به گزارش "ورزش سه"، روز گذشته اعلام شد که در لیگ هجدهم برخلاف دوره های گذشته، سازمان لیگ مسئولیت اجرای تبلیغات محیطی را عهده دار شده و به صورت مستقیم در این زمینه با شرکت هایی که متقاضی حضور و دیده شدن در فوتبال هستند عقد قرارداد خواهد کرد.
در سال های گذشته این وظیفه برعهده شرکت هایی گذاشته می شد که از طریق مزایده تبلیغات محیطی را با بالاترین قیمت در اختیار می گرفتند، اما همواره این شرکت ها در عمل به تعهدات خود ناکام بودند و حالا سازمان لیگ خودش این مسئولیت را عهده دار شده است.
صادق درودگر رئیس کمیته بازاریابی سازمان لیگ در همین خصوص و در گفتگو با "ورزش سه" با اشاره به اولین روزهایی که این فعالیت در این سازمان آغاز شد، توضیح می دهد: از اولین سالی که لیگ حرفه ای آغاز شد، به دنبال جذب اسپانسر بودیم و پیش از آن در استادیوم آزادی تنها دو تبلیغ وجود داشت که یکی مربوط به دوربین عکاسی بود و دیگری یک فروشگاه ورزشی. رقمی که که آن موقع توافق شده بود 14 میلیون تومان بود که به هیئت فوتبال تهران برای برگزاری مسابقات داده بودند.
وی ادامه داد: در همین حین ما شروع کردیم به جذب اسپانسر و شرکت های تبلیغات محیطی. شرکت های تبلیغات محیطی در آن زمان بیشتر در حوزه تلویزیون فعالیت می کردند. ما مزایده گذاشتیم ولی کسی شرکت نکرد. مزایده دوم را زمان ریاست آقای صفایی فراهانی گذاشتیم که کار گروهی 5 نفره ( دو نفر از اتحادیه و سه نفر از فدراسیون فوتبال) این وظیفه را برعهده داشتند. البته یک نفر از فدراسیون فوتبال مرز بین طرفین بود که علی کاظمی بود.
صادق درودگر با اشاره به اولین فعالیت های جدی صورت گرفته توسط شرکت های متقاضی اظهار داشت: افرادی وارد شدند و شفاها به ما پیشنهادهای 20 میلیون و 30 میلیون دادند. خودم دوست داشتم که این اتفاق هرچه سریعتر برای فوتبال رخ دهد. در این بین شرکتی به نام لوح مهر پیش آمد که آقای دولتی زاده و آقای نصر در آن بودند. مزایده ای ترتیب دادیم و من خودم 180 میلیون پیشنهاد دادم و تبلیغات محیطی را به آن شرکت دادیم.
درودگر ادامه داد: در سال اول شرکت لوح مهر این کار را انجام داد. در سال دوم ما دوباره مزایده گذاشتیم و شرکت همبستگی و لوح مهر پیشقدم شدند و مبالغ 160 و 165 میلیون پیشنهاد دادند. من خودم 300 میلیون زدم و آنها مبلغشان را 330 میلیون تومان کردند. من 350 زدم و آنها 355 زدند و برنده شدند و با هم شروع به کار کردند. در واقع ما یک رقیب فرضی برای این ها بودیم؛ با شرکتی که وجود داشت ولی نمی خواست شرکت کند. سال دوم کار این شرکت با موفقیت انجام شد.
رئیس کمیته بازاریابی سازمان لیگ با توضیح اینکه در ابتدا سازمان لیگ از مبانی و آموزه های بازاریابی مطلع نبود، گفت: در سال سوم متوجه شدیم که یک سری آموزه ها و مبانی مربوط به بازاریابی را نمی دانیم. آقای صفایی دید بزرگ و وسیعی نسبت به این مسائل داشتند و دبیرکل وقت فدراسیون سنگاپور را آورد و استخدام کرد تا بخش بازاریابی و آموزش آن را برعهده بگیرد. آقای استیونسن (دبیرکل وقت فدراسیون سنگاپور) سپس با شرکت همبستگی همکاری مشترکی را آغاز کردند و شرکتی را در خیابان ملاصدرا تاسیس کردند و برای اولین بار شکل های جدیدی در برنامه ریزی تبلیغاتی ابداع کردند. قبل از آنها، شرکت لوح مهر تابلوهای آهنی که برق می زد را به بوم نقاشی تبدیل کرده بود؛ اگر خاطرتان باشد قبلا تبلیغات دیده نمی شد و بوم نقاشی کمک کرد بهتر کار پیش برود. بعد از آن هم تابلوهای گردان پارچه ای را ایجاد کردند که البته مشکلاتی داشت ولی این تجربیات را انجام دادند.
