سایت فوتبالی - بولیوی حریف تدارکاتی روز سهشنبه ما، تا چه حد به درد تیم ملی فوتبال ما میخورد؟ در پاسخ باید گفت حریف انتخابی جدید کارلوس کیروش تیم استخواندرشت و فیزیکی و مایهداری است که اگر با اکثر نفراتش و با عزم جدی به میدان آید، عرق بچههای کیروش را حسابی درخواهد آورد.
بولیوی از دیرباز صاحب یکی از تسخیرناپذیرترین قلعهها و پایگاهها در فوتبال جهان بوده و آن قلعه جایی نیست به جز ورزشگاه ملی شهر لاپاز، پایتخت بولیوی. ویژگی منحصر به فرد لاپاز این است که 3600 متر از سطح دریا ارتفاع دارد و جهش توپ و نوع فرود آمدن آن بر زمین و هرگونه واکنش اشیا و افراد در این مکان به شدت غیرعادی و به گونهای است که انگار یک مسابقه فوتبال در بالای کوهی به ارتفاع 3600 متر به اجرا درآمده است. هرچقدر بازی در چنین نقطهای به رغم سخت بودن برای مردان بولیوی آشنا و فرآیندی قابل غلبه است، برای حریفان این کشور و مسافرتکنندگان به لاپاز فرآیند جانکاهی است که معمولاً آنها را به کلی از پای درمیآورد. «آرژانتین قدرقدرت» روزی در این مکان شش گل خورد و هیچ تیم بزرگی را در خطه آمریکای جنوبی نمییابید که صابون بولیوی در لاپاز به تنش نخورده باشد و برزیل و اروگوئه و شیلی و کلمبیا هم در لاپاز لعنتی سر تسلیم فرود آوردهاند و برخی اروپاییهای نامدار هم در آنجا ساقط شدهاند.
با این حال مسابقه پسفردا نه در لاپاز بلکه در تهران انجام میشود که هرچند آن هم شهر مرتفعی به حساب میآید اما میزان ارتفاع آن با چیزی که در شهر لاپاز وجود دارد، غیرقابلقیاس و این دو فرآیند به کلی متفاوت است. با این وجود تیمی که از کشور بولیوی پای در میدانهای بینالمللی میگذارد، معمولاً ترکیبی است که به آسانی تسلیم نمیشود و هم مجری یک فوتبال فیزیکی بیرحمانه است و هم ارائهدهنده بخشی از فن و تکنیکی که فوتبال آمریکای لاتین همیشه به آن شهره بوده است. بدیهی است که میزان این مهارتهای فردی و قوای تکنیکی و هوش فردی در قیاس با خدایان فوتبال منطقه - برزیل و آرژانتین - زیاد نباشد و بولیوی بیشتر نان قدرت فیزیکی و پیگیری و سرسختیاش را میخورد اما تیم فقیر و کوچک ماندهای هم در زمینه گشایشهای فنی نیست و گلیمش را در این زمینه هم از آب بیرون میکشد.
هنوز معلوم نیست بولیوی چه تعداد از نیروهای اصلیاش را به تهران میآورد و آیا برخی لژیونرهایش را برای دیدار با ایران فراخوانده است یا نه اما آنها با هر ترکیبی بیایند یک آزمایش قدرت واقعی و باارزش برای یاران عزتاللهی و ابراهیمی و جهانبخش خواهند بود و باعث آمادگی و هماهنگی بیشتر تیمی میشوند که یکی از نقصانهای اصلیاش در راه حضوری موفقیتآمیز در جام ملتهای آسیا 2019 همچنان فقدان مسابقات تدارکاتی قوی و کافی است.
1984