فوتبال ایتالیا دست یابد در حالی که پیش از آن، 9 اسکودتو را در کارنامه داشت و در صورت قهرمانی در فصل 25-1924، نخستین ستاره روی پیراهن جنوا درج می شد. اکنون که 92 سال از آن حوادث گذشته، جنوا حتی یک بار هم به فتح اسکودتو نزدیک نگردیده است.

البته هواداران بولونیا آن گل مشکوک در پلی آف سوم را گل صحیحی دانسته که به علت پاره بودن تور دروازه، توسط داور پذیرفته نشده بود. هر چند که این استدلال فقط از سوی هواداران بولونیا پذیرفته شده و بقیه معمولاً چنین استدلالی را قبول ندارند. به هر حال مائورو داور آن بازی بود که با ارائه گزارش خود و سرزنش هواداران هر دو تیم بابت هجوم به داخل زمین، سرنوشت قهرمانی در آن فصل را تحت الشعاع قرار داد.

لئاندرو آرپیناتی در سال 1926 به عنوان شهردار شهر بولونیا منصوب شد و در همان سال نیز روی کرسی ریاست فدراسیون فوتبال ایتالیا نشست و تا سال 1933 در همین سمت باقی ماند. وی طی این سال ها توانست باشگاه و شهر خود را بر فوتبال ایتالیا حاکم بگرداند اما رسوایی های مالی منجر به جدایی اش از فدراسیون فوتبال در سال 1934 شد.

لئاندرو آرپیناتی رئیس فدراسیون فوتبال ایتالیا در دوره فاشیست ها

کالچو، داستان فوتبال ایتالیا ادامه دارد...

4464