امیر عابدزاده این روزها تنها دروزاه بان ایرانی است که شانس حضور در رقابت های اروپایی را پیدا کرده است. عابدزاده بعد از یک فصل حضور در تیم باریرنسه از لیگ دو پرتغال در این فصل به ماریتیمو یکی از تیم های مطرح لیگ برتر پرتغال پیوست.
به گزارش "ورزش سه"، او همراه این تیم در لیگ اروپا حضور دارد و چهارشنبه در کیف پایتخت اوکراین باید به مصاف دیناموکیف بروند. بازی رفت دو تیم در جزیره مادیرای پرتغال با نتیجه بدون گل به پایان رسید. امیر عابدزاده دروازه بان 24 ساله که امسال با ماریتیمو در لیگ اروپا و لیگ پرتغال بازی می کند سابقه بازی در تیم های راه آهن و پرسپولیس را در سال های قبل دارد.
گفت و گوی او را در ادامه می خوانید:
ابتدا از وضعیت این روزهایتان بگویید. آیا از شرایطی که دارید راضی هستید؟
خداراشکر خیلی راضی هستم هم از لحاظ تیم و هم جایگاهی که دارم. هر روز تلاش می کنم و به آینده فکر می کنم و می دانم که با تلاش می توانم به جاهای خوب برسم.
در این مدت توانستید با فضای زندگی در پرتغال خودتان را وفق بدهید؟ زندگی در پرتغال چگونه است...
پرتغال اولین کشوری نیست که تنها در آن زندگی کردم. پیش از این لندن و امریکا بودم و مدت کوتاهی هم ترکیه زندگی کرده ام. حس خوبی است چرا که تجربیات در کشورهای مختلف را دوست دارم. یک جور ماجراجویی است که از آن لذت می برم. دوست ندارم یک جا باشم و همیشه دلم می خواهد در زندگی ام تجربه های جدید به دست بیاورم. خب من از بچگی دوست داشتم در اروپا فوتبال بازی کنم. همان زمان که در آمریکا بودم خیلی دوست داشتم که مستقیم به اروپا بروم اما قسمت بود که چند سال به ایران بیایم و بعد به اروپا بروم. با این حال خودم را با شرایط وفق داده ام. زبان پرتغالی را دارم کم کم یاد می گیرم. جایی که زندگی می کنم را خیلی دوست دارم. این جا یک جزیره فوق العاده است و خداراشکر می کنم که چنین جایی زندگی می کنم.
با تیم و بازیکنان رابطه برقرار کردید و آیا به خوبی پذیرفته شدید؟
بله خدارا شکر با بچه ها رفیق هستم. تقریبا نصف تیم ما برزیلی است. برزیلی های زیادی در فوتبال پرتغال هستند چون زبان مشترک دارند. در تیم ما بازیکنانی از دیگر کشورها هم هستند و من با آنها که انگلیسی حرف می زنند ارتباط راحت تری برقرار کرده ام. با این حال چون زبان پرتغالی ام خوب شده با همه توانسته ام رابطه خوبی داشته باشم. در تیم ما(ماریتیمو) همه تیم باهم رفیق هستند و همین همدلی باعث شده هم پارسال هم امسال نتایج خوبی بگیریم.
دورنمایی که راجع به خودتان درباره آینده در ماریتیمو و حتی فوتبال اروپا تصور می کنید چیست؟
من یک پرش بزرگ از لیگ دو پرتغال به لیگ برتر داشته ام. روزهای اول هم که آمدم گلری بودم که از دو لیگ پایین تر آمده اما خیلی زود توانستم جایگاه ثابتم را در لیست هجده نفره داشته باشم. حتی شرایطش هم پیش آمد که بازی کنم اما خداراشکر تیم خوب نتیجه می گیرد و دلیلی ندارد مربی، ترکیب تیمی که نتیجه می گیرد را عوض کند. من با تمرین و تلاشی که می کنم مطمئن هستم نوبت من هم می رسد، فقط باید روز به روز بهتر شوم. من سخت تلاش می کنم آماده این باشم که اگر فرصتی رسید دو دستی آن را بگیرم و به نحو احسن استفاده کنم. جایی که هستم قطعا جای خوبی است. استعدادیاب های زیادی از تیم های بزرگ اروپایی بازی های لیگ پرتغال را زیر نظر دارند. چند وقت قبل که با براگا بازی داشتیم از طرف تیم فولهام به استادیوم آمده بودند. آن ها یکی از بازیکنان براگا را پسندیدند و او را به فولهام بردند. در لیگ پرتغال هرکسی که بتواند بدرخشد می تواند به لیگ های خوب اروپا هم برود. من هم تلاشم را انجام می دهم که هروقت شانس به من رسید بتوانم از آن بهترین استفاده را بکنم و به تیم های بزرگتر بروم. از جایی که هستم راضی هستم و چشم انتظار روزهای بهتر هستم.
ماندن در فوتبال اروپا و حتی رسیدن به جایگاه ثابت چقدر برای شما و بقیه دروازه بانان ایرانی شدنی است؟
همه اینها به باور آدم بستگی دارد. کسی اگر باور داشته باشد می تواند چیزی را به دست بیاورد هر جای دنیا باشد فرقی نمی کند و می تواند به آن برسد. من هم دارم سعی می کنم باورم را بزرگتر کنم . من هم همیشه آرزوهای بزرگی داشتم. خیلی بزرگتر از جایگاهی که امروز دارم و اگر آرزوهایم بزرگ نبود امروز اینجایی که هستم نبودم. من سقف آرزوهایم خیلی بزرگ است و دارم این باور را در خودم می سازم که شدنی است و با تلاش و توکل مطمئن هستم به خواسته هایم می رسم. همین که رویاهایت را از دور می بینی و برای رسیدن به آن ها تلاش می کنی لذتبخش است. من هر روز به این فکر می کنم که به آرزوهایم می رسم. اینکه هر روز صبح از خواب بیدار می شوم و برای این رویایم می جنگم حس فوق العاده ای به من می دهد. به نظرم اگرهمه فوتبالیست ها و جوان ها فقط به فکر رسیدن به رویاهایشان نباشند و از مسیر رسیدن به آن لذت ببرند می توانند موفق باشند. من هم دارم همین کار را می کنم و هر روز بهترین تمرین را می کنم تا بتوانم به جایگاهی که می خواهم برسم.
با آقای عابدزاده چقدر مشورت می کنید. راجع به دروازه بانی و مسایل فوتبالی چقدر با پدرتان در ارتباط هستید؟
با پدرم هر از گاهی درباره فوتبال صحبت می کنم. فیلمهای تمریناتم را برایش می فرستم یا یکسری حرفهایی همیشه با هم می زنیم . اما الان چون از هم دورتر هستیم کمی سخت شده ولی من همیشه سعی می کنم در مورد فوتبال حتما از پدرم مشورت و کمک بگیرم. خیلی وقت ها اگر نکته فنی را بخواهم بدانم مثلا درباره جای گیری یا نکاتی که برایم پیش می آید حتما با پدرم صحبت می کنم. خیلی وقت ها مسابقه ای را می بینم که یک دروازه بان بزرگ اروپا در آن بازی می کند با پدرم راجع به آن صحبت می کنم و با هم بحث می کنیم که آن دروازه بان باید چه کارهایی را می کرد یا نمی کرد. خیلی حس خوبی است که کسی را در خانواده ام دارم که برای من حرفها و نظراتش واقعا مهم است. پدرم بهترین دروازه بان ایران است ،الگوی من است و همیشه دوست دارم با تلاشم به جایی برسم که پدرم را خوشحال کنم.
ماریتیمو در مسابقات اروپایی بازی می کند و شما همراه این تیم یک مسابقه مقابل دیناموکیف انجام داده اید. حس و حال حضور در مسابقاتی در این سطح چگونه است؟
بله. امروز به سمت لیسبون پرواز داریم و چهارشنبه صبح به اوکراین می رویم تا بازی برگشت را مقابل دیناموکیف انجام بدهیم. دینامو کیف تیم بزرگی است ، در استادیوم این تیم فینال چمپیونزلیگ برگزار شده است. واقعا در این سطح حضور داشتن برای من حس خوبی است و اشتیاقم را خیلی بیشتر می کند که بتوانم برای خواسته هایم بجنگم. حس می کنم با تلاشی که انجام داده ام خیلی به رویاهایم نزدیک شده ام . این حس خوبی به من می دهد که تمام زحماتی که کشیدم در چند سال اخیر جواب داده و می توانم به اهدافم برسم. قدم به قدم دارم به آرزوهایم نزدیک می شوم . می دانم در مسیر درست هستم، باید راهم را ادامه بدهم و تا هر موقع شانسی برسد بتوانم به نحو احسن از آن استفاده کنم.
فوتبال ایران را دنبال می کنید؟
اخبار تیم ملی را دنبال می کنم اما لیگ و مسابقات داخلی را کمتر می بینم. بازی های اروپایی را بیشتر نگاه می کنم تا یاد بگیرم. صحنه هایی که فکر می کنم می توانم از آن ها استفاده کنم را می بینم که اشتباهاتم کمتر شود. کمتر پیش می آید که بتوانم بازی های باشگاهی ایران را زنده دنبال کنم اما اخبار تیم ملی را دنبال می کنم و خیلی خوشحالم که تیم ملی کشورم در جام جهانی هست. به عنوان یک ایرانی باعث افتخار من است که تیم ملی ما یکی از اولین تیم های صعود کننده به جام جهانی است.
