به گزارش "ورزش سه" دیدارهای پلی آف لیگ قهرمانان با گل های پرشماری آغاز شدند، با چهار گل در نبرد یووه – تاتنهام، چهار گل در دیدار بازل - منچستر سیتی، چهار گل در بازی رئال مادرید - پاری سن ژرمن و سرانجام پنج گل در دیدار پورتو - لیورپول. هیگواین دو گل زد و هری کین دروازه بوفون را در تورین گشود. ایکای گوندوگان در بهترین بازی اش با پیراهن سیتی برابر یواخیم لو نشسته روی سکوها دو بار دروازه بازل را باز کرد، در حالی که پیش از این فقط سه گل در لیگ قهرمانان زده بود. رونالدو دو گل به پاریسی ها زد، گل صد و پانزده و صد و شانزده اش را که یعنی یک تنه بیش از همه گل های 137 تیمی که در نبردهای لیگ قهرمانان به میدان رفته اند دروازه ها را گشوده.
با این وصف نمایش او طعم دیگری داشت. او که بازی اش بازتابنده درخشش غیر منتظره اش در پیراهنی نو بود، با طراوت، بی ادا، کارساز و تماشایی: محمد صلاح.
آن چه صلاح در دقیقه 29 دیدار پورتو - لیورپول انجام داد حیرت انگیز بود. لیورپولی ها یک بار دروازه پورتو را باز کرده بودند که جیمز میلنر از جناح چپ شوت سهمگینی را روانه دروازه ژوزه سا کرد. سنگربان پورتو مغلوب شد، ولی توپ به تیر دروازه خورد و به میدان بازگشت. در آن لحظات نفس گیر او آن جا بود: شماره یازده لیورپول، محمد صلاح. او توپ بازگشته را مهار کرد و ضربه سر آرامی به آن زد. سپس توپ را با خونسردی بی حصری آن سوی خط دروازه جای داد: گل... پورتو همان جا آب شد، تمام شد. در خانه اش. برابر طرفدارانش.
صلاح تا این برهه از فصل سی گل زده و سیزدهمین بازیکن تاریخ لیورپول است که سی گل در یک فصل زده. او همین حالا جایی کنار بزرگان آنفیلد از کنی دالگلیش تا یان راش و از فرناندو تورس تا لوییز سوارز گرفته. ولی او توانسته به قلمرو یان راش، افسانه آنفیلد، نزدیک شود. راش که در نوک حمله بازی می کرد، راش که بسان یک شکارچی هوشیار ضربه های نهایی را می نواخت، راش که در فصل 87-1986 چهل گل برای لیورپول زد.
یادمان نرفته صلاح مهاجم نوک نیست و در گوش بازی می کند. مهاجمان نوک را با گل های شان ارزیابی می کنیم و بازیکنان گوش را با کارآیی شان. او ما را یاد کریستیانو رونالدو در آخرین فصلش در منچستریونایتد انداخته، با همان درخشش بی حصر: بدو، دریبل کن، شوت بزن، پاس بده، زیر فشارها خونسرد بمان و در دشوارترین موقعیت ها ماموریتت را انجام بده. حالا او دوازده گل با جمع همه گل های کریستیانو در فصل 08-2007 فاصله دارد و در نیمه فوریه به سر می بریم و حداقل چهارده بازی پیش رویش جلب نظر می کنند.
محمد صلاح برغم درخشش فراوانش در لیورپول تا حدی در سایه درخشش هری کین و تاتنهام قرار گرفته. کین که تنها بازیکنی در پنج لیگ برتر اروپا است که بیش از او گل زده: سی و سه گل... همه بزرگان پشت سر صلاح سی و پنج میلیونی که رمی ها با افسوس به او می نگرند ایستاده اند: مسی، رونالدو، سوارز، هیگواین، نیمار، کاوانی و لواندوفسکی.
فصل از نیمه گذشته و لیورپولی ها به درخشش صلاح که در ترکیب با دو مهاجم دیگرشان همه را افسون کرده می بالند. سه مهاجم آنها در شبی باورنکردنی در دراگو پنج بار دروازه پورتو را به آتش کشیدند. همان معجونی که در این فصل تاکنون به 63 گل رسیده: روبرتو فیرمینو برزیلی 21 گل و یازده پاس گل، سادیو مانه سنگالی 12 گل و هفت پاس گل سرانجام او، محمد صلاح مصری با 30 گل و هشت پاس گل.
لیورپول 
