وب سایت رسمی فوتبالی- غیر از منشا و علیپور که اندک موقعیت‌های به دست آمده را هدر دادند، دیگر عناصر تهاجمی پرسپولیس هم با خودشان فاصله زیادی داشتند.
به گزارش فوتبالی، پرسپولیس بعد از برد پیکان پرسپولیس با فراموش کردن اتفاقات لیگ قهرمانان آسیا بازگشت موفقی به لیگ برتر داشت و با تکمیل شدن تیم، پیروزی در بازی خانگی برابر تراکتورسازی هم قابل تصور بود. هر چند این تیم پرمهره، خطرناک به نظر می‌رسید اما غیبت استوکس و اروین خط حمله‌اش را کاملا خالی کرده بود.
در واقع تراکتورسازی بدون مهاجم و با هافبک‌های پرتعداد بازی کرد و بیشتر از اینکه موقعیت بسازد، فرصت کارهای ترکیبی و بازیسازی را از هافبک‌های پرسپولیس گرفت. هر چند تراکتورسازی در کنترل و چرخاندن توپ در برخی دقایق بازی از جمله 15 دقیقه ابتدایی و برخی دقایق نیمه دوم موفق بود اما در خلق موقعیت عاجز به نظر می‌رسید و در فاز حمله سوگیتا تنها بازیکن شاخص و آماده این تیم بود.
در چنین شرایطی پرسپولیس آنقدر که باید، نتوانست به دروازه‌ی این تیم فشار بیاورد و همان چند موقعیت را هم علیپور و منشا با بی‌دقتی از دست دادند. شاید یکی از دلایل بازی کم‌رمق و کم‌توان پرسپولیس در فاز حمله خستگی و بازی‌های فشرده این تیم باشد اما در این دیدار عناصر پرسپولیس در فاز حمله هیچ‌کدام شرایط خوبی نداشتند. غیر از منشا و علیپور که اندک موقعیت‌های به دست آمده را هدر دادند، دیگر عناصر تهاجمی پرسپولیس هم با خودشان فاصله زیادی داشتند. عالیشاه که مقابل پیکان ستاره پرسپولیس بود، در این بازی کاری از پیش نبرد، نوراللهی فقط در نیمه اول خوب بازی کرد و بشار هم اصلا آماده به نظر نمی‌رسید. حتی مدافعان کناری پرسپولیس هم در حمله حضوری بسیار کمرنگ و ضعیف داشتند.
در چنین شرایطی باز بحث تاثیر تاکتیک‌های خنثی‌کننده تراکتورسازی و خستگی بازیکنان پرسپولیس مطرح می‌شود که شاید مورد اول پررنگ‌تر باشد. البته پرسپولیس موقعیت‌های بیشتری نسبت به تراکتورسازی خلق کرد اما نمی‌توان گفت باید برنده می‌شد.
7655
پرسپولیس 