فعالیت شرکت همبستگی و استیونسن 2 سال طول کشید ولی نتوانستند مبلغی را که متعهد شده بودند را پرداخت کنند و تقاضای تخفیف کردند. این موضوع پیگیری حقوقی شد و مقداری از این مبلغ به آنها بخشیده شد و این شرکت هم خسارت زیادی خورد. بعد از این ها خانم کلهر با قرارداد 700 میلیون تومانی آمدند ولی ایشان هم به تمام تعهدات خود عمل نکرد. بخشی از تعهدات را عمل کردند و خسارت خوردند؛ به اعتقاد من تجربه لازم را هم نداشتند.
درودگر در ادامه به ورود شیرازی ( مدیرعامل شرکت امین سیمای کیش که در لیگ هفدهم نیز این مسئولیت را برعهده داشت) اشاره کرد و افزود: بعد از خانم کلهر، آقای شیرازی وارد شدند که آقای شیرازی در دو دوره ای که این کار را انجام دادند به تمامی تعهدات خود عمل کردند و از سایر افرادی که در این مدت با ما همکاری داشتند، استفاده کرد و کار موفقی را با ارتباطات مناسبی که با ریاست صدا و سیما آقای کردان داشت، انجام داد. از دستاوردها و مطالعات و کارشناسان صدا و سیما هم استفاده کرد و به نظرم خود ایشان هم نبوغ خاصی داشت و طی مدتی که با ما همکاری کرد، بدهی خاصی به ما نداشت و کارش را به نظرم در آن زمان خوب انجام داد.
نایب رئیس اسبق کمیته فوتسال کنفدراسیون آسیا در ادامه به ورود کانون ایران نوین به بحث تبلیغات محیطی اشاره کرد و خاطرنشان کرد: سپس شرکت ایران نوین وارد شد که تقریبا همه در موردش می دانند. البته اولین تقاضای خسارت را آقای شیرازی مطرح کرد و نزدیک به 4 میلیارد تخفیف کرد. بعد شرکت ایران نوین قرارداد سه ساله ای امضا کرد که به بخشی از تعهدات خود عمل نکرد و درگیری هایی در این بین به وجود آمد. بعد فناپ و ادامه مشکلات حقوقی و باز هم آقای شیرازی (لیگ هفدهم) که باز هم مشکلاتی داشتیم و پرداختی هایی ضعیفی داشتند. وثیقه هم نداده اند ولی الان در جلساتی که داشته ایم قرار شده که این پرداختی ها را انجام دهند.
مدیرعامل سابق باشگاه ملوان بندرانزلی در مورد اینکه سازمان لیگ و بهاروند رئیس سازمان لیگ از 2 سال پیش می خواستند که این کار توسط خود سازمان پیش برود، توضیح داد: خب آقای بهاروند از دو سال پیش تاکید داشت که سازمان لیگ خودش این کار را برعهده بگیرد ولی نمی توانست موافقیت هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال را جلب کند و توجیه نمی شدند و این کار را به عقب می انداختند. وقتی من به سازمان لیگ آمدم، جلساتی با هیئت رئیسه سازمان لیگ داشتم و قرار بر این شد که خودمان این کار را انجام دهیم.
