وب سایت رسمی فوتبالی- چند وقت پیش تصویری از یکی از گزارشگران معروف فوتبال ایران در یک استخر در کانالهای تلگرامی منتشر شد.
به گزارش فوتبالی، البته این تصویری جنجالی با مایو و در حین شنا نبود بلکه این گزارشگر معروف و البته سوژه در فضای مجازی را در یک استخر در حال گزارش برای عده ای از افراد میانسال و سن بالا نشان می داد. خود گزارشگر از بخار آب و فضای استخر خیس عرق شده بود اما با هیجان در حال گزارش برای اهالی متمول استخر بود.
این تصویر باعث شد مدتی به این گزارشگر، در تلویزیون گزارش ندهند اما ظاهرا همین گزارشگر، بعدها در جایی گفته بود اگر گزارش هم ندهند، دستمزدی به اندازه یک سال گزارش کردن در تلویزیون با همان یک برنامه در استخر نصیبم شده و احتیاجی به تلویزیون ندارم. گزارش این گزارشگر برای افراد متمولی بود که استخر را برای دیدن یک بازی حساس اروپایی و یا حساس داخلی مثل دربی انتخاب کرده بودند!
حق الزحمه سازمان کم است؟
این ماجرا نشان می دهد که تعدادی از گزارشگران تلویزیون برای کسب درآمد از روشهایی استفاده میکنند که مطمئنا باب میل سازمان صدا و سیما نیست.بر اساس اطلاعاتی که بدست آمده حقالزحمه گزارشگری – مبلغی در حدود 300 هزار تومان برای هر بازی است که البته بازیهای داخلی و خارجی آن فرق می کند. این مبلغ به همراه حقوق کارمندی که گزارشگران رسمی استخدام شده در سازمان می گیرند مطمئنا آنها را راضی نمی کند. برخی از گزارشگران استخدام سازمان هستند و برخی هم نیستند. در سالهای گذشته هم سازمان گزارشگری استخدام نکرده است و البته سعی می کند به جای اینکه گزارشگران را استخدام کند به آنها برنامه بدهد تا تهیه کننده شوند. اکثرا گزارشگران فوتبال در دو دهه گذشته خودشان تهیه کننده و مجری بوده اند. از عادل فردوسی پور که برنامه نود را تهیه کنندگی و مجریگری می کرد و پس از ماجراهای نود، تهیه کننده برنامه فوتبال 120 بود. در دوره جام جهانی، دو برنامه 2014 و 2018 را روی آنتن برد. جواد خیابانی هم تهیه کننده و مجری چندین برنامه تلویزیونی معروف و پربیننده و پر سوژه در شبکه های داخلی و برون مرزی سازمان بوده است. پیمان یوسفی علاوه بر گزارشگری در حال حاضر تهیه کننده و مجری برنامه ورزش و مردم است و البته در گذشته چندین و چند برنامه مثل میدان، رخصت، ورزش امروز را در شبکه های داخلی و برون مرزی سازمان بر عهده داشته است. مزدک میرزایی هم علاوه بر گزارشگری، تهیه کننده چندین مستند مثل تاریخچه دربی ها و مستند تیم ملی بوده است. با توجه به حقوق و مزایای کارمندان سازمان صدا وسیما، این یک امتیاز برای گزارشگران اوایل و اواسط دهه 70 بود که بتوانند در سازمان هم گزارشگر فوتبال باشند و هم برای سازمان برنامه بسازند. سازمان به نوعی می خواست به گزارشگرانش برسد تا آنها به سازمان وفادار بمانند.
اعطای امتیازها ادامه دارد
در حال حاضر محمدرضا احمدی علاوه بر گزارشگری، مجری برنامه گزارش ورزشی است و برنامه رکورد را هم مجریگری می کند. برنامه ستاره ساز هم پس از محمد حسین میثاقی به او رسید. محمد حسین میثاقی هم گزارشگر برنامه نود بود که پس از یک دوره 10 ساله همکاری نزدیک با نود و عادل فردوسی پور، برای خودش برند شد و درنهایت مجری برنامه فوتبال 120 شد. او همزمان مجری برنامه رکورد هم شده بود و پس از رسیدن به مجریگری در فوتبال برتر، پس از نمایان شدن اختلاف ها بین مدیرجدید شبکه سه و عادل فردوسی پور، اجرای برنامه شبه نود «فوتبال برتر» را بر عهده گرفت. میثاقی مجری برنامه ستاره ساز در سری اول بود. این اعطای امتیازها همچنان ادامه دارد اما گزارشگران فوتبال و در کل ورزش تلویزیون، به اینها راضی نبودند و سراغ اجرای استیچ و برنامه های سفارشی رفتند. اجرای برنامه برای سازمانهای مختلف، جشن های مختلف صعود تیم ها به لیگ برتر و جشن های قهرمانی و حتی اجرای مراسم بهترین های فوتبال ایران وقرعه کشی لیگ برتر. جالب اینجاست در روزگاری که فردوسی پور و میثاقی با هم خوب بودند، این فردوسی پور بود که با سفارش به مدیران وقت فدراسیون و سازمان لیگ، میثاقی را مجری برنامه انتخاب بهترین های فوتبال و یک قرارداد خوب با سازمان لیگ برای تولید محتوای آیتم های آن برنامه کرده بود. تیم 90 و 120 در آن زمان گفت و گو با کاندیداها و آیتم ها را بر عهده گرفته بودند و قرارداد نسبتا خوبی با سازمان لیگ بسته بودند که مدتی هم سوژه روزنامه ها وسایتها شده بود. برخی گزارشگران عقیده دارند زندگی این روزها خرج دارد و حقوق های سازمانی و تهیه کنندگی که دومی با تاخیر پرداخت می شود، کفاف زندگی را نمی دهد. در چنین شرایطی گزارشگران تلویزیونی سعی می کنند از چهره و صدای خود نهایت استفاده را ببرند و با حضور در مراسم نهادها و ارگانهای مختلف – که اصطلاحا به آن استیج میگویند – در کنار پولی که از سازمان میگرفتند، منبع درآمد دیگری برای خود ایجاد کنند. جالب اینجاست برخی مجریان شبکه ورزش و حتی برنامه های ورزشی سازمان در شبکه های مختلف، حاضرند پول نگیرند اما برنامه اجرا کنند تا بلکه بختشان باز شود و استیج بگیرند! آرزویی که البته در بسیاری از مجریان نسل جدید، به وقوع نپیوسته است! یکی از موارد عجیب در سالهای اخیر، مجری گری میثاقی در مراسم قرعه کشی سانسهای جشنواره فیلم فجر بود که یک سال توسط او انجام شد اما در سال دوم، در آخرین لحظات با اعتراض دیگر مجریان، او سراغ این ماجرا نرفت.
