سایت رسمی فوتبالی – آلبرتو پاستورلو خبرنگار روزنامه مشهور "توتواسپورت" ایتالیا در مورد انتقال بیرانوند گزارش جالبی منتشر کرده است.
به گزارش فوتبالی، در این گزارش دو نقل قول هم از بیرانوند به چشم می خورد، یکی این که می خواهد در دربی تورین مقابل رونالدو بازی کند و دیگر این که آماده چالش و رقابت در تورین است و از دوئل با سیریگو، دروازه بان فیکس این تیم نمی ترسد. گزارش روزنامه توتواسپورت را با هم مرور می کنیم:
چه زیباست که یک داستان خیالی به واقعیت بپیوندد. اما همان لحظه که ممکن است به آن فکر کنید، شاید به تحقق بپیوندد. وقتی در مورد این چالش هشدار دادیم، این جواب را شنیدیم"دوان دوان به سمت تورینو خواهم آمد. چرا از من سوال می پرسید، مطمئنم که اگر فرصت به دست بیاورم، می توانم از پیراهن دفاع کنم." تا به یک نتیجه محض برسیم: عشق و علاقه.
فابیو اسگوئرزو، نماینده بیرانوند این روزها در حال مذاکره با باشگاه تورینو است. او می داند که رقیب سرسختی مثل ویویانو، دروازه بان اسبق سمپدوریانو و اسپال را دارد که دیروز به توتومرکاتو وب گفته است:"حاضرم در تیمی تاریخی نظیر تورینو ذخیره سیریگو (دروازه بان فیکس تیم ایتالیایی ) باشم."
اما بیرانوند امیدوار است. باشگاه ایتالیایی در حال بررسی نقاط ضعف و قوت انتقالی با بودجه محدود و نتیجه ای چندان نامطمئن است. بیرانوند دروازه بان تیم ملی ایران است، تیمی که در رنکینگ فیفا در رده بیستم قرار گرفته و در تیم پرسپولیس بازی می کند که به نوعی "یوونتوس" فوتبال ایران است.
او رویای حضور در دربی تورین را در سر می پروراند و همان کسی است که پنالتی رونالدو را مهار کرده است. درست است که مسیر حضور در تورینو و فوتبال ایتالیا برای بیرانوند همچون حرکت در یک سربالایی است اما او کل عمرش را در سربالایی سپری کرده و حتی برای فوتبالیست شدن هم سخت جنگیده است. پدرش می خواست که علیرضا چوپان باشد و از گله مراقبت کند. او در بچگی برای تفریح، سنگ ها را به دوردست پرتاب می کرد. کسی چه می داند شاید همان تفریح بچگی بنیان توانایی فعلی اش باشد: این که بتواند توپ را با دستش تا مسافت 70 متر پرتاب کند یعنی جلوتر از همه هافبک های تیمش.
وقتی که علیرضای کوچک با دستکش های پاره از یکی از تمرین های دروازه بانی برگشت، پدرش به او گفت که دیگر نمی تواند برایش جفت دستکش های دیگری بخرد. اما با این وجود بیرانوند کم نیاورد و بدون دستکش تمرین کرد. اما چه مشکلی در دنیا می توانست سد راه او باشد؟ برای نوجوانی که در سن 12 سالگی بدون آن که گلایه ای کند ، خانواده اش را ترک می کرد، سوار اتوبوس می شد و به سمت پایتخت حرکت کرد.
او هزاران مشکل را پشت سر گذاشت، شب ها در خیابان و در جلوی زمین تمرین می خوابید، برای این که هزینه زندگیش را به دست بیاورد انواع و اقسام کارها را انجام داد. از کار کردن در کارخانه تولید لباس گرفته تا حضور در یک کارواش و خدمتکاری در رستوران. او همیشه بین تمریناتش کاری برای کسب درآمد انجام می داد.
در همان زمان ها بود که با نفت قرارداد بست. او در سال 2016 به پرسپولیس پیوست، مشهورترین تیم ایران. بعد از آن نوبت لحظه رویایی تیم ملی و مهار پنالتی رونالدو بود تا بدین ترتیب در سال 2018 به اوج شهرت برسد و حالا به بیش از 2.2 میلیون دنبال کننده در اینستاگرام رسیده است. این َآمار گویای خیلی چیزهاست چرا که به طور مثال دوناروما (دروازه بان میلان) یک میلیون و هفتصد هزار هوادار دارد و رونالدو 176 میلیون هوادار. همین آمار درجه محبوبیت او در کشور ایران را نشان می دهد.
شاید بیرانوند برای اکثر ما ناشناخته باشد اما علاقه دیوانه واری برای خودش در ایران و فراتر از مرزهای این کشور ایجاد کرده است. او اولین ایرانی لیگ ایتالیا نخواهد بود (رحمان رضایی را به یاد دارید؟ مدافع خوب مسینا، لیورنو و پروجا) اما شرایط در حال حاضر کاملا متفاوت است. وقتی می خواهیم که در مورد تبلیغات و فروش پیراهن در ایران با توجه به اسطوره بودنش در این کشور حساب کنیم، شرایط کاملا فرق دارد.
پرسپولیس همه تلاش خود را انجام می دهد تا مانع از رفتن او شود و برای جدا شدنش 600 هزار یورو طلب کرده است. مبلغی که هر باشگاهی که بیرانوند را می خواهد باید آن را بپردازد. پرسپولیس یک سد بزرگ پیش روی جدایی بیرانوند قرار داده است اما مبلغ ششصد هزار یورو نمی تواند یک مشکل برای باشگاه ای اروپایی به شمار برود. در فوتبال ایران قیمت یک بازیکن بزرگ به بیش از پانصد هزار یورو نمی رسد و تعداد بازیکنی که این ارزش ار داشته باشند به تعداد انگشتان یک دست هم نمی رسند.
بیرانوند به عنوان بازیکنی که با عرق ریختن و سختکوشی به این جا رسیده، مشکلی ندارد که دروازه بان دوم و نفر دوازدهم تیم باشد (چه در تورینو، چه در کالیاری چه در آتالانتا، سه باشگاهی که او را می خواهند). او می داند که حضور در لیگ ایتالیا بزرگترین فرصت برای اوست و می خواهد از آن استفاده کند. با شخصیتی که بیرانوند از خود نشان داده، هیچ چیز برایش ترسناک نیست. او از اولین تمرین با باشگاه جدیدش با انرژی تلاش خواهد کرد تا خودش را ثابت کند. بیرانوند قطعا دروازه بانی قدرتمند و قابل اتکا خواهد بود که حاضر است منتظر فرصتش در جام حذفی به عنوان دروازه بان دوم بماند.