وی با اشاره به همکاری با دانشکده مدیریت دانشگاه تهران برای پیشبرد بهتر موضوعات اظهار داشت: کارشناسی هم کردیم و دیدیم که پتانسیل این کار وجود دارد. با بخش پژوهشی دانشکده مدیریت دانشگاه تهران هم مذاکراتی داشتیم و قیمت گذاری کردیم. دیدیم که ارزشی که بدست می آوریم، ارزش واقعی نیست و نه تنها ارزش واقعی نیست که هیچ چیز در اختیار ما نیست. وقتی شرکتی قرارداد خود را منعقد می کند، می رود و دیگر توجه نمی کند. نه چک ها را می دهد، نه وثیقه می دهد، نه دریافتی از شرکت ها را می دهد و در مجموع تضامین لازم را نمی دهد و همین باعث می شود که سازمان های مختلف، مردم و رسانه ها معترض شوند. در نهایت ما امسال وارد شدیم و بعد از سه ماه تلاش در هیات رئیسه سازمان لیگ این موضوع را به تصویب رساندیم. آقای بهاروند و دیگر اعضای هیئت رئیسه سازمان لیگ (آذری، شیرازی، قنبری) موافقت و حمایت کردند و بعد از چند جلسه کارشناسی به هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال رفت. در هیئت رئیسه یکی از اعضا شدیدا مخالف بود و این طرح را رد کرد؛ وقتی من به دیدار آقای بهاروند رفتم تا خبر خوش از آنها بگیرم، ایشان به من خبر دادند که هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال این طرح را رده کرده اند. من به آقای بهاروند گفتم که آیا خودتان قلبا این کار را قبول دارید یا نه؟ و ایشان هم گفتند که بله و من گفتم که پس چرا بیشتر اصرار و تلاش نمی کنید؟ گفت من تلاش خودم را کردم و من گفتم خواهشا بیشتر تلاش کنید. ایشان گفتند که موافقت آقای تاج را بگیرید و من پیش آقای تاج رفتم و همه مسائل را توضیح دادم. خوشبختانه در جلسه هیئت رئیسه بعدی این طرح تصویب شد و همه اعضا موافقت کردند.
رئیس کمیته بازاریابی فدراسیون فوتبال در ادامه به محاسن روش جدید اشاره داشت و اضافه کرد: این کار با مطالعه انجام شده تا از این به بعد سازمان لیگ فوتبال ایران، سازمان
پویایی از لحاظ درآمدی باشد و دپارتمان درآمدزایی و تبلیغات محیطی در سازمان لیگ ایجاد شود. همچنین یک کمیسیون تبلیغات محیطی قرار است که در سازمان لیگ ایجاد شود که البته این ها به تصویب رسیده و قرار است کار خودشان را شروع کنند.
درودگر در مورد رویه جدید کار و نحوه پرداختی پول به باشگاه ها بیان کرد: قرار ما بر این است که بین شرکت های دارای صلاحیت، اعتبار و تجربه و حسن شهرت که در قراردادها با ما درست عمل کرده اند، با این ها بتوانیم دوباره قرارداد منعقد کنیم؛ اما اینبار نه به عنوان مجری تبلیغات محیطی و طرف قرارداد شرکت های اسپانسر، بلکه فقط به عنوان مجری تبلیغات محیطی؛ یعنی فقط اجرا می کنند و قراردادها با سازمان لیگ منعقد می شود. شماره سازمان لیگ در اختیار شرکت ها قرار می گیرد و پول ها به این حساب می آید و توزیع می شود. به هر صورت با این روش می توانیم هر 2 ماه به باشگاه ها پرداخت داشته باشیم تا شرایطشان تغییر کند. اینکه ما ماه ها و گاهی نیم فصل هیچ پرداختی به باشگاه ها نداشته باشیم، این زیاد زیبنده سازمان لیگ نیست و امسال امیدواریم این مهم را اجرا کنیم.
درودگر اینگونه صحبت هایش را خاتمه داد: در بدترین حالت ما از این چیزی که الان به دست آوردیم، کمتر به دست نخواهیم آورد و قطعا درآمد باشگاه ها بیشتر خواهد شد و پول بیشتری به دست آنها و البته به موقع به دست آنها خواهد رسید. برخی از باشگاه های ما به دسته پایین تر رفتند، نه به خاطر عدم توانایی فنی که به دلیل عدم توانایی مالی. ما انصاف و عدالت را در توزیع منابع مالی در بین استان های مختلف کشور نداریم. امکاناتی که در استان هایی مثل اصفهان، آذربایجان شرقی و خوزستان وجود دارد، در خیلی شهرهای دیگر وجود ندارد و متاسفانه خیلی از باشگاه های ما در لحظه ای که باید پول داشته باشند تا برای جذب بازیکن بدهند، یا به سفر بروند یا انگیزه ایجاد کنند، نمی توانند این کار را کنند و تیمشان علیرغم توان فنی بازیکن، مدیر و مربی به دسته پایین تر سقوط می کند. شرایط باید به گونه ای باشد که فاصله امکانات و فاصله توان مالی آنقدر زیاد نباشد که علت اصلی سقوط تیم ها منابع مالی باشد. ما می خواهیم این کار را انجام دهیم و به طور مساوی مبلغی به باشگاه ها بدهیم تا رشد فنی و اقتصادی باشگاه ها را هم حمایت کنیم.