استیجی چند؟ رستوران لاکچری چند؟
در حال حاضر نرخ های استیج افزایش یافته است. قیمت ها از 5 میلیون تومان شروع می شود و تا 15 و20 میلیون تومان هم می رود. مطمئنا درآمد بسیاری خوبی است اگر استیج باشد و گزارشگر و مجری توسط سازمانها انتخاب شود. زمانی سقف قیمت پیشنهادها، 5 میلیون تومان بود اما این روزها ماجرا فرق می کند و قیمت بالا رفته است. البته ماجرایی که ما اول این گزارش نوشتیم مربوط به درآمدهای جدید و زیرزمینی گزارشگرهاست. آنهایی که دیگر مراسم رسمی و نیمه رسمی نمی روند و گزارش بازیهای فوتبال را با نرخ های بالا و به صورت زیرزمینی انجام می دهند. کارهایی که نمی شود گفت غیرقانونی است اما عرف نیست و می توان از لفظ عجیب درباره آنها استفاد کرد. طبق اطلاعات سایت فوتبالی، اخیرا برخی از گزارشگران، در مراسم خصوصی حاضر میشوند و برای کسب درآمد بیشتر، فوتبال را برای جمعی خصوصی گزارش میکنند. لوکیشین این مراسم هم متغیر است. از خانه گرفته که طبیعی ترین جای ممکن برای این کار است تا رستوران های لاکچری و استخر! همانطور که اول گزارش نوشتیم تصویر یکی از گزارشگران سرشناس تلویزیون، هنگام گزارش یک مسابقه برای حاضران یک استخر، در یکی از کانال های پرممبر تلگرام منتشر شد که ظاهرا بعدا حذف شده است. نکته جالب این است که گزارشگرها بعضا با خودشان کارشناس داوری هم به این خانه ها و رستوران ها می برند. ویدیو پروژکتورها و تلویزیون های بزرگ در رستوران ها وخانه های لاکچری بالاشهر، میزبان گزارشگران بعضا سرشناس تلویزیون با نرخهای بالاست تا بازی حساس با گزارش زنده گزارشگران معروف حسابی به آنها بچسبد! البته در این میان خبرهایی مبنی بر برخورد یا محرومیت برای گزارشگران فوتبال شنیده شد و حتی چند وقت خبری از گزارش گزارشگران در تلویزیون نبود اما پس از مدتی آنها بخشیده می شوند و به فرایند گزارش کردن باز می گردند. اولین برخورد با یک گزارشگر حدود 8 سال پیش در مراسم یکی از شرکتهای بزرگ خارجی بود که فینال چلسی – بایرن مونیخ را در یکی از سالنهای بزرگ نیاوران پخش می کرد. البته چون گزارشگر نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا را گزارش کرده بود و لو رفته بود، در بازی فینال لیگ قهرمانان اروپا حاضر نشد و گزارشگر ورزشی رادیو به همراه یک کارشناس داوری خوشتیپ و معروف جایگزین این گزارشگر شد. البته قرار بود گزارشگر معروف کنار همین کارشناس داوری معروف بازی را گزارش کند.
البته توجیه این گزارشگران هم جالب است: «به هر حال وقتی دریافتی شما از سازمان کم باشد، مجبورید از هر راه قانونی دیگری برای کسب درآمد و گذران زندگی استفاده کنید.»
چند وقت پیش، اسکندر کوتی گزارشگر دهه 70 فوتبال ایران در گفت و گویی خبر داد که عادل فردوسی پور، استیج های 500 میلیون تومانی و یک میلیارد تومانی را رد کرده است. البته کلا فردوسی پور اهل استیج رفتن نبوده و نیست اما او به راحتی به میثاقی و دیگر گزارشگرانش اجازه می داد که استیج و برنامه های سفارشی بروند. در این میان باید به تعرفه های ساعتی و دقیقه ای سازمان هم دقت کرد. برخی گزارشگران که برنامه دارند و تهیه کننده و مجری هستند، احتیاجی به استیج رفتن ندارند و پول استیج دربرابر تعرفه های برنامه شان در سازمان درحد پول خرد است!
7655
