سایت رسمی فوتبالی - یادداشت مارسل دسایی ستاره سابق تیم ملی فرانسه برای جام جهانی از نظرتان می گذرد.
بدون شک یکی از مهمترین اتفاقات دور اول رقابت های جام جهانی مشکلات مدعیان قهرمانی برای پیروزی در مسابقات خود بود. موضوعاتی تغییر کرده است. کلید واژه این تغییرات قدرت و باور است.
حالا کشورهای کوچکتر به ظرفیت خود برای ایجاد مشکل و به چالش کشیدن قدرت های قدیمی دنیای فوتبال باور دارند. برای مثال به ناامیدی و ناراحتی شدید بازیکنان تونس بعد از باخت برابر انگلیس اشاره می کنم. این کشورهای به اصطلاح کوچک تر واقعا به این باور رسیده اند که می توانند مشکلاتی را برای تیم های بزرگ ایجاد کنند.
ما شاهد تغییر چهره فوتبال با عملکرد ایسلند در یورو و اینجا در روسیه در دیدار برابر آرژانتین بودیم. ما پیروزی مکزیک بر آلمان را دیدیم که بر اساس باور و قدرت تاکتیکی آنها به دست آمد. آنها هرگز در طول بازی در برابر مدافع عنوان قهرمانی کوتاه نیامدند و نمایش خوبی را از خود نشان دادند.
من به یاد دارم که ما چه شروع بدی در جام جهانی 2002 داشتیم. بازی را در حالی که قهرمان جهان و اروپا بودیم به سنگال واگذار کردیم. در فوتبال مدرن همه تیم های با برنامه می توانند شما را دچار مشکل کنند. نام های بزرگ دیگر ترسناک نیستند. از نظر فیزیکی آنها آماده مقابله با کشورهای بزرگ هستند و حالا باید دید که انرژی آنها هم ادامه پیدا می کند تا این نمایش ها را تکرار کنند.
از بین تمام مدعیان، من تحت تاثیر اسپانیا قرار گرفتم. هرچند آنها موفق به پیروزی در برابر پرتغال نشدند. اسپانیایی ها نشان دادند که از نظر فیزیکی و تاکتیکی برای این جام جهانی آماده هستند. آنها چند اشتباه دفاعی انجام دادند که تاوان آن را نیز دادند اما با انسجام خوبی بازی کردن. این بالاترین سطح فوتبال بود که تا به امروز در این رقابت ها شاهد بودم. اسپانیا هم این را می داند که هر بازی در برابر کریستیانو رونالدو قرار نمی گیرد.
ما مشکلات برزیل در جریان تساوی با سوییس را نیز دیدیم. آنها توانایی زیادی برای دریبل زدن دارند و البته این در خون آنهاست اما تک روی و عدم بازی با تیم نیز به خوبی در بازی آنها دیده می شد. آنها با یکدیگر بازی نمی کردند. آنها هنوز تیم نیستند و من انتظار بیشتری از آنها داشتم. در حالیه که فیلیپه کوتینیو هوشمندانه با توپ بازی می کرد، ویلیان کاملا محو بود.
نیمار چنان برای خودش بازی می کرد که تاثیری در بازی نداشت. هر زمان که توپ به او داده می شد، بازی را کند می کرد و اهمیتی نداشت که این کار درست بود یا نه. چون او می دانست که استعداد و توان تغییر بازی را دارد. می توانستید تاثیر این موضوع که نیمار می خواست ثابت کند بازیکنی که می تواند کار خاصی انجام دهد را ببینید. اما او باید بداند که در سطح ملی اینگونه نیست. او می تواند بازیکن بزرگی باشد اما باید به تیم هم فکر کند.
شما باید به هم تیمی خود فکر کنید و با آنها بازی کنید. یکی دو انجام دهید و برای حمله به دروازه حریف مثلثی حرکت کنید تا بتوانید تغییر ایجاد کنید. هر زمان که او با کوتینیو و مارسلو این کار را کرده یک گل برای برزیل به ارمغان آورده است. اما این کافی نیست.
فرانسه برای استفاده از توانایی و سرعت کیلیان امباپه و عثمان دمبله با سیستم 3 – 3 – 4 در برابر استرالیا به میدان رفت. یک بار دیگر دیدیم که هر بار الیویه ژیرو آنجا نیست، جای خالی اش به خوبی دیده می شود. وقتی او به زمین آمد سیستم به 2- 4 – 4 تغییر پیدا کرد و توازن بهتر شد. حالا دوست من، دیدیه دشام، در موقعیت قرار دارد که باید با آن کنار بیاید. آیا او با دو هافبک به میدان می رود و به گریزمان اجازه می دهد که در کنار ژیرو بازی کند؟ بدون شک فرانسه نمی توانست به خوبی از توپ استفاده کند و اگر می خواهد در مراحل بالاتر حضور داشته باشد باید بهتر از آنچه در برابر استرالیا انجام دهد را از خود به نمایش بگذارد. اما حالا ما می دانیم که یک پیروزی برابر پرو حضور ما در مرحله بعد را قطعی می کند.
هری کین انگلیس را نجات داد و من چیزهای خوبی در نمایش آنها دیدم. اما می توان گفت که کمبود تجربه در این تیم وجود دارد و شاید نبود یک رهبر از نظر تکنیکی نیز به چشم بیاید. برای مثال من از دله علی انتظار بیشتری داشتم. بگذارید بگویم که من چیزی ندیدم که من را به این فکر بیندازد که انگلیس می تواند قهرمان جام جهانی شود.
از سوی دیگر عملکرد بلژیک در برابر پاناما قانع کننده بود. با اینکه آنها کمی در یورو 2016 ناامید کننده بودند، حالا می توانید رشد و پختگی آنها را ببینید. آنها آغاز بسیار خوبی در این رقابت ها داشته اند تا کیفیت خود را نشان دهند.
تعدادی از بازیکنان هستند که می دانند این فرصت برای نسل آنها همین یک بار یا هرگز است. من بازیکنان زیادی دیدم که آماده قبول مسئولیت هستند. تیم بلژیک پر از استعداد و حضور به موقع در محوطه جریمه است. من می دانم که رقیب آنها پاناما بود اما من تحت تاثیر بلژیکی ها قرار گرفتم و شما حس می کنید که آنها می توانند در کنار یکدیگر مسیر زیادی را طی کنند.
