امیدرضا روانخواه، پخته تر از سنش برخورد می کند و حرف می زند. شاید تجربه تلخ دوری زودهنگام از فوتبال برای او، این سود را داشته که به او اهمیت رفتن به دنبال خودسازی و تقویت دانسته های فنی را بیاموزد.
به گزارش "ورزش سه"، روانخواه در مصاحبه با سایت ورزش سه، به بیان نظرات و دیدگاه های خود پیرامون وضعیت فنی و مدیریتی استقلال پرداخته است. دیدگاه های صادقانه و به دور از پرده پوشی او جذابیت خواندن را دارد.
نوع انتخاب سرمربى در استقلال، آمدن شفر و نحوه انتخاب مربیان
قبل از اینکه بخواهم در مورد شفر حرف بزنم اجازه می خواهم در مورد نحوه انتخاب شفر صحبت کنم. نحوه انتخاب سرمربى در استقلال سنتى و غیر حرفه اى صورت گرفت. اینکه باشگاه اول سرمربى را برکنار کند و بعد از برکنارى به صورت خود جوش کمیته فنى را تشکیل دهد و برای گزینش افراد معیار و نحوه انتخاب مشخص نداشته باشد یا اینکه از تعداد نفرات زیاد و تفکرهاى متفاوت و حتی متضاد استفاده کند در نوع خود جالب و عجیب بود!
در تمام باشگاه هاى حرفه اى دنیا چه آنهایی که رئیس و هیئت مدیره کاملا فوتبالى دارند چه آنهایى که ندارند، کار انتخاب سرمربى با مدیر ورزشى مى باشد که این مدیر قبل از انتخاب سرمربى و خرید بازیکنان در باشگاه حضور دارد و با شناخت کامل فلسفه باشگاه، بودجه باشگاه و بازیکنان موجود سرمربى جدید و بازیکن جدید خریدارى میکند، سامر در مونیخ، رابرت فرناندز در بارسا و تیکسی بگریستین در من سیتى نمونه هایی برای این مثال هستند. ما شاهد این هستیم که یک نفر با دانش و آگاهى کامل از شرایط باشگاه است که گزینه های تیم را انتخاب می کند نه ٧ نفر آدم تازه وارد و ناآشنا با باشگاه! حالا فکر کنید باشگاه استقلال با این مشکلات مدیریتى چگونه این مسیر را تا انتخاب آقاى شفر طى کرد!
انتخاب آقاى شفر انتخاب نسبتا مثبتى بود؛ اگر نخواهیم سن و عدم شناخت او از فوتبال باشگاهى ایران در کوران مسابقات را در نظر نگیریم! مطمئنا شفر براى فوتبال ما آورد هاى زیادى با خود دارد و این را از چهره او هم می توان فهمید. تنها نگرانى من زمان حضور او در این مقطع مدیریتى و شرایط فنى فعلى استقلال میباشد، اى کاش این مربى در ابتداى یکى از فصول گذشته به استقلال مى آمد تا زمان کافى براى ساخت تیم را مى داشت!
نگران شفرم!
در حال حاضر استقلال مدیریتى دارد که اشتباهات آنان دیگر بر کسى پوشیده نیست. آقای افتخاری و حتی اعضای هیات مدیره روى لبه تیغ قرار دارند. از طرفى دیگر شرایط فنى تیم از تعادل لازم برخوردار نیست که این مهمترین چالش آقاى شفر خواهد بود!
منظورم از تعادل را توضیح بدهم که برداشت اشتباهی صورت نگیرد. اگر بخواهیم فوتبال را به دو بخش، ساخت (تولید حمله) و تخریب (دفاع تیمى و فردى) تقسیم کنیم، در بخش ساخت استقلال شدیدأ دچار مشکل شده همان طور که در ٦ هفته ابتدایى فقط یک گل و آن هم از راه دور به ثمر رسانده. با شناخت کامل فنى و روانى که من نسبت به بازیکنان استقلال دارم به تغییرات مثبت و نسبتأ سریع امیدوارم.
نحوه انتخاب مربیان
مربیان فوتبال ایران باید کسانى باشند که در ایران حضور داشته و اشراف کامل به مشکلات و محاسن تیم فعلى داشته باشند و شناخت کاملى نسبت به شرایط فنى و روحى بازیکنان فعلى داشته باشند. داشتن شناخت از لیگ در حال برگزارى ایران هم برای مربیان بسیار مهم است چون در مرحله اول مهمترین موضوع شناخت هر چه سریعتر آقاى شفر نسبت به این شاخصه ها می باشد.
پس مطمئنا تاثیر گذارترین آدم ها در این راستا کمک هاى او می باشند. مورینیو در مورد اهمیت نقش حضور دستیاران می گوید: اگر من به دنبال این باشم که کمک هایم دائما من را تائید کنند، آدمهاى زیادى هستند که این کار را براى من مجانى انجام میدهند و دیگر نیازى ندارم که به مربى خودم ٥٠٠ هزار دلار بدهم و کمک من اولین کسى هست که من را به چالش می کشد... پس کمک هاى شفر باید از نظر فنى بسیار قوى و به روز باشند و ما حتى میتوانیم از این فرصت براى تولید مربى هم استفاده کنیم. با وجود احترام زیادى که براى دو دوست خوبم قائلم، اى کاش در کمیته فنى حضور نداشتند و بعد به این سمت می رسیدند! حرفه اى نیست که شما اول در جایگاهى باشى که مربى باید مورد تایید شما باشد و بعد از تایید، شما باید براى کار مورد تایید او باشید!
فرهاد مجیدی
با علاقه ام نسبت به فرهاد نظر میدهم، فرهاد باید در شرایط مدیریتى بهتری به استقلال بیاید و در صورت امکان با مربى خارجى جوانترى کار خود را در استقلال شروع کند. امیدوارم استقلال در آینده مدیر ورزشی مناسبى داشته باشد تا بتواند مربیان جوان تر با انگیزه تر و مدرن ترى به استقلال بیاورند. گواردیولا، زیدان، کلوپ، کونته، توخل، و شاهکار آخر مدیریت نوین فوتبال، ناگلسمن ٣٠ ساله، حاصل کار فوق العاده و اعتماد مدیران ورزشى هستند که در ابتدا انتخابشان پر از شک و تردید بود؛ اما نتایج درخشانی گرفتند. در حال حاضر هم در اروپا این چنین مربیانى در آغاز راه وجود دارند. در ایران هم از این مربیان وجود دارد؛ اما مدیرانی که باید به این مربیان اعتماد کنند را نداریم!