سایت رسمی فوتبالی - برزیل با وجود اینکه مدعی قهرمانی در جام جهانی بود در مرحله یک چهارم نهایی و با قبول شکست 2 – 1 برابر بلژیک حذف شد. آنها موقعیت های بسیاری را در برابر تیمی از دست دادند که به خوبی فشار می آورد و با ضد حملات به آنها ضربه می زد. تاکتیکی که نقطه ضعف برزیلی ها را نشانه رفته بود.
به گزارش فوتبالی، آنها در بازی اول با سوییس مساوی کردند و بعد از آن سه پیروزی 2 – 0 پیاپی در برابر کاستاریکا، صربستان و مکزیک به دست آوردند تا برای صعود به نیمه نهایی با تیم روبرتو مارتینز روبرو شوند.
گل به خودی فرناندینیو و گل کوین دی بروینه برای صعود بلژیک به جمع چهار تیم کافی بود. برزیلی ها نیز بعد از دست دادن موقعیت های گل فراوان و پنالتی مشکوکی که از سوی میلوراد مازیچ برای آنها گرفته نشد، خود را بدشانس می دانند.
این باخت به این معنا بود که برزیل بار دیگر باید در مرحله یک چهارم نهایی از جام جهانی خداحافظی کند.
در این مطلب به بررسی سه بازیکنی می پردازیم که در لحظه ای که برزیل بیشتر از همیشه به آنها نیاز داشت، عملکرد خوبی نداشتند.
3. فرناندینیو
عکس بالا به خوبی نشان می دهد که ضعف فرناندینیو کجا بود و چرا او شایستگی قرار گرفتن در این لیست را داشت. نام های دیگر نیز می توانستند در این فهرست حضور داشته باشند اما با توجه به نقش مهمی که او در رکورد شکنی این فصل منچسترسیتی داشت، عملکردش در روسیه بسیار پایین تر از حد کیفیتش بود.
او در همه بازی ها به عنوان بازیکن تعویضی به زمین آمد اما در مرحله یک چهارم نهایی به دلیل مصدومیت کاسمیرو در ترکیب اصلی قرار گرفت. روی کاغذ این جابجایی چندان غیر منصفانه نبود و به نظر نمی رسید که اتفاق خاصی رخ دهد. اما در واقعیت این طور نبود.
کاسمیرو بدون شک هافبک دفاعی کاملی است اما او هم مانند هر بازیکنی نقاط ضعف دارد. این بازیکن کم تحرکی خود را با جایگیری هوشمندانه، حضور در عمق و جلوگیری از ریسک پیش از آن که تبدیل به خطر جدی شود، جبران می کند.
اما فرناندینیو اینطور نیست. او مشتاق است که هرجا می شود به توپ برسد، از حضور مهاجم در برابر خودش نمی ترسد و از انجام خطای تاکتیکی بر روی حریف نیز خوشحال می شود.
اگر این بازیکن تلاش می کرد که اشتباه خود را جبران کند، می شد او را برای به ثمر رساندن گل به خودی بخشید اما او در نبردهای هوایی بسیار ضعیف بود. با این حال او مداوما از نبردهای خط میانی جا می ماند و حضورش برای حل این مشکل کافی نبود.
این بازیکن 5 سد انجام داد که بیشتر از هر بازیکن دیگری در زمین بود اما نتوانست یک تکل درست یا یک دفع توپ داشته باشد و دو خطا نیز روی بازیکنان بلژیک انجام داد.
2. گابریل ژسوس
گابریل ژسوس علیرغم داشتن توانایی های درخشان بازی ناامید کننده ای برای برزیل در جام جهانی انجام داد. او انتخاب اول تیته برای مهاجم نوک در جام جهانی بود که به روبرتو فیرمینو ترجیح داده می شد و این شرایط را بدتر می کند.
دوندگی خستگی ناپذیر برای موفقیت یک بازیکن خصوصا یک مهاجم که وظیفه اصلی اش گلزنی است، کافی نیست. ژسوس نتوانستدر 407 دقیقه حضورش در زمین حتی یک گل وارد دروازه حریف کند و وقتی مهاجم منچسترسیتی فرصت این کار را پیدا می کرد نیز تصمیمات اشتباهی می گرفت.
