به گزارش ورزش سه، پائولو سرجیو سرمربی پرتغالی و ۵۱ ساله تیم صنعت نفت آبادان، یکی دیگر از خارجی های لیگ برتر ایران است. او با صنعت نفت نتوانسته انتظارات هواداران را برآورده کند اما باتوجه به مشکلاتی که در درون تیم بوده، مدیران صنعت از او راضی هستند.
اما شاید پرسش های اصلی در خصوص مربی سابق آپوئل نیکوزیا و اسپورتینگ لیسبون، به هموطن او کارلوس کیروش مربوط میشود؛ جایی که از او میپرسیم کیروش چه جایگاهی در فوتبال پرتغال دارد و همچنین رفتار مبارزه طلبانه او، از کجا نشأت میگیرد. او که بسیار خوش رو و مودبانه در مقابل ما قرار گرفت، به تفصیل و با حوصله پاسخ سوال ها را دارد؛ در این گفتگو با ما همراه باشید.
به هر حال در گفتگو با یک مربی یا بازیکن خارجی، نمیتوان از مسائل و اتفاقات داخل ایران غافل شد. در ابتدا از او پرسیدیم نظرت درباره چهارشنبه سوری، نوروز و سیزده بدر چیست؟ سرجیو پاسخ داد: این اتفاقات دقیقا با سال نو در پرتغال یکسان هستند. در پرتغال هم وقتی سال نو می شود، یک عده تیراندازی می کنند، قاشق زنی می کنند، ما حتی روز طبیعت هم داریم که غذا را می بریم به پارک و صحرا.
از سرمربی پرتغالی صنعت نفت درباره غذاهای محلی جنوب سوال کردیم؛ از فلافل تا ماهی و... . پائولو سرجیو اظهار داشت: من مشکل غذایی در این مدت نداشتم و سریع سازگاری پیدا کردم، مثلا به بازار ماهی فروش ها می رویم و ماهی می خریم که البته خیلی هم خوشمزه هستند!
اما بحث اصلی مربوط به فوتبال است و در فوتبال آبادان نمیتوان از نقش هواداران چشمپوشی کرد. آیا پائولو سرجیو پرچم های برزیل را در استادیوم دیده و نظرش در این باره چیست؟ او گفت: فکر می کنم مردم آبادان به خاطر شیوه بازی برزیل و علاقه شان به تیم برزیل، پرچم این کشور را همراه دارند که البته طبیعی هم هست.
در همان چند دقیقه ابتدایی مصاحبه مشخص شد که سرجیو بیش از یک خارجی شاغل در ایران، فوتبال ایران را دنبال میکند. پس درباره دربی هم نظرش را خواستیم که او عنوان کرد: دربی تهران بزرگ و تماشایی بود. اما من نمی دانم که در ورزشگاه چه اتفاقاتی رخ داده و هواداران به هم چه چیزی گفته اند ولی از روی صحبت های شفر حدس زدم که اتفاقاتی افتاده باشد. به هر حال دربی در همه جای دنیا حساسیت زیادی دارد. مردم سختی های زیادی در زندگی دارند و فوتبال جایی است که می خواهند استرس ها را تخلیه کنند، در دربی هر هوادار یک مربی می شود و این زندگی را بسیار سخت می کند.
حال با تمام این توصیف ها، به نظر سرمربی تیم صنعت نفت که پرسپولیس، سپاهان و تراکتور را متوقف کرده، چه تیمی قهرمان خواهد شد؟ سرجیو در پاسخ به این سوال گفت: پدیده تیم خیلی خوبی داشت اما در چند هفته اخیر متوقف شد، الان قهرمانی بین پرسپولیس، استقلال، سپاهان و تراکتور است. استقلال به خاطر این که نیم فصل اول امتیازات زیادی از دست داد حالا یک مقدار عقب مانده است.
حرف که از برانکو افتاد، فرصت را مغتنم شمردیم و درباره درگیری های کیروش و برانکو پرسیدیم. سرجیو در این باره توضیح داد: این خیلی ساده و واضح است. وقتی ما منافعی داریم که با هم جور در نمی آید، ما باهم درگیر می شویم. چیزی که من فهمیدم این بود که کی روش و فدراسیون تصمیماتی داشتند که با منافع برانکو متناقض بود. مثلا بازیکنان را برای مدت طولانی می خواستند. این مشکل برای ما هم به وجود آمد وقتی که چند هفته بازیکنان تیم المپیک را در اختیار نداشتیم. در واقع این دعوای شخصی نیست، برای گرفتن امکانات برای باشگاه است. مطمئن هستم اگر جای این دو عوض شود، نظرشان هم عوض شود، اگر من هم جای این دو بودم، نظرم به این شکل بود.
