کلوپ حالا خودش را در موقعیتی می‌بیند که برندان راجرز در پایان دوران سه ساله حضورش در آنفیلد در سال 2015 می‌دید.
به گزارش "ورزش سه" ، تنها خبر خوب در هفته ناکامی‌های لیورپول این است که حریف امشب‌شان در آنفیلد، چلسی پنج‌شنبه ساعت چهار صبح بعد از پیروزی در آذربایجان برابر قره باغ به لندن رسیده و شاگردان یورگن کلوپ که 24 ساعت زودتر برتری 3 بر صفر در زمین سویا را با تساوی عوض کردند، می‌توانند مطمئن باشند که تیم آنتونیو کونته به اندازه کافی سرحال نیست.
در حال حاضر لیورپول به تمام این جزییات مثبت نیاز دارد، به خصوص وقتی پای بازی با یکی از «شش بزرگ» فوتبال انگلیس در میان باشد. فصل قبل که آنها از مزاحمت بازی‌های اروپایی در امان بودند، در «مینی لیگ شش تیم بالای جدول» اول شدند چون از 10 بازی با چلسی، تاتنهام، آرسنال، منچسترسیتی و منچستریونایتد 5 برد و 5 تساوی و 20 امتیاز به دست آوردند. اما این فصل اوضاع تغییر کرده و زنگ خطر برای کلوپ و بازیکنانش به صدا در آمده. لیورپول در چهار بازی با تیم‌های مدعی تنها یک برد 4 بر صفر برابر آرسنال داشته، با منچستریونایتد بدون گل مساوی شده و 5 بر صفر و 4 بر یک به ترتیب به سیتی و تاتنهام باخته؛ با واتفورد و برنلی که در میان هشت تیم بالای جدول قرار دارند، مساوی کرده. در لیگ قهرمانان هم وضعیت بهتری ندارند و در سه بازی با تیم‌های رقیب صعود از گروه E یعنی سویا و اسپارتاک مسکو سه تساوی کسب کرده‌اند. اما چطور لیورپول از تیمی که آن نتایج را می‌گرفت به تیمی که از هفت بازی مهم این فصل تنها یکی را برده، تبدیل شده؟
آیا رقبا راه خنثی کردن شیوه هجومی کلوپ را آموخته اند؟ یا مربی آلمانی نتوانسته نگرشش را پیشرفت دهد یعنی همان کاری که پپ گواردیولا در منچسترسیتی کرد و نتیجه‌اش این تیم وحشتناک شد؟
جواب هر دو شاید «بله» باشد و کلوپ حالا خودش را در موقعیتی می‌بیند که برندان راجرز در پایان دوران سه ساله حضورش در آنفیلد در سال 2015 می‌دید. راجرز لیورپول را به تیمی هجومی مبدل کرد که از نظر دفاعی در بازی‌های کلیدی ناتوان بود. این مربی اهل ایرلندشمالی البته باید با فروش لوییس سوارس به بارسلونا خودش را منطبق می‌کرد و کلوپ تا به حال اجباری برای تحمل چنین ضربه‌ای نداشته. دوری پنج ماهه آدام لالانا به دلیل مصدومیت که به آخر خود رسیده، قطعا برنامه‌های او را دچار اختلال کرد؛ اما از دست دادن لالانا مثل از دست دادن سوارس نیست. مصدومیت و محرومیت، حضور سادیو مانه را به 12 بازی محدود کرده ضمن اینکه فیلیپه کوتینیو بعد از ناکامی در انتقال به بارسلونا بازیکن همیشگی نبوده اما کدام تیم است که چنین مشکلاتی نداشته باشد؟
مربی آلمانی برای معضل دفاع چپ خود نباید بهانه بیاورد که توسط آلبرتو مورنو در بازی با سویا خودنمایی کرد. هیچ وقت نگرانی بابت تمرکز دفاعی او از بین نرفته؛ اما در این فصل 17 بازی کرده در حالی که اندی رابرتسون مدافع چپ تیم ملی اسکاتلند که تابستان از هال سیتی آمده، تنها سه بازی انجام داده. کلوپ لجبازانه روی مورنو اصرار داشته و علاوه بر آن ترجیح داد 35 میلیون پوند روی الکس آکسلید چمبرلین سرمایه‌گذاری کند - که تنها یک بازی در لیگ برتر در ترکیب اصلی بوده و فقط 127 دقیقه در لیگ قهرمانان بازی کرده- با وجود آنکه آشکارا به هافبکی نیاز داشت که مقابل سویا جای خالی‌اش کاملا به چشم می‌آمد؛ کسی که توپ را نگه دارد و بازی را کنترل کند.
سفر چلسی خیلی چیزها را ثابت می‌کند و نشان می‌دهد لیورپول چقدر زیر نظر کلوپ پیشرفت کرده. او هرگز به چلسی نباخته و لیورپول زیر نظر مربی سابق بوروسیادورتموند همیشه شرایط خوبی داشته؛ اما کاستی‌های این تیم گویا بیشتر از پیش خودش را نشان می‌دهد.
اگر فرم نه چندان خوب آنها مقابل شش بزرگ ادامه پیدا کند و نتوانند مدافع عنوان قهرمانی را شکست دهند، احتمالا لیورپول یک بار دیگر محکوم به نبرد برای چهارمی می‌شود نه تعقیب سیتی در صدر جدول.
گفته می‌شود نبی کیتا هافبک لایپزیگ تابستان آینده با 55 میلیون پوند به آنفیلد می‌آید؛ اما این جنگجو شاید راهش را کج کند اگر جنگ از پیش باخته باشد. کلوپ باید راهی برای چیدن مهره‌های در اختیارش کنار یکدیگر پیدا کند؛ شاید او در حال حاضر نیروهایی که باید را ندارد.
مارک اوگدن
مترجم: سیدعلی بلندنظر، ایران ورزشی
لیورپول 
