سایت رسمی فوتبالی- ژاوی ارناندز روز دوشنبه و بعد از بازی السد مقابل پرسپولیس در لیگ قهرمانان اروپا، برای همیشه کفشهایش را آویزان کرد و با دنیای فوتبال خداحافظی نمود. او در گفتگوی اختصاصی با روزنامه اسپورت درمورد حال و آینده اش صحبت کرده.
به گزارش فوتبالی، این گفتگو در اتاق شماره 1913 هتل اسپیناس تهران انجام شده. این گزیده ای از این گفتگوی جذاب است:
*شرایط فیزیکی ات به چه ترتیب است.
از سن 35 سالگی و بعد از ترک بارسلونا، حس کردم که بدنم دچار افت شده است. الان این افت به مراتب بیشتر شده وبا حضور درقطر این فرصت برایم فراهم شد تا درسطح دیگری فوتبال را دنبال کنم.
*خداحافظی کردی ولی چیزی در ویترین افتخاراتت کم نداری و حالا فاز جدیدی در آستانه آغاز است.
همین فکر به من کمک زیادی کرد؛ انگیزه های زیادی دارم. از پارسال در دوره مربیگری شرکت کرده ام و حالا بلافاصله بعد از برگزاری آخرین بازی فوتبالم، سوار بر هواپیما به مادرید می روم تا کلاس فردا را از دست ندهم. درحال حاضر در حال سازماندهی السد برای فصل آتی هستم و به فکر خرید بازیکنان جدید هستیم. هدف خاصی برای خودم مشخص کرده ام و این به من کمک می کند. اگر چالشی پیش رو نداشتم، اوضاع کاملا متفاوت بود. من بدون استراحت، از دنیای فوتبالیست بودن وارد دنیای مربیگری می شوم. دیدم مثبت است، چون خودم انسان فعالی هستم. اگر قرار بود بعد از بازنشستگی در خانه بشینم خیلی سخت بود.
*شاید کلمه درستی نباشد ولی تو یک یانکی در فوتبال هستی
(می خندد).بله. همینطور است. از این موضوع خوشم می آید. زندگی من همین است. نمی توانم بدون رقابت کردن و بدون فوتبال زندگی کنم. همین مرا زنده نگه داشته است
*اخرین بازی همیشه خاص است و من تعجب می کنم که اینجا، بدون خانواده ات و بدون مدیران باشگاه و بدون حضور دوستانت در قطر خداحافظی کردی.
بازی فینال جام امیر قطر برایم حکم خداحافظی را داشت. درآنجا خانواده ام و دوستانم حضور داشتند و ورزشگاه پر بود. این هم یک بازی اضافی است. مثل وقتهای اضافه؛ نقطه پایانی فوتبالم را گذاشتم؛ چرا که من در نوکمپ، خداحافظی حیرت آوری داشتم. همین برایم کافی است.
*اگر حالا روی این تختی که نشستی پراز عکسهای عمر ورزشی ات باشد و بخواهی یکی را انتخاب کنی، کدام را برمی داری؟
من از رویاهایم هم پیشی گرفتم. در سالهای اخیر در بارسا الگو بودیم.قهرمانی در جام جهانی که کارسختی است را فتح کردیم . مصدومیت سختی نداشتم ولی اگر بخواهم فقط یک عکس انتخاب کنم، آن عکس، عکس بالای سربردن یک جام قهرمانی نیست، بلکه عکسی با پیراهن بارسا، توپ زیر پایم و درشرایطی که سرم را بالا گرفته ام را انتخاب می کنم.این همان چیزی است که از آن واقعا لذت بردم. حس دریافت توپ و نگاه کردن به اطراف..عالی است. درسن 19 سالگی در نوکمپ توپ را دراختیار داشتم. سالها گذشت و این استرس وهیجان حالا تبدیل به اعتماد شده است.
*سالهاست درقطر هستی و ساده است اگر بگوئیم که فقط به خاطر پول به قطر رفتی. چهار سال در آنجا بازی کردی و قراردادت را تمدید کردی. زندگی درقطر چگونه است؟
قطر کشوری راحت است که مردمانش مهمان نواز هستند. همه شرایط را برایمان فراهم کردند؛ محبت، احترام و... هر دو فرزند من در دوحه به دنیا آمدند و در قطر زندگی خوبی داریم. در محیطی ایده آل برای رشد فرزندانمان زندگی می کنیم؛ در قطر تمرکز فراوانی برروی خانواده است و رفتن به قطر یکی از صحیح ترین تصمیمات زندگی ام بود.
*بازیکنانی مثل تو، پویول، اینیستا، و والدس که محصول آکادمی بارسلونا بودید، سالها دراین تیم بازی کردید ولی الان دیگر نیستید.
دربارسلونا فشارها خیلی بالاست و همیشه قضاوت می شوی. الان ببینید. آنها دریک قدمی فتح قهرمانی دوگانه هستند وبازهم این دو جام کافی به نظر نمی رسد. من در طول تمام زندگی ام سه بار، قهرمانی دوگانه به دست آورده ام!اگر بارسا در جام حذفی قهرمان شود، والورده در دو سال، دوبار فاتح دوگانه می شود. اما الان همه درحال قضاوت کردن او و بازیکنان و مدیران تیم هستند؛ آن هم فقط به خاطرباخت مقابل لیورپول. من 17 سال در بارسا بودم و این فشارها و انتقادات را کاملا درک می کنم. ازاین 17 سال، 5 سال فاجعه بار بودند و همه چیز به ما می گفتند؛ که تو به درد نمی خوری و زودتر از تیم برو.. خیلی سخت بود.
6363
بارسلونا 
