به گزارش "ورزش سه"، زمانی که محمدامین آرام طبع به عنوان تنها گزینه سمت چپ پرسپولیس در لیگ شانزدهم دچار مصدومیت شد، کمتر کسی تصور میکرد دوران پرثبات محسن ربیع خواه در این تیم و از پستی به پستی دیگر آغاز شود. بازیکنی که به زعم برانکو نقطه اتکا و قابل اعتماد او بود و نظر هواداران چیز دیگری بود و از او به سوهان روحشان یاد میکردند.
ربیعخواه اما به عنوان ستاره کارگر تیم در پستهای دفاع چپ، دفاع میانی و هافبک دفاعی برای سرخپوشان به میدان میرفت و از نگاه هواداران هر بار جای یک ستاره را در تیم تنگتر. با تمام این اوصاف او در مدت حضور دو سالهی خود در پرسپولیس در تاریخ تیمی قرار دارد که دو عنوان قهرمانی لیگ برتر و یک سوپرکاپ را از آن خود کرده است. اما بدشانسی بزرگ برای محسن ربیع خواه و شاید برانکو از راه رسیده است و هافبک شماره 18 با پارگی رباط صلیبی مدتها از میادین دور خواهد بود. فرصتی که دیگر بازیکنان را در شرایطی قرار خواهد داد تا نمایش خود را برای اثبات توانایی به اجرا در بیاورند.
اکنون نگاهی خواهیم انداخت به خلا عدم حضور محسن ربیع خواه و شکل احتمالی بازی پرسپولیس بدون این بازیکن؛ برانکو در دیدارهایی که به هر دلیل یکی از هافبک دفاعیهای خود را در اختیار نداشت از حسین ماهینی یا احمد نوراللهی در این پست سود میبرد.
با توجه به شیوه چینش بازیکنان برای برآورده کردن خواستههای کادرفنی محتملترین گزینه برای جانشینی این بازیکن حسین ماهینی به نظر میرسید. بازیکنی با خصوصیات تدافعی و آشنا به نفرات عقب زمین که قادر خواهد بود مانع از شکل گیری موج ابتدایی حمله روی دروازه این تیم شود. اتفاقی که بار دیگر احتمالا قربانی دیگری روی سکوها بعد از محسن ربیع خواه را پیش رو خواهد داشت. با این حال ماهینی در چند دیداری که در این پست به انجام وظیفه پرداخته توانسته عملکرد خوبی از خود به جا بگذارد و برانکو و کادرفنی را کاملا راضی نگه داشته است. مساله اما اینجاست که پرسپولیس در سمت راست دفاعی در صورت جدایی محتمل صادق محرمی و حضورش در فوتبال اروپا با خلا بزرگی مواجه خواهد شد و برانکو قادر نخواهد بود از شماره 13 در پست هافبک دفاعی سود ببرد.
زوج رویایی میانه زمین پرسپولیس با توجه به سیستم خطی سرخپوشان از نگاه هواداران میتواند حضور توام کمال کامیابی نیا و احمد نوراللهی باشد. نوراللهی علیرغم دوری یک سال و نیمه از میادین با توجه به کیفیت فنی و قدرت شوتزنی و دریبلینگ خود یکی از چهرههای محبوب این تیم محسوب میشود. در کنار او کامیابی نیا که به پختگی لازم در سیستم مدنظر برانکو رسیده و با حضوری به موقع در فاز تدافعی و هجومی تیم، سرخها روی توانایی گلزنی او نیز میتوانند حساب باز کنند، این دو را به زوج جالب توجهی در میانه میدان تبدیل خواهد کرد.
برانکو احتمالا در بازی با السد اما روی حضور این دو بازیکن در میانه میدان حساب باز نکند و با توجه به نیاز تیمش برای در اختیار گرفتن میانه زمین و خنثی کردن طراحیهای ژاوی ماهینی را جانشین احمد نوراللهی کند.
قرار گرفتن این دو بازیکن در کنار یکدیگر احتمالا در این فصل شکل نخواهد گرفت اما اگر به هر دلیلی کامیابی نیا به همکاری خود با تیم در فصل آینده ادامه ندهد و عدم تمدید قرارداد و سودای جدایی را در ذهن داشته باشد، یکی از استراتژیهای برانکو ایوانکوویچ خواهد بود. ماهینی با خصوصیات دفاعی خود در کنار احمد نوراللهی قادر خواهد بود بخش اعظمی از خواستههای سرمربی و کادرفنی را در زمین برآورده کرده و البته با توجه به عملکرد درخشان در گذشته و در اختیار داشتن عنوان یکی از دو کاپیتان سرخپوشان کمتر تحت فشار هواداران و انتقادات آنها خواهد بود.
در غیاب محسن ربیع خواه، احتمال دیگری وجود خواهد داشت و آن این است که برانکو به دنبال این باشد تا سیستم تیمش را به 2-4-4 لوزی بازگرداند. در این صورت کامیابی نیا یا حتی نوراللهی و یا ماهینی به عنوان تک هافبک دفاعی در ترکیب سرخپوشان حاضر خواهند شد و سه ضلع دیگر این ترکیب را برانکو با بازیکنان دیگری شکل خواهد داد. ترکیبی که به زعم هواداران و کارشناسان سرخپوشان را تهاجمیتر خواهد کرد و البته برانکو با بیم از فروپاشی ساختار دفاعی تیمش همانند آنچه که در جدال مقابل السد قطر و الهلال عربستان بر سر آنها آمد، از آن خودداری میکند.
سرمربی کروات سرخپوشان راز موفقیت تیمش را همواره عملکرد بازیکنی کارگر و پرتلاش در خط میانی و آنچه که محسن ربیع خواه ارائه میدهد، عنوان میکند. بازیکنی که اوج عملکردش در جدال با الاهلی عربستان و بعد از اخراج کمال کامیابی نیا را شاهد بودیم. اینکه برانکو در غیاب ربیع خواه و با توجه به موفقیتهایی که با این سیستم به دست آورده به دنبال تست بازیکنی با خصوصیات او باشد زیاد است. بازیکنانی که باید دید قادر خواهند بود در تیم پرستاره برانکو نقش پنهانی که او انتظار دارند را به بهترین شکل به اجرا بگذارند یا خیر.