به گزارش "ورزش سه"، در آرژانتین همه منتظر آزمون واقعی در مقابل کرواسی بودند. تیمی با رهبری معمار اصلی رئال مادرید، لوکا مودریچ. در آرژانتین همه انتظار داشتند شاهد بازی پر فراز و نشیبی باشند که در نهایت با استفاده‌ی آرژانتین از فرصت‌ها به نفع آلبی‌سلسته به پایان برسد. حرفهای مودریچ پیش از بازی برای رسانه‌های آرژانتین سوژه‌ی مهمی بود، آنجا که مودریچ می‌گفت کرواسی خاویر ماسکرانو را از روند بازی حذف خواهد کرد و مسی به تنهایی نمی‌تواند همه کار بکند. ولی آیا سمپائولی هم این حرفها را شنیده بود و آنها را جدی گرفته بود ؟
فشار ناشی از دو قهرمانی در جامهای جهانی، رویاهای چهل میلیون هوادار آرژانتینی، اسطوره‌ی درخشش دیه‌گو مارادونا در ادوار گذشته‌ی جام جهانی و حضور او در ورزشگاه، سنگین‌تر از آن بود که راه‌راه پوشان از پس آن برآیند و بازی با شکست تلخ 3-0 آلبی‌سلسته به پایان رسید. آرژانتینی‌ها در بازی خشنی که با 33 خطا و 7 کارت زرد همراه بود، در مقابل کرواسی خرد شدند.
مارادونا می‌گرید. اگر بزرگترین نماد یاغی‌گری آرژانتینی گریه می‌کند، پس بر دیگران هم حرجی نیست. روزنامه‌نگاران آرژانتینی از اولین لحظه‌ی بعد از شکست، سیل اشک‌های یک ملت را در خبرها و تحلیل‌های خود جاری می‌کنند.
وبسایت دیاریو اوله خیلی سریع تیتر می‌زند " شوالیه‌های درد "، تیتری که بازی کنایی با معنای نام خانوادگی کابایرو دروازه‌بان آرژانتین و باشگاه چلسی است.
درمتن گزارش بعد از تحلیلی جامع درباره‌ی بازی، پاراگرافی بسیار تند و تیز نوشته می‌شود که بدترین کابوسهای هواداران امیدوار آرژانتین را زنده می‌کند " آرژانتین بد باخت ... و حالا در آستانه‌ی حذف از جام جهانی قرار دارد ". نویسنده در ادامه حقایق تلخی را در مقابل چشمان خوانندگان می‌گذارد که هواداران، پیش از شروع بازی، آنها را غیرممکن می‌دانستند " ممکن است از بازی مقابل کرواسی هم بدتر بازی کنیم. ممکن است یکی از بدترین شکست‌های تاریخ جام جهانی را به نام خود ثبت کنیم. ممکن است ببینیم بهترین بازیکن دنیا، بدترین بازی دوران حرفهای خود را انجام می‌دهد "
گزارش در پایان با فونت درشت و های‌لایت شده می‌نویسد " آنها شوالیه‌های درد هستند، کسانی که روح و روان میلیونها آرژانتینی را به درد آوردند و رنجور کردند، و البته هزاران آرژانتینی‌ای که به آن سوی دنیا سفر کرده بودند به این امید که تیم‌شان دست‌کم برای فتح جام بجنگد "
مجله‌ی رقیب، ال‌گرافیکو که به تاریخ 99ساله‌ی خود می‌بالد و در سالهای اوج مارادونا 139 بار روی جلد خود را به این اسطوره‌ی آرژانتینی اختصاص داده، شاید عمدی، بی سر و صدا از کنار باخت آرژانتین عبور کرده. هر چند باید گفت ال‌گرافیکو از مدتها پیش به خاطر آنچه ناتوانی در همراه شدن با عصر دیجیتال خوانده شده، در آرژانتین مورد انتقاد قرار گرفته.
اما فارغ از رسانه‌های مکتوب، تلویزیون‌های آرژانتینی هم به این سوگواری ملی می‌پیوندند. تلویزیون گرونیکا با انواع و اقسام روش‌های تصویری و صوتی، باخت بزرگ تیم ملی را به عنوان بزرگترین شکست سالیان اخیر به مخاطبین القا می‌کند. خبرنگار این شبکه سپس به میدانهای بوئنس‌آیرس، به یکی از محل‌های تجمع هواداران تیم ملی رفته و میکروفون به دست، برای ضبط نظرات مردمی دست به کار می‌شود.
گزارشگر آنچه می‌بیند را " صورت‌های پر درد " معرفی می‌کند. کمی بعد از یکی از هواداران پرسیده می‌شود " کدام بازیکن در میدان، کمتر از بقیه بد بود ؟ " و این افتخار به ماسکرانو تعلق می‌گیرد. گزارشگر از هوادار دیگری می‌پرسد " آیا مسی در پلی‌استیشن بهتر از دنیای واقعی است ؟ "
در آرژانتین فقط یک روزنامه می‌تواند بر غلبه‌ی احساسات غلبه کرده و به تیم ملی کشورش نتازد. روزنامه‌ی لا ناسیون، بزرگترین روزنامه‌ی راست میانه‌ی کشور که گفته می‌شود با ارتش ارتباطاتی نزدیک دارد با درج یک گزارش 150 کلمه‌ای معتدل، بازی تیم ملی کشورش با کرواسی را پوشش می‌دهد. لا ناسیون، خشم 40 میلیون آرژانتینی را نادیده گرفته و ترجیح می‌دهد واقعیت‌های خشک را بازتاب دهد. تیتر روزنامه این است " آرژانتین در مقابل کرواسی تحقیر شد و حالا آینده‌ی تیم ملی در جام جهانی در هاله‌ای از ابهام قرار دارد ". بله، شاید به نظرتان انتقاد تندی به نظر برسد، ولی تصور کنید شدت خشم ملت در آرژانتین تا چه اندازه بوده که این تیتر را بیش از حد محافظه‌کارانه دانسته و به آن حمله‌ور می‌شوند.
ناسیون در گزارش خود اشاره می‌کند که تعویض‌های سمپائولی تاثیری در بازی نداشته و تیم ملی کاملاً گیج به نظر می‌رسیده. در اشاره به اشتباه مرگبار کابایرو، گزارش ناسیون که مشخص است در دفتر سردبیری با آن بسیار کلنجار رفته شده، تنها از صفت "فاحش" استفاده می‌کند. طبیعی است که تعبیر اشتباه فاحش در این روزهای پرتنش آرژانتین، نمی‌تواند داغ دلهای چهل میلیون هوادار را تسکین دهد.