روشن بود که استعداد درخشان نیمار به این معناست که او توجه همه را به خود جلب می کند و در همین زمین ژسوس می توانست او را حمایت کند.
با تمام خدماتی که از سوی سایر بازیکنان به او داده می شد، تنها کاری که توانست انجام دهد تلاش زیاد در هنگام از دست دادن توپ و کوشش برای بازپس گیری آنها با مجبور کردن بازیکن حریف به اشتباه بود.
با این حال او لمس توپ زیادی در هر بازی نداشت. این در حالی است که انتظار می رفت پخته تر بازی کند و برای بالا بردن اعتماد به نفس خود موقعیت هایی را ایجاد کند.
این اتفاق رخ نداد. اینکه تمرکز او بر پر کردن جای نیمار بود سوال دیگری است اما وقتی زمان او می شد که گلزنی کند یا یک همکاری حیاتی در زمین انجام دهد، او خشکش می زد یا تصمیم اشتباه می گرفت.
او رقابت ها را بدون گل و پاس گل به پایان برد. او می داند که با وجود موقعیت های زیادی که داشت باید کار بیشتری انجام می داد.
1 . نیمار
با حذف لیونل مسی و کریستیانو رونالدو، نیمار – وارث تاج و تخت آنها – می دانستن که فرصتی طلایی برای رساندن برزیل به ششمین جام قهرمانی و بیرون آمدن از زیر سایه این بازیکنان و ساکت کردن منتقدان دارد.
اما این اتفاق نیفتاد. حتی تلاشی نیز برای رخ دادنش صورت نگرفت. از نظر عملکرد تنها فیلیپه کوتینیو بهتر از این بازیکن 26 ساله بود. 23 پاس کلیدی، 22 دریبل موفق، دو گل و پاس گل در پنج مسابقه آمار نیمار بود.
شرایط می توانست بدتر باشد اما این آمارها برای یک فوق ستاره خیلی خوب نیستند. چرا که حتی نمی خواهم در این باره صحبت کنم که در کل جریان بازی این مهاجم پی اس جی 14 دقیقه روی زمین دراز کشیده و تظاهر به مصدومیت می کرد.
مشکل نیمار هرگز استعداد نبوده بلکه استفاده از آن در لحظات کلیدی برای او مشکل ساز است و مشخص است که او در بازی های بزرگی این مشکل را ندارد.
بازی پی اس جی در برابر رئال مادرید در فصل گذشته لیگ قهرمانان اروپا به خوبی نشانگر این موضوع بود. او وقتی حریفان را پشت سر می گذاشت بسیار راحت تر از زمانی بود که باید در برابر دروازه تصمیمی درست می گرفت و نمی توانست این کار را انجام دهد.
این اتفاق در برابر بلژیک نیز رخ داد. او 7 پای کلیدی و 3 دریبل داشت، هرچند 5 بار توپ را از دست داد.
نمایش های او در محوطه جریمه برای همه تکراری شده است. بسیاری از منتقدان معتقد هستند که این رفتارها باعث شد تا داور خطای روی ژسوس از سوی هم تیمی اش، وینسنت کمپانی را نیز نگیرد.
نیمار بعد از شکست 2 – 1 گفت: " می توانم به شما بگویم که این غمگین ترین لحظه زندگی ورزشی من است. درد این موضوع بسیار زیاد است چون می دانیم که می توانستیم صعود کنیم. پیدا کردن قدرت بازگشت دوباره به فوتبال بسیار سخت است اما مطمئن هستم که خدا قدرت رویارویی با هرچیزی را به من می دهد. "
اگر او قصد داشته باشد که بهترین بازیکن دنیا شود، عملکردش در جام جهانی نشان داد که چرا باید تلاش بسیار زیادی برای رسیدن به این عنوان انجام دهد، پیش از آنکه دیر شود.