بحث به سمت کارلوس کیروش سوق پیدا کرد و سوال کردیم که او چه جایگاهی در فوتبال پرتغال دارد؟ سرجیو گفت: وقتی کی روش در تیم ملی جوانان بود 2 جام جهانی برایمان آورد. فیگو و چند بازیکن دیگر که از من جوان تر بودند، در آن تیم حضور داشتند. زمانی که ما بازی می کردیم، بازی برای جوان ها در لیگ پرتغال خیلی سخت بود. به خاطر شرایط اقتصادی حاکم بر پرتغال، پرتغال فقط می توانست بازیکنان برزیلی ارزان قیمت را به خدمت بگیرد. آن زمان بازیکنان خارجی چون در کشور خودشان پول زیادی نبود، به پرتغال می آمدند تا پول بگیرند.
وی افزود: اما پس از این که کی روش دو بار قهرمان جوانان جهان شد، دیدگاه فدراسیون فوتبال پرتغال تغییر کرد و آن ها سرمایه گذاری بیشتری روی جوانان انجام دادند، ساختار کلی فوتبال را تغییر دادند و این باعث شد یک نسل مستعد و خیلی خوب برای آینده پرتغال پرورش داده شود. الان که الان است ما از مزایای دوران کی روش بهره می بریم. او در منچستر و رئال و ایران هم حضور داشت اما من فکر می کنم دو قهرمانی با تیم جوانان پرتغال بزرگترین کار او بود.
اما چرا کیروش بین پرتغالی ها محبوب نیست؟ پاسخ سرجیو: بله درست است کی روش محبوبیت زیادی بین پرتغالی ها ندارد. اما این را بدانید که همیشه مخالف ها، صحبت می کنند. در واقع آن هایی که کار شما را می بینند و خوششان می آید، نمی روند در فضای مجازی از شما حمایت کنند اما منتقدان شما همیشه نظرشان را می گویند. ایشان هم سرمربی تیم اسپورتینگ بوده و هم سرمربی تیم پرتغال، طبیعی است که محبوب نباشد! زمان کی روش، یک عده در فدراسیون بودند که همیشه با او مخالف بودند اما پس از آن خودشان هیچ کاری نکردند.
آیا ایران در جام جهانی ۲۰۱۸ و جام ملتهای ۲۰۱۹ موفق بود؟ سرمربی صنعت در این خصوص گفت: به نظر من کار خیلی بزرگی در فوتبال ایران انجام دادند. در جام ملت ها دیدیم که ایران بیشتر در حالت هجومی بود اما در جام جهانی بیشتر دفاع می کرد، دلیلش روشن است چون در جام ملت ها شما تیم سرتر هستید اما در جام جهانی باید با اسپانیا بازی کنید. ببینید تیم برانکو همیشه حمله می کند اما اگر جای من سرمربی صنعت نفت باشد، طبیعتا مقابل تراکتور دفاع می کند!
سوال بعدی درباره دوران حضور او در فوتبال اسکاتلند است؛ جایی که یک قهرمانی به دست آورد. او راجع به آن دوران، گفت: وقتی من آنجا بودم، استوکس برای سلتیک بازی می کرد، تجربه بسیار بسیار خوبی برایم بود و البته بسیار سخت. چون ما تنها تیمی بودیم که به خاطر بعضی مشکلات، هیچ پرداختی به بازیکنان نداشتیم و این در بریتانیا خیلی بعید است که حتی یک پوند هم در بریتانیا پول نگیرید.
وی افزود: مالک باشگاه ما بریتانیایی نبود و از لیتوانی بود. در واقع مالک باشگاه قبلا خیلی خوب کار کرده بود اما در سال 2012 که من آنجا بودم به خاطر بحران اقتصادی اروپا، وضعیت به هم ریخت. اسپانسر اصلی یک بانک از لیتوانی بود که به خاطر بحران ها نمی توانست پولی را به اسکاتلند بیاورد. اما ما توانستیم قهرمان جام حذفی شویم.
