حمیدرضا صدر به کالبدشکافی آرسنال به رهبری اونای امری در اولین گام پرداخته، به شکست دو گله از منچسترسیتی...
روی یکی از بنرها بالا رفته با ترکسی سرخ و سپید نوشته بودند "آغاز عصر نو". بسیاری از طرفداران آرسنال از ته دل به آغاز عصر نو دل بسته بودند، به دوران پساونگر، ولی عصر نو یادآور گذشته شده بود، شبیه"عصر کهنه": نمایشی معصومانه آمیخته به جان کندن و سرانجام پذیرش شکست.
نود و دو روز از رفتن ونگر سپری شده بود. نود و دو روز از وداع آرسن و رکورد شکنی های سیتی در لیگ گذشته بود. رخدادهای پرشماری در آن نود و دو روز افتاده بودند: جام جهانی خیال انگیزی برگزار شده و جانشین ونگر را معرفی کرده بود، اونای امری را. در آن نود و دو روز خیلی چیزها تغییر کرده بودند، ولی خب خیلی چیزها هم تغییر نکرده بودند. سیتی با پپ همان تیم مقتدر باقی مانده بود و آرسنال با امری همان آرسنال دوران ونگر مانده بود.
سوت پایان را که کشیدند آرسنال در اولین دیدار به رهبری امری 2-0 مغلوب سیتی شده بود. آغاز امری برخلاف آغاز ونگر در آرسنال بود توپچی ها بیست و دو سال پیش در نخستین بازی به رهبری ونگر، بلکبرن را 0-2 شکست داده بودند و ترکیب بازیکنان قدیمی و جدید - از تونی آدامز و یان رایت تا دنیس برکمپ و پاتریک ویرا - معرکه به نظر می رسیدند. سوت پایان را که کشیدند ترکیب قدیمی ها و جدیدی ها نومید کننده بودند و فصل پیش را به یاد می آوردند که آرسنال فصل پیش طی سه رویارویی با سیتی سه بار مغلوب شده و هر بار سه گل دریافت کرده بود، جمعا 9 گل. سوت را که کشیدند بسیاری از آرسنالی ها پس از گل دوم سیتی با سرهایی پایین افتاده ای روانه خانه های شان شده بودند و امری هم طی یازده نبرد با پپ یک بار هم پیروز نشده بود.
شکست دو گله از سیتی قهرمان خفت بار نبود، ولی فاصله عمیق با سیتی را به رخ کشید. گل زود هنگام استرلینگ چنان فارغبالانه به ثمر رسید که نیمکت نشینان سیتی طی لحظاتی باور نکردند توپ بر تور سنگر توپچی ها نشسته. احتمالا طی لحظاتی تصور کردیم آرسنال پاسخ گل استرلینگ را خواهد داد. آلکساندر لاکازت در دقیقه 54 وارد شد ولی پپ بلافاصله دی بروین را جانشین مارز کرد و برناردو سیلوا - که پارسال در همین میدان دروازه آرسنال را گشوده بود - در دقیقه 64 گل دوم را زد و کورسوی تغییر نتیجه رنگ باخت.
به آرسنال نگاه می کردیم و آنها را در همه خطوط شکننده می یافتیم. مدافعان میانی واکنش های سریعی نشان نمی دادند. حملات سیتی از دو جناح با بنجامین مندی و کایل واکر تمام نشدنی بودند و مدافعان کناری آرسنال نمی توانستند برابر آنها مقاومت کنند. همان دفاعی که طی سه بازی آغازین فصل پیش از هشت گل دریافت کرده بود و همان دفاعی که فصل پیش از آن در نخستین بازی لیگ چهار گل از لیورپول دریافت کرد. مردان میانی آرسنال برخلاف بازیکنان شاداب سردرگم بودند. گرانیت ژاکا سرگیجه گرفته در میانه میدان، توپ را از پتر چک دریافت می کرد و می خواست آن را به بازیسازانی از نوع اوزیل و مخیتاریان بسپارد، و از آن جایی که آنها را پیدا نمی کرد توپ را برای اوبامیانگ می فرستاد. آمارها بازتابنده فاصله ها بودند: 17 شوت سیتی برابر 9 شوت آرسنال، 9 ضربه کرنر سیتی برابر 2 ضربه کرنر آرسنال، 33 بار لمس توپ سیتی در محوطه جریمه آرسنال برابر 14 بار توپچی ها... محض نمونه آرون رمزی تا زمانی که در میدان بود فقط 11 پاس داد.
به قول گری نویل " بازیکنان آرسنال مدتها است شلاق نخورده اند و فارغبالانه بازی کردند" و به قول مارتین کیون "امری باید دست هایش را کثیف کند و آرسنال را جراحی". ولی آرسنال، جراحی نشده و تقویت چند پست - با لنو، توریرا، پاپاستاپولوس، لیختشتاینر و گوندوزی - "حقیقت آرسنالی" را تغییر نداده. سیتی در همه پست ها بازیکنانی در قواره جهانی داشت و بازی را بدون دی بروین، گابریل خسوس و سانه آغاز کرد و در این سو امری به پسر نوزده ساله آمده از لورین - متیو گوندوزی - دل بست و او را در نخستین بازی اش به عنوان هافبک دفاعی برابر مدافعان کنار ژاکا قرار داد. پسر نوزده ساله نوید بخش بازی کرد، ولی طی رویارویی های یک به یک، محض نمونه برابر آگرو، خام طبعی اش را هم می دیدیم. گل های استرلینگ و برناردو سیلوا با هجوم به قلب دفاع و دو شوت جانانه زده شدند.
امری ورق های پرشماری را پایین آمده بود: آغاز بازی از مدافعان را، دعوت بازیکنان به پرسینگ آمیخته به قدرت را، عقب کشاندن اوزیل برای کم کردن فشار سیتی را، بیرون کشاندن رمزی را، ساختن توریرا جای ژاکا را... ولی احتمالا دریافته بود نمی تواند بلافاصله از این آرسنال، لشگری جنگجوی مدعی قهرمانی بسازد. در نخستین روز اول رقابت های فصل نو لیگ برتر همه بزرگان پیروز شده بودند، یونایتد، سیتی، لیورپول، چلسی و تاتنهام، همه جز آرسنال، همه جز توپچی ها. دیدار هفته بعد با چلسی در استمفورد بریج در راه است که می تواند برای امری مناسب ترین فرصت برای پاسخگویی به خرده گیران باشد، و خب شاید هم نمایانگر عمیق تر شدن فاصله آرسنال تا بالای جدول.
آرسنال 
