وبسایت رسمی فوتبالی- استقلال اگر قابلیت قهرمانی در لیگ را در سال های اخیر نداشته اما همواره از این ویژگی برخوردار است که بازیکن بساز و صادر کند. هرچند عایدی مالی آن چنانی هم برایش نداشته.
به گزارش فوتبالی، استقلال بازیکنانی را ساخته که حالا در خارجی از این مرز ها به مهره هایی کلیدی و ارزشمند در تیم های خود بدل شده اند. منهای امید نورافکن که وضعیت مطلوبی در تیم شارلروای بلژیک ندارد، دیگر لژیونرهایی که از استقلال به سمت تیم های خارجی رفتند، وضعیت مناسبی را سپری میکنند. از امید ابراهیمی گرفته که در قطر به بازیکنی مهم بدل شده، تا مجید حسینی که تحسین همه کارشناسان فوتبال ترکیه را برانگیخته تا کاوه رضایی که فقدانش در تیم بروژ برای کادر فنی این تیم مسئله ساز است. ازاستقلال کنونی با اینکه شرایط مناسبی در لیگ ندارد هم میشود انتظار صدور چند بازیکن به تیم های خارجی را در سال های آتی داشت. البته مامه تیام و جبارف هم از همین استقلال دوباره اوج گرفتند و به دستمزد های بالاتر رسیدند. استقلال در 2 سال اخیر اگر جامی در لیگ نگرفته اما خوب بازیکن ساخته.
میان لژیونر های فوتبال ایران نام چهار بازیکن که از استقلال به تیم های خارجی منتقل شده اند را میبینیم. بازیکنانی که هر یک وجودشان در استقلال امروز میتوانست منشاء تحولاتی باشد اما آن ها راه بازی در لیگ های خارجی را در پیش گرفته اند تا هم شهرت بیشتری بیابند و هم از لحاظ مالی شرایط بهتری را تجربه کنند. در میان لژیونرهایی که از استقلال به سمت تیم های خارجی کوچ کردند بدون هیچ جانبداری امید ابراهیمی وضعیت بهتری در قیاس با دیگران دارد. ابراهیمی بدل به یکی از ارکان کلیدی تیم الاهلی قطر بدل شده به گونه ای که در همه بازی ها به طور ثابت در ترکیب قرار میگیرد. طی 5 بازی که از لیگ قطر گذشته این بازیکن در تمام 90 دقیقه ها حضور داشته و موفق شده یک گل هم برای تیمش به ثمر برساند. ابراهیمی در آخرین برد تیمش مقابل الخریطیات نیز حضور چشمگیری داشت و نقش انکار نا پذیری در برد 3بر2 تیمش مقابل این تیم ایفا کرد.
امید پیش از اینکه در تیم الاهلی به مهره ای با ارزش بدل شود نیز در فوتبال ایران یکی از بازیکنان مهم به حساب میآمد. ابراهیمی چه در استقلال و چه در تیم ملی همواره بازیکن تاثیر گذاری بود و با حفظ یک روند رو به رشد توانست عنوان بهترین هافبک فصل هفدهم لیگ برتر فوتبال ایران را به هم به خود اختصاص دهد. فقدان امید همین حالا هم در ترکیب استقلال به وضوح حس میشود ونه فرشید باقری و نه علی کریمی هرگز نتوانستند جای خالی این بازیکن را پر کنند.
