وبسایت رسمی فوتبالی- قرارداد سازمان لیگ با برهان مبین، هنوز به پایان نرسیده و حالا این شرکت مدعی شده که سازمان لیگ مطابق قراردادی که هنوز پابرجاست، باید همچنان ۳۵ درصد از سهم این شرکت از بلیت‌فروشی بازی‌ها را پرداخت کند.
به گزارش فوتبالی، تجمع هواداران مقابل ورزشگاه آزادی، در ساعت‌های پیش از برگزاری بازی استقلال – السد، یکی از تلخ‌ترین تصویرهایی است که احتمالاً از این بازی در رسانه‌هایی که لیگ قهرمانان آسیا را پوشش می‌دهند، منتشر خواهد شد. در شرایطی که بلیت فروشی الکترونیکی برای مسابقات لیگ‌های معتبر دنیا، موضوعی پیش‌پا افتاده است، هواداران استقلال در بازی‌های لیگ قهرمانان آسیا همچنان باید بلیت‌های کاغذی را در میان شلوغی و تجمع مقابل ورزشگاه تهیه کنند. در واقع یک باشگاه و هوادارانش در یکی از حساس‌ترین بازی‌های خود دارند نتیجه قرارداد ترکمانچایی را می‌بینند که سازمان لیگ برای بلیت‌فروشی به طور غیرمتعارفی با شرکت برهان مبین منعقد کرده است. به سبب همین قرارداد و شکایت‌های این شرکت است که امروز باشگاه‌های ما از بلیت فروشی الکترونیکی محروم هستند. این شکایت‌ها البته همچنان ادامه دارد و مشکلات بزرگ‌تری را هم برای باشگاه‌ها و سازمان لیگ به دنبال خواهد داشت.
از وقتی بلیت‌فروشی از سازمان لیگ و شرکت تحت قراردادش گرفته شد و در اختیار باشگاه‌ها قرار گرفت، دیگر ما شاهد بلیت‌فروشی الکترونیکی در لیگ فوتبال‌مان نبودیم. پیچیده‌تر شدن روند خرید الکترونیکی برای قدیمی‌ترهایی که حتی با ساده‌ترین تکنولوژی روز غریبه‌اند، خواه ناخواه مقاومتی را در برابر تغییرات این چنینی ایجاد می‌کرد. همین موضوع باعث می‌شد کمتر کسی اعتراضی به فروش مستقیم بلیت داشته باشد.
بحث جای خالی بلیت‌فروشی الکترونیکی را اما سازمان لیگ وقتی پیش کشید که جنجال‌های بازی استقلال خوزستان – پرسپولیس در اهواز و بازی استقلال – تراکتور در آزادی هنوز داغ بود. سعید فتاحی، به عنوان رییس کمیته مسابقات سازمان لیگ مدعی شده بود که بلیت‌فروشی الکترونیکی تنها راه حفظ ورزشگاه‌ها از جنجال‌ها و حواشی این چنینی خواهد بود. اعضای سازمان لیگ معتقد بودند وقتی هوادار نمی‌تواند بلیتش را الکترونیکی بخرد، مجبور است در این گرمای هوا از صبح به ورزشگاه برود. خستگی و شرایط آب‌وهوایی هم آنقدر هواداران را کم‌تحمل می‌کند که به سادگی از کوره در می‌روند و شاهد جنجالی بزرگ روی سکوها خواهیم بود.
البته این موضوع از جهت دیگر قابل بررسی و تأمل است و شکی وجود ندارد در اینکه فروش الکترونیکی بلیت، می‌تواند تا حدود زیادی جلوی بی‌نظمی‌ها و وقوع جرم‌های احتمالی در ورزشگاه‌ها را بگیرد.
مشکل اما اینجاست که احتمالاً وقتی فتاحی این نکته را مطرح می‌کرد، نمی‌دانست مانع اصلی بر سر راه بلیت‌فروشی الکترونیکی باشگاه‌ها، همان قرارداد ترکمانچایی است که خود سازمان لیگ پیش از این با شرکت برهان مبین منعقد کرده بود.
ماجرا از این قرار است که سازمان لیگ برخلاف عرف معمول در قراردادهایی این‌چنینی، با شرکت برهان مبین برای بلیت‌فروشی الکترونیکی، قرارداد 11 ساله بسته بود! مدت زمانی که امکان هرگونه تغییر در روند فروش بلیت را از سازمان لیگ سلب می‌کرد و رسماً همه اختیارات در این زمینه را برای چنین مدت زمان طولانی در اختیار شرکت دیگری قرار می‌داد. آن هم با سودی ۳۵ درصدی از مبلغ فروش بلیت هر بازی.
نکته قابل تأمل‌تر این بود که سازمان لیگ، حتی بعد از اینکه مشاهده کرد برهان مبین مبلغی به مراتب کمتر را از آنچه انتظار می‌رود، پرداخت می‌کند، کوچکترین اعتراضی به روند کاری این شرکت نداشت. آنقدر چشم‌پوشی سازمان لیگ از رویه اشتباه برهان مبین ادامه پیدا کرد که راهی جز گرفتن حق بلیت فروشی از این شرکت و سپردن آن به باشگاه‌ها باقی نمانده بود.
براساس قرارداد 11 ساله‌ای که سازمان لیگ بسته بود اما بعد از اینکه بلیت فروشی به باشگاه‌ها سپرده شده، برهان مبین حاضر به فسخ قرادادش نشد. حالا این شرکت، خود را نماینده انحصاری فروش الکترونیکی بلیت می‌داند و همین موضوع از نظر قانونی به باشگاه‌ها اجازه نمی‌دهد که اقدام به فروش الکترونیکی کنند.
قرارداد سازمان لیگ با این شرکت البته پیچیدگی‌های دیگری هم دارد. برهان مبین براساس قراردادی که با سازمان لیگ داشته، ۳۵ درصد از سهم فروش بلیت در هر بازی را برای خود برمی‌داشت و در ازای آن متعهد شده بود که ورزشگاه‌ها را با ابزار لازم جهت اجرای بدون نقص بلیت‌فروشی الکترونیکی، تجهیز کند. تجهیز ورزشگاه‌ها هم باید زیر نظر شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی انجام شود و همین موضوع، امکان برپایی گیت‌های لازم برای بلیت‌فروشی الکترونیکی در ورزشگاه‌ها را پیچیده‌تر می‌کند. برهان مبین با سازمان لیگ قرارداد داشته و به دلیل اینکه موضوع تجهیز ورزشگاه‌ها با شرکت توسعه بوده، نتوانسته به تعهد خود برای تجهیز ورزشگاه‌ها عمل کند.
قرارداد سازمان لیگ با برهان مبین، هنوز به پایان نرسیده و در ادامه شکایت‌هایی که این شرکت از سازمان لیگ داشته و اختلاف‌هایی که بین این شرکت و سازمان لیگ ایجاد شده، برهان مبین مدعی شده که سازمان لیگ مطابق قراردادی که هنوز پابرجاست، باید همچنان ۳۵ درصد از سهم این شرکت از بلیت‌فروشی بازی‌ها را پرداخت کند.
این می‌تواند سرآغاز جنجال اساسی دیگری در فوتبال ایران باشد. اختلاف‌هایی که همین الان برسر انتقال درآمد حاصل از بلیت فروشی و تبلیغات محیطی، بین باشگاه‌ها و سازمان لیگ وجود دارد، با شکایت جدید برهان مبین می‌تواند وارد فاز پیچیده‌تر و جنجالی تری شود. چنانچه برهان مبین وعده خود مبنی بر شکایت از باشگاه‌ها را عملی کند، سازمان لیگ موظف می‌شود ۳۵ درصد از درآمد بلیت‌فروشی هر بازی که حالا در دست باشگاه‌هاست را به این شرکت بپردازد! می‌توانید تصور کنید در این شرایط چه اتفاقاتی در انتظار باشگاه‌ها و سازمان لیگ خواهد بود؟
هوادارانی که همیشه نگران هستند
بلیت‌فروشی بازی استقلال – السد به صورت کاغذی و مقابل ورزشگاه آزادی انجام شد. پیش از این بازی، مثل هر بازی دیگری، همچنان عده‌ای از هواداران بودند که همیشه نگران هستند بابت اینکه ورزشگاه پر شود و آن‌ها از تماشای بازی در ورزشگاه آزادی جا بمانند. به همین خاطر پیش از بازی استقلال – السد هم عده‌ای بودند که از ساعت 10 صبح به آزادی رفتند و منتظر تماشای بازی شدند. عده‌ای از آن‌ها بودند که نسبت به افزایش قیمت بلیت بازی معترض بودند و این اعتراض را در گفت و گو با خبرنگاران مطرح می‌کردند. بی‌خبر از آنکه شرکتی که برای بلیت‌فروشی با باشگاه‌ها قرارداد بسته، طرح تصویب نشده‌ای برای متغیر بودن قیمت بلیت بازی‌های مختلف و فروش بلیت در مقاطع مختلف. درست مطابق شیوه‌هایی که در بلیت فروشی مسابقات لیگ‌های معتبر اجرا می‌شود.
