بگو شماره ات چند است تا بگویم چه بازیکنی هستی!

انتخاب شماره پیراهن معمولا حواشی فراوانی دارد؛ گاهی سیاسی می شود و گاهی بازیکنان برای گرفتن عدد مورد علاقه خود همه کار می کنند.

به گزارش "ورزش سه"، یادو مامبو، مدافع مدافع مرکزی ایبسفلت یونایتد انتظار داشت هنگامی که با این باشگاه قرارداد امضا می کند، به او شماره 5 را اهدا کنند؛ اما در کمال ناباوری مدیریت باشگاه شماره 18 را برای او در نظر گرفت.

"مامبو شماره 5" یکی از مشهورترین ترانه های دنیای موسیقی بوده و همه انتظار داشتند با توجه به این ترانه، شماره 5 به مامبو اهدا شود.

مامبو گفته بود حتی در مدرسه او "مامبو شماره 5" صدا می کنند، بعدها ادعا کرد که حتی زمانی که این خبر را به همسرش داده، او باور نکرده تا اینکه در نهایت با شروع فصل او نیز واقعیت را پذیرفته است.

در نهایت فشار روی مدیران باشگاه به حدی افزایش یافت که آنها چندی قبل اعلام کردند یک پیراهن شماره 5 به نام مامبو تولید می کنند تا در سایت EBAY به فروش گذاشته شود و بالاترین رقمی که پرداخت شود برای امور خیریه و درمان سرطان صرف خواهد شد.

در مقابل اعداد درج شده روی پیراهن نه تنها وسیله شناسایی بازیکنان در داخل زمین بوده، بلکه بسیار بیشتر از آن دارای اهمیت است. بعضی از شماره پیراهن ها جنبه ای نمادین دارند؛ به طور سنتی بازیکنان خلاق و نابغه پیراهن شماره 10 را بر تن می کنند.

در ترکیب فعلی آرسنال جک ویلشر شماره 10 را بر تن می کند؛ اما اخباری منتشر شده که یکی از شرایط مهم عقد قرارداد جدید اوزیل با توپچی ها دریافت پیراهن شماره 10 از سال آتی و پوشیدن این شماره است. با بازدیدی کوتاه از توئیتر اوزیل در می یابیم که شاید او بیش از حد برای گرفتن این شماره دچار وسواس شده است. فراموش نکنیم اوزیل در ترکیب تیم ملی آلمان و پیش از آن در رئال مادرید نیز از شماره 10 استفاده می کرد.

هری ردنپ در کتاب زندگینامه خود فاش کرد در سال 1996 وقتی وستهام پائولو فوتره را به خدمت گرفت، این بازیکن انتظار داشت شماره 10 را بر تن کند و هنگامی که متوجه شد شماره 16 برای وی در نظر گرفته شده است، باشگاه را با عصبانیت ترک کرد.

فورتره در آن لحظات گفت: "مارادونا، پله و اوزه بیو همگی شماره 10 را بر تن می کنند؛ پس من نیز باید این شماره را در اختیار داشته باشم نه عدد لعنتی 16."

در نهایت فورتره با دادن اجازه استفاده از ویلا و زمین گلف خود به مالک شماره 10 یعنی جان مانکور به آرزوی خود در آن فصل رسید.

هنگامی که روبرتو باجو در سال 1998 قرارداد خود را با اینتر امضا کرد، اصرار داشت که پیراهن شماره 10 را بر تن کند و به همین دلیل رونالدو مهاجم برزیلی اینتر نیز شماره ی 9 ایوان زامورانو را به دست آورد.

در چنین شرایطی، زامورانو اسطوره باشگاه اینتر، تصمیم گرفت روی موضع خود خیلی اصرار نورزد و به جای پوشیدن شماره 9، عدد 8 + 1 در پشت لباسش درج کرد.

در برخی موارد ستارگانی مانند رونالدو با شماره همیشگی خود یعنی عدد 7 برند منحصر به فرد خود را نیز راه اندازی می کنند. در دنیای فوتبال، عدد شماره 7 همیشه متعلق به ستارگان بزرگی بوده است؛ گارینشا، لوئیس فیگو، اریک کانتونا، دیوید بکهام، جورج بست و کنی دالگلیش.

برخی اوقات انتخاب شماره پیراهن رنگ و بویی سیاسی به خود می گیرد. تصمیم جیان لوییجی بوفون برای پوشیدن 88 در پارما به شدت باعث ناراحتی جمعیت یهودی ایتالیا شد؛ زیرا آنها این عدد را به عنوان نمادین نئونازی در نظر می گرفتند. (H حرف هشتم الفبای انگلیسی است، بنابراین 88 برابر با HH یا Heil Hitler است)

اما بوفون که در آن مقطع در تیم ملی جای خود را به تولدو داده بود، دلیل انتخاب شماره 88 را موضوع دیگر دانست. او گفت: "من 88 را انتخاب کرده ام؛ زیرا مرا به یاد چهار توپ می اندازد و در ایتالیا همه ما می دانیم که چه چیزی به معنای داشتن توپ است: قدرت و عزم تا این فصل این توپ ها به منزله بازگشت من به تیم ملی ایتالیا باشد."

نیکلاس بنتنر، مهاجم دانمارکی و سابق آرسنال درخواست پوشیدن پیراهن شماره 52 را به دلیل ادای احترام به حقوق و دستمزد هفتگی 52000 پوندی که پس از امضای قرارداد با این باشگاه دریافت کرد، داشت؛ اما حالا در باشگاه فعلی خود روزنبرگ پیراهن شماره 9 را بر تن می کند.

منبع: گاردین

ترجمه: آریا فاطمی مقدم