کارلوس کی روش بیشتر زمان بازی با توگو را به تیرک عمودی نیمکت تکیه داده بود و غیر از چند صحنه کمتر به کنار خط آمد، او در پایان بازی بازیکنانش را تا پاسی از شب در ورزشگاه نگه داشت.
به گزارش "ورزش سه"، خبرنگاران در سالن کنفرانس در انتظار کارلوس کی روش بودند و همه چیز آماده بود اما مسئول کنفرانس آمد و اعلام کرد که او به کنفرانس خبری نمی آید و اینگونه بود که سرمربی تیم ملی دیشب رفتارها و طرح های تازه ای از خودش را ترسیم کرد.
روزه سکوت در روز ساکت
جمعیت زیادی به ورزشگاه آزادی نیامده بودند. باران و سردی هوا و یا بازی با تیمی ناشناخته از آفریقا؟!و حتی نمایش های اخیر تیم ملی...چرا که نه؟ همه این ها می تواند دلیل جالبی برای عدم حضور هواداران باشد. حتی خود کی روش در بازی های اخیر تیم ملی اعتراف کرد که تیمش به خصوص در ساختار تهاجمی دچار مشکل است و خب کمتر تماشاگری حاضر می شود وقت و سرمایه اش را بگذارد تا بازی تدافعی تیم محبوبش را در دیداری دوستانه آن هم با یکی از گمنام ترین حریفانی که می توان انتخاب کرد تماشا کند. اما در روزی که ورزشگاه آزادی ساکت و خلوت به نظر می رسید کارلوس کی روش انگار روزه سکوت گرفته بود.
نشانه های تغییرات
از همان ابتدای بازی وقتی لیست ترکیب تیم ملی اعلام شد تغییرات به حدی اساسی بود که ناخودآگاه انتظار اتفاق های تازه در ذهن به وجود می آمد. کارلوس کی روش بر خلاف همیشه با لباس گرمکن روی نیمکت نشست البته که او تقریبا در طول نود دقیقه به تیرک عمودی نیمکت تکیه داده بود و انرژی اش سکوت عجیبی را منعکس می کرد. کی روش با لباس رسمی به این بازی نیامده بود و این مسئله اولین چیزی را که به ذهن متبادر می کرد این بود که این یک بازی دوستانه و تمرینی است و او با این نوع پوشش به نوعی سبک و سیاق این بازی را مشخص می کند اما وقتی بازی تمام شد و او با لباس ورزشی شخصا و در حدود نود دقیقه بازیکنان را تمرین داد مشخص شد که کارلوس کی روش افکار متفاوت و تازه ای در سر دارد.
تابلوی نقاشی کارلوس
چهره کلود لروی در قاب عکس دو نفره اش کنار کی روش نیز جالب توجه بود. انگار کی روش با قدرت زیاد و خیلی زیرکانه پای سرمربی معروف اما از رده خارج را لگد کرده است. یک تمثیل کمدی و شاید یک قاب عکس فوق العاده از کی روش. این عکس همچون یک تابلوی نقاشی مدرن آنچه از سرمربی تیم ملی شناخته ایم را به زیباترین و هنرمندانه ترین شکل نشان می داد. کی روش در نقطه خارج از فوکوس و لروی در نقطه فوکوس اما آن چهره دردمند لروی فقط و فقط بیانگر حس و شخصیت کی روش بود. این که سرمربی تیم ملی در برابر حریفان تبدیل به موجودی بی رحم و قصی القلب می شود. او برای پیروزی از تمام توان و قدرتش استفاده می کند و به چیزی جز نابودی رقیبان نمی اندیشد. اما آنچه از کارلوس کی روش در بازی توگو به جای ماند این است که در این ماه های باقیمانده تا جام جهانی کی روشی به مراتب جدی تر و حتی بیرحم تر از گذشته را خواهیم دید. او به لروی که به سختی در کنار زمین راه می رفت با سنگینی انرژی و احساسش رحم نکرد و این یک هشدار جدی برای همه است: خطر نزدیک شدن کارلوس کی روش
نسق کشی در اولین دیدار
سامان قدوس با انرژی و انگیزه خاصی به تیم ملی ایران آمد. او با این اعتماد به نفس که مورد توجه سوئد، یکی از تیم های مطرح فوتبال جهان قرار داشته ، ماه های درخشانی را با تیم باشگاهی اش گذرانده و البته عاقبت ایران را انتخاب کرده به تیم ملی آمد اما او فرصت جشن گرفتن برای اولین بازی اش با لباس تیم ملی ایران را نداشت. در همان نیمه اول کی روش خیلی زود او را که قصد آب خوردن داشت کنار خط طولی با میمیک بیرحم و جدی اش توبیخ کرد و البته در حالی که سامان آماده می شد تا اولین کرنر تیم ملی را در نیمه دوم بزند با دیدن تابلوی تعویض لحظه ای میخکوب شد. گام های اول او به سمت خط وسط زمین حاکی از نارضایتی از تعویض بود اما هرچه او به محدوده انرژی و قلمرو کی روش نزدیک تر شد ناخودآگاه چاره ای جز لبخند و فراموشی ناراحتی از تعویض نداشت.کی روش در اولین مسابقه سامان قدوس به او نشان داد که در تیم ملی ایران لیلی به لالای کسی نمی گذارند.