سرمربی پرتغالی صنعت نفت، درخصوص دوران حضورش در دیبا فجیره و تفاوت های لیگ ایران و امارات نیز توضیح داد: در واقع نتایجی که گرفتم خوب بود، تیم ضعیف ترین تیم لیگ بود، استادیوم نداشت و تمام طول فصل 4-5 تیم بالای ما بودند و ما هم نمی توانستیم با تیم های قدرتمندتر بجنگیم. ما یک لیگ کاملا نرمال را سپری کردیم.
از پائولو سرجیو درباره این پرسیدیم که آیا او هم مثل ایرانی ها فکر میکند فوتبال آبادان سرشار از استعداد است؟ سرجیو گفت: نمی توانم مقایسه بکنم با شهرهای دیگر چون من شهرهای دیگر کار نکردم ولی اگر بخواهم درباره تیم خودم صحبت کنم، ما تعداد قابل توجهی جوانان با استعداد داریم که آینده خوبی را برایشان متصور هستیم.
از او سوال کردیم که بزرگترین مشکل و ضعف فوتبال ایران چیست؟ وی توضیح داد: من فکر می کنم تیم های سطح بالای ایران، همه شرایط لازم را دارند، در واقع با پول همان امکاناتی را می توانند بخرند که در اروپا هست، اما به هر حال مثلا کیفیت زندگی در آبادان با شهری مثل آبادان تفاوت دارد. نکته دیگر این است که داوری ها هم خیلی مشکل داشته اند، با تمام احترام ما خیلی متضرر شدیم و فکر می کنم اوضاع برای بقیه هم همینطور است. کار حرفه ای کردن در آبادان بسیار سخت است، ما باید هرروز شیوه های مختلفی را دنبال و پیدا کنیم تا مشکلات را حل کنیم. در کشور بزرگی مثل ایران نیاز است تا سرتاسر آن امکانات خوبی داشته باشد و جوانان تشویق شوند فوتبال بازی کنند.
از سرجیو سوال کردیم که مهاجمان ایرانی در چه سطحی قرار دارند؟ او گفت: همه فورواردهایی که با آقای کی روش کار کردند بازیکنان قابلی هستند، مخصوصا سردار آزمون که می دانم در روسیه بازی می کند. علی قربانی هم فوروارد قابلی است. پارس جنوبی هم 2 مهاجم بسیار بسیار خوب دارد. جبیره مهاجم تیم ما که اخیرا در تیم المپیک بازی کرد هم آینده بسیار خوبی دارد.
وی افزود: علیپور مهاجم تیم پرسپولیس درست است که بازیکن شماره 9 نیست، اما بسیار خطرناک است. من هم مثل آقای کی روش می گویم که مهاجم نباید تکنیک خیلی خوبی داشته باشد و باید بیشتر تمام کننده باشد.
سوال آخر بازهم به داستان کیروش بازمیگردد، این که رفتار مبارزه طلبانه کیروش برای گرفتن امکانات آیا در پرتغال هم بوده؟ سرجیو گفت: بله این چیزها بود که در پرتغال برایش مشکل به وجود آورد. در ایران می جنگید برای امکانات و پشت این جنگیدن یک فدراسیونی بود که او را حمایت می کرد. اما زمانی که در فدراسیون این کار را می کرد، کسی حمایتش نمی کرد. یک مثال بزنم، ساعت 6 به اردوی تیمش آمدند تا تست دوپینگ بگیرند؛ آیا این کار در آن ساعت به تیم کمک می کرد؟ کی روش می گفت خب این را نگه می داشتید برای ساعت 9، 10 و... . چون آنجا کمپ تیم ملی بود و به آرامش نیاز داشت.
وی همچنین در پایان نکته جالبی را بیان کرد: دنیا واقعا جای خیلی کوچکی است، استقلال ایسما را خرید که بازیکن من بود، پرسپولیس بودیمیر را خرید که بازیکن من بود، تراکتور اکبر را گرفت که آن هم بازیکن من بود، دستیار قلعه نویی هم بازیکن من است! شما می توانید جاهای مختلف کار کنید اما دنیا انقد کوچک است که به هم می رسید.
گفت وگو از محمد همتی