در کنار ابراهیمی اما باید از مجید حسینی هم نام برد. حسینی اگر به لحاظ موفقیت بیشتر ازابراهیمی نباشد قطعا کمتر از او هم نیست. مدافع جوانی که در عرض یک سال هم در استقلال به مهره ای کلیدی بدل شد، هم در تیم ملی ایران و حالا هم در تیمش باشگاهی اش ترابزون ترکیه. چه کسی فکر میکرد حسینی که روزگاری برای ورود به لیست 18 نفره استقلال خود را به تکاپو میانداخت نه تنها در تیم ملی به جایگاه ثابتی برسد، بلکه در تیم جدیدش ترابزون ترکیه نیز به بازیکنی همیشه حاضر در ترکیب اصلی بدل گردد؟ حضور حسینی در ترابزون به حدی موثر بوده که این بازیکن توانسته از ترابزون تیمش سخت کوش در فاز دفاعی بسازد. رسانه های ترکیه ای حتی بر این باورند که وجود حسینی موجب شده تا این تیم شکست های پی در پی مقابل گالاتاسرای را در آخرین بازی با برد 4 بر یک خیره کننده جبران کند. کارشناسان فوتبال ترکیه اعتقاد دارند که مجید یکی از ارکان این پیروزی است.
حسینی به چنان جایگاهی در تیم ترکیه ای دست یافته که از همین حالا پیشنهاد تمدید قرارداد 5 ساله را هم از سوی سران این باشگاه دریافت کرده است. شاید خیلی ها تصور میکردند حسینی دچار بزرگ ترین اشتباه دوران ورزشی اش شده ودر لیگ ترکیه به مانند همه بازیکنانی که روزگاری به این کشور رفتند، محو خواهد شد اما حسینی همه این پیش گویی ها و معادلات را برهم زده است.
کاوه رضایی در ردیف بعدی لژیونرهای استقلال است. مهاجمی با قدرت بدنی ایده ال، شم گلزنی بالا و بسیار پرانرژی. کاوه رضایی همان روزها که استقلال را به سبب سوء مدیریت مدیرانش ترک کرد گفته شد که لطمه های زیادی به خط آتش این تیم وارد می شود که همین طور بود و تا وقتی تیام به استقلال نیامد هیچ گاه خلاء این بازیکن پر نشد. حالا دوباره با رفتن تیام استقلالی ها به یاد کاوه افتاده اند. مهاجمی که در تیم بروژ همواره در ترکیب اصلی قرار میگیرد. او در 3 بازی که از ابتدا در ترکیب اصلی بود پایه گذار گل های تیمش شد و شاید اگر با مصدومیت مواجه نمیشد تعداد بازی هایش در این تیم افزایش مییافت. کاوه در آخرین حضور خود درلیگ بلژیک 44 دقیقه در ترکیب تیمش بود و رسانه های بلژیکی این حضور را زمینه ای برای درخشش احتمالی کاوه در برابر دروتمند در لیگ اروپا تلقی کردند.
هرچه ابراهیمی، حسینی و رضایی وضعیت درخشان و امیدوارکننده ای را در تیم های باشگاهی خود طی میکنند، امید نورافکن روزهای تلخی را میپیماید. نورافکن تا جایی پیش رفته که از سران باشگاه شارلروای بلژیک خواشته مقدمات جدایی اش از این تیم را فراهم کند. امید بعد از جدایی کاوه با اینکه قلی زاده را در کنار خود میبیند لطمه های سختی به لحاظ روحی خورده و نیمکت نشینی های پی در پی باعث شده او حال نا مناسبی را تجربه کند.
درباره امید نورافکن گفته میشد که احتمالا به سبب مصدومیت ها در ترکیب تیم باشگاهی اش قرار نمیگیرد اما خود امید مصدومیت ها را تکذیب کرده و صراحتا این جمله را به زبان آورده است:« من را به بازی نمی گیرند!»
شاید این بازی نگرفتن ها سرانجام تلخی را برای هافبک-مدافع سابق آبی ها رقم بزند وشاید او در میان لژیونرهای استقلال تنها کسی باشد که خیلی زود راه بازگشت به استقلال را در پیش میگیرد. بازگشتی که میتواند لبخند رضایت بر لبان وینفرد شفر بنشاند. نورافکن اگرباز گردد برای شفر هم یک دفاع چپ ایده ال خواهد بود، هم یک هافبک دفاعی قابل اتکاء. هرچند که بعید است نورافکن برای بازگشت به استقلال اکنون برنامه ای داشته باشد.