سایت رسمی فوتبالی - وینگر تیم ملی انگلیس، رحیم استرلینگ، می گیود که دیگر نگرانی بابت هجمه رسانه ها به دلیل تتوی خود ندارد.استرلیتگ 23 ساله اخیرا به دلیل تتوی یک اسلحه روی پای خود در مرکز توجه رسانه ها قرار داشت.
به گزارش فوتبالی، او پیش از این نیز برای خرید لباس از برند چین پریمارک برای نامزدش و همچنین خرید خانه برای مادرش نیز درگیر این مسائل شده بود.بازیکن منچسترسیتی که در لندن و با مادر و خواهرش بزرگ شده می گوید: " 15 سال پیش ما دستشویی ها را تمیز می کردیم و صبحانه ها را از ماشین های فروشی می گرفتیم. صحبت هایی در بعضی رسانه ها هست که من وسایل گرانقیمت دوست دارم. چند سال قبل من اجازه می دادم که این صحبت ها روی من تاثیر بگذارد. اما حالا تا هر زمان که مادر، خواهر و فرزندم استرس نداشته باشند، من خوب هستم. "
استرلینگ دومین جام جهانی خود را در روسیه تجربه می کند و در پیروزی 2 – 1 انگلیس بر تونس در روز دوشنبه حاضر بود.
هرچند ممکن است او در بازی روز دوشنبه در برابر پاناما روی نیمکت بنشیند. این تصمیم احتمالی وقتی دستیار سرمربی انگلیس، استیو هولاند یادداشت های تمرینی را در اردوی تیم در رپینو در دست داشت، فاش شد.
بعد از کشته شدن پدرش وقتی استرلیتگ تنها دو ساله بود، مادرش جاماییکا را ترک کرد و برای تحصیل به انگلیس رفت و فرزندانش را پیش مادربزرگشان در کینگستون گذاشت.
استرلینگ و خواهرش در پنج سالگی به مادرشان در لندن پیوستند. خواهر بزرگتر او بود که استعدادش در فوتبال را تشخیص داد و هر روز که مادرشان سر کار بود، با او برای تمرین کردن با تیم کیو پی آر همراهی می کرد.
آنها بعد از مدرسه مستقیم به زمین تمرین باشگاه هثرو می رفتند و بعد از هشت ساعت با اتوبوس به خانه برمیگشتند.
استرلینگ در سال 2010 از کیو پی آر به لیورپول رفت و در 95 بازی 18 گل به ثمر رساند. در سال 2015 او به منچسترسیتی پیوست.
او اولین بازی خود با پیراهن تیم ملی انگلیس را در نوامبر 2012 انجام داد اما برای به ثمر رساندن اولین گل ملی خود 3 سال صبر کرد. حالا او 2 گل در 39 بازی به ثمر رسانده و آخرین گل او در سال 2015 بوده است.
استرلینگ و خواهرش با مادرشان کار می کردند. ساعت پنج صبح بیدار می شدند و به او کمک می کردند که دستشویی های هتل را تمیز کند.او می گوید: " من با خواهرم بر سر اینکه چه کسی دستشویی را تمیز کند و چه کسی روتختی ها را ببرد، بحث می کردم. تنها نکته خوب این بود که مادرم به ما اجازه می داد که بعد از پایان کار هر چه می خواهیم برداریم. او با دست خالی به این کشور آمد و در طول تحصیل با تمیز کردن دستشویی و تعویض روتختی خرج خود را در آورد و حالا مدیر یک مرکز پرستاری است و پسرش برای تیم ملی انگلیس بازی می کند. "
استرلینگ بیشتر زمان کودکی خود را در ومبلی و در سایه رویای خود گذارند و از باغچه پشتی خود ساختن ورزشگاه جدید را دید. او در 17 سالگی به تیم ملی انگلیس دعوت شد و حالا دومین جام جهانی خود را تجربه می کند. اما اولین حضور او در ویمبلی در برابر دانمارک در مارچ 2014 بسیار خاص بود.او در این باره می گوید: " باورنکردنی ترین بخش آن نشستن در اتوبوس در مسیر ورزشگاه بود. در تمام مسیر از پنجره به جاده هارو نگاه می کردم. با خودم فکر میکردم اینجا خانه ای بود که دوستانم در آن زندگی می کردند. آنجا پارکینگی بود که در آن اسکیت می کردیم. آنجا کنج خلوتی بود که با دوستانمان صحبت می کردیم. و اینجا چمنی است که من آرزوی بازی کردن در آن را داشتم. "
او اضافه کرد: " اگر مانند من بزرگ شده اید به آنچه رسانه ها می خواهند به شما بگویند گوش ندهید. آنها تنها می خواهند لذت شما را از بین ببرند. آنها می خواهند شما را پایین بکشند. انگلیس هنوز جایی است که یک پسر شیطان که هیچ چی ندارد می تواند رویای خود را زندگی کند. "
4125