بازی خوب یا ...
کارلوس کی روش امروز و در فاصله چند ساعت از بازی در پستی که منتشر کرد نمایش تیم ملی ایران را نمایشی عالی توصیف کرد و این بازی را میدان مناسبی برای کسب تجربه جوانان تیم دانست. اما آیا واقعا این یک بازی فوق العاده بود؟ اگر این بازی تیم ملی اینقدر کی روش را به وجد آورده چرا در طول بازی هیچوقت احساس رضایت را در رفتار و چهره او ندیدیم؟ تیم ایران به هیچ وجه نمایشی در حد انتظار نداشت ضمن اینکه نشانی از آن میزان جوانی که کی روش از آن حرف می زد نیز در تیم به چشم نیامد. بازیکنانی مثل کاوه رضایی، وریا غفوری، احسان حاج صفی، کریم انصاریفر و.. را نمی توان بازیکنان جوانی به حساب آورد. حتی مهدی ترابی که شاید جوانترین نیروی درون زمین بود نیز از جمله باتجربه ترین بازیکنان این ترکیب بود. پس کی روش از چه چیزی صحبت می کند؟ آیا او نمی خواهد جدیتی که بوی خشم و غضب را می داد را از یادها ببرد.
کارلوس با غلظت بالا
همه در سالن کنفرانس در انتظار کارلوس کی روش بودند. او اما تمامی سوال ها و برنامه ها را با یک حرکت از بین برد. خبرنگاران دوان دوان به سمت میکسدزون ورزشگاه آزادی رفتند اما آنچه بعد از خروج از اتاق کنفرانس همه را شوکه کرد کارلوس کی روش بود که شورت ورزشی و کلاه به تن کرده و وسط زمین بازیکنانی را که بازی نکرده بودند تمرین می داد. یک تمرین جدی که خودش شخصا و به تنهایی مسئولیت آن را به عهده داشت. چهره ای که هیچ لبخندی حتی در اعماق آن هم وجود نداشت. برخی می گویند که این یک کار حرفه ای بوده که سرمربی تیم ملی انجام داده و این در فوتبال روز جهان طبیعی است که بعد از بازی تمرین فشرده و سنگین انجام بدهند. اما حالا این سوال هم هست آیا این هم طبیعی است که بازیکنانی که به دلیل حضور در بازی برابر توگو در تمرین بعد از بازی حضور نداشتند نیز با خبرنگاران رودررو نشوند؟
دشمن پشت دروازه ها
کمتر خبرنگاری است که از رفتار کارلوس کی روش با خبرنگاران راضی باشد. کی روش جدی و با همان موضع از بالا به پایینش خیلی علاقه ای به خبرنگاران نشان نمی دهد. او دیشب وقتی خبرنگاران گنگ درجستجوی خبر و مصاحبه به کنار زمین رسیدند دست به حرکتی جالب توجه زد. او وقتی دید خبرنگاران از ضلع جنوبی زمین در حال تماشای تمرین هستند خیلی زود تیمش را به نیمه ضلع شمالی برد تا به نوعی این عدم علاقه اش را با غلظت بالاتری به تصویر بکشد. آیا کی روش از بازتاب این رفتارش خبر نداشت؟ اگر کسی چنین تصوری داشته باشد به این معنا است که از میزان هوش و فراست سرمربی پرتغالی تیم ملی اصلا خبرندارد.
در لابیرنت مغز کی روش
کارلوس کی روش شخصیتی پیچیده دارد، نمی توان رفتار او را پیش بینی کرد و گاهی حتی تحلیل کارها و حرفهایش کاری دشوار است. اینکه بخواهیم رفتار کی روش را رمزگشایی کنیم شاید تنها بتوانیم بگوییم انگار این حرکت کی روش بیشتر جنبه اعتراض دارد تا انجام یک سلسله اعمال حرفه ای فوتبال...
کی روش دیشب خبرنگاران و تمام مردمی که در انتظار اخبار و مصاحبه های بازیکنان و کادرفنی تیم ملی بودند را با برنامه ای مختص به خودش دور زد. او اما طرحی حساب شده هم ریخته بود و مثل همیشه کمتر کسی هم می تواند به او ایراد بگیرد. او خیلی زود با انتشار پستی از عملکرد تیمش ابراز رضایت کرد و شاید با این کار نشان می دهد که اعتراض و ناراحتی او به علت نمایش بازیکنانش نیست. البته او می خواهد اینگونه نشان بدهد و معلوم نیست آیا در قلب او هم چنین چیزی واقعیت دارد یا نه